Herkese karşı: Death Grips

Sacramento çıkışlı tekinsiz üçlüye dair hikâyeler, efsaneler, söylentiler…

Yazı: Cem Kayıran, Burç Tuncer – İllüstrasyon: Irmak Hatipoğlu

Son yılların en sıradışı müzikal projelerinden biri olan Death Grips, 2014 yılında dağıldığını açıklamış ama kısa bir aranın ardından yeni kayıtlar yayınlamayı sürdürmüştü. Stefan Burnett, Zach Hill ve Andy Morin’den oluşan grup, bu yıl Bottomless Pit albümü ve beraberinde gelen tartışmalarla bir kez daha gündeme oturdu. Son olarak Primus basçısı Les Claypool’la düet yaptıkları “More Than the Fairy” isimli bir single yayınlayan ekibin 2010 yılında başlayan yolculuğundan çeşitli hikâyeler, efsaneler, söylentiler ve bilinmesi gerekenler…

MC Ride ismiyle de bilinen Stefan Burnett, Death Grips öncesinde erkek kardeşiyle birlikte kurduğu Fyre isimli hip hop grubunun bir parçasıydı. Ağzına geleni söylemekten kaçınmayan, agresif ve geleneksel hip hop alışkanlıklarını yok sayan, kendine has vokaliyle Death Grips’in karakterinin en önemli parçalarından biri kesinlikle Burnett. Daha önce Hella, Team Sleep, Bygones, Marnie Stern ve Omar Rodriguez-Lopez gibi grup ve müzisyenlerle çalışan Zach Hill, şüphesiz ki müzik tarihinin gördüğü en özel müzisyenlerden biri. Yalnızca etkileyici davul çalışıyla değil, yenilikçi fikirleri ve her şeyi denemek isteyen ve hiç dinmeyen iştahıyla kariyeri boyunca yaptığı her şeyi ilgiyle takip ettiren Hill, Death Grips albümlerinde ilginç prodüksiyon tekniklerini de deniyor. Grubun kimi zaman ortalıkta gözükmeyen üçüncü halkası Andy Morin, özellikle ilk albümlerdeki prodüksiyonların sorumlusu. Stefan Burnett ve Zach Hill’in aktif olarak görsel sanatların çeşitli dallarıyla da ilgilendiğini belirtelim.

https://www.youtube.com/watch?v=uOJFhKriSH8

Epic – Death Grips gerilimi

Death Grips’in kuruluşundan bu yana kurallarla, kabuk bağlamış fikirlerle ve medyayla arası pek iyi olmadı. Grubun 2012 yılında ikinci albümü No Love Deep Web’in yayınlanması sürecinde Amerikalı prestijli plak şirketi Epic’le yaşadıkları, büyük oranda tıkanmış müzik endüstrisine karşı tutumları hakkında epey fikir verecektir. The Money Store isimli ilk Death Grips albümünün yakaladığı başarının ardından grupla ikinci albümü için anlaşan Epic, No Love Deep Web isimli albüm için ilk olarak 23 Ekim 2012 tarihini belirledi. Sonrasında gruba albümü sonraki yıl henüz belli olmayan bir tarihte yayınlayacağını söyleyen Epic yetkilileri, bu konuları konuşmak için Los Angeles’a gelen grup üyeleriyle tam iki ay boyunca görüşmedi. Şehirde Chateau Marmont otelinde iki ay boyunca kalan ve ilk yapılan anlaşmadan aldıkları bütçenin tamamını harcayan Death Grips üyeleri, çareyi albümü dijital olarak yayınlamakta buldu. 30 Eylül gecesi kendi sosyal medya hesaplarından plak şirketlerinin albümlerini gelecek yıla ertelemek istediğini duyuran üçlü, albümün şarkı listesini yayınlayıp dinleyicilerini epey heyecanlandırdı. Bir sonraki gün No Love Deep Web isimli albümü kendi kurdukları bir web sitesi, Soundcloud, Youtube ve BitTorrent gibi mecralardan yayınlayan Death Grips’in Epic’le olan mücadelesi bu olayın ardından da devam etti. Albüm grup tarafından “sızdırıldıktan” sonra, albümün ücretsiz olarak edinilebildiği web sitesi çöktü. Zach Hill verdiği bir röportajda bundan Epic’i sorumlu tutsa da plak şirketi yetkilileri bu iddiaları yalanladı. Web sitesi birkaç gün sonra tekrar çalışmaya başladı. Fakat Death Grips ve Epic arasındaki gerginliği farklı bir boyuta taşıyan hamle gruptan geldi. Epic’ten gelen telif hakkı ihlali ve albümün fiziksel kopyalarının basılmasına yönelik mail’leri sosyal medya hesaplarında paylaşan, hatta konserlerinde görsel olarak kullanan Death Grips, söz konusu plak şirketiyle yaşadığı anlaşmazlıkların ardından albümün CD ve plak baskılarını Harvest Records ve grubun kendi kurduğu bir şirket olan Third Worlds ortaklığıyla yayınladı.

Death Grips usûlü konser deneyimi

Zach Hill’in kariyeri boyunca aklını meşgul eden müziğin canlı performansının nasıl olması gerektiğine dair sorular için aradığı cevaplardan biri olarak Death Grips’i gösterebiliriz. Herhangi bir üyesi olmadan da turne yapabilen Death Grips ekibi, canlı performanslarda parçalar arasında kısa geçiş sekansları yerleştirdikleri albüm kayıtlarının üzerine çalıyor. Grubun internetten indirdiğiniz ya da fiziksel baskısını aldığınız albümünün üzerine sahnede (çoğunlukla vokal ve davulla) eşlik eden Death Grips, istemediği zaman sahneye çıkmamasıyla da tanınıyor. Chicago’da 2013 yılında Lollapalooza festivali ve sonrasında şehirdeki Bottom Lounge’da vereceği konserlere çıkmayan grup, kendi takipçilerinden de ilginç tepkiler gördü. Özellikle Bottom Lounge’daki konsere sahne kurulu olmasına rağmen çıkmayan grubun ekipmanları, dinleyicilerin bir kısmı tarafından yağmalandı ve parçalandı.

Yazının tamamını okumak için buraya tıklayarak Bant Mag. No:51’e ulaşabilirsiniz.