Verity Susman (Electrelane) ve Matthew Simms (Wire, It Hugs Back), film müziği yapma amacıyla bir araya gelerek MEMORIALS’ı oluşturdu. Soundtrack projelerinden kaçış noktası olarak doğan ilk albümleri Memorial Waterslides, her köşesinde farklı bir keşfi barındıran ses kolajı havasında psikedelik pop, caz ve folk’u aynı potada eriten bir dünya yaratıyor.
Birlikte turneledikleri Stereolab’in “şeytani ikizi” olarak anılan ikili, bahçelerinde bir kulübede tamamen kendi başlarına kaydettikleri bu koleksiyonda müzikleri üzerinde tam kontrole sahip ve kariyerlerinin bu aşamasında sınırlarda gezecek bir özgüvene ulaşmış durumda. Anıt olarak bir su kaydırağı teması etrafında şekillenen Fire Records etiketli bu albüm, onları yönlendiren tema kadar tuhaf, ilgi çekici ve eğlenceli.
MEMORIALS ile su kaydırakları, analog kayıt şekilleri, sonsuz döngüler ve canlı MEMORIALS deneyimi üzerine konuştuk.
“Zamanın hatıralar ve hayal gücümüz yoluyla çok kişisel bir hâle bürünmesinden ilham alıyoruz.”
Memorial Waterslides (Anıt su kaydırakları) başlığı oldukça ilginç bir imge sunuyor. Bu isim nasıl ortaya çıktı ve albümün genel konseptini nasıl yansıtıyor?
Albümü, müzik dışında başka projelerde çalışırken, zaman öldürmek için, herhangi bir plan ya da grup kurma düşüncesi olmadan yazmaya başladık. O dönemde internette Austin Dyke March için hazırlanmış bir poster gördük; etkinlikte ‘The Susan Sontag Memorial Waterslide’, (Susan Sontag Anısına Su Kaydırağı) adında bir bölüm vardı ve bu fikir hem çok komik hem de hüzünlü geldi. Üzerinde çalıştığımız şarkılara da geçici olarak farklı su kaydıraklarının isimlerini vermeye başladık. Sonrasında soundtracklerimizden birini canlı çalmamız istendi ve bunun için bir grup kurmamız gerekti. O sırada grubun adını MEMORIALS koyduk, “su kaydırağı” kısmını eklemedik. Ama albüm için bu isim, içindeki su kaydırağı parçalarıyla anlam kazandı. İsim organik bir şekilde ortaya çıktı aslında; hem kutlama hem hüzün barındıran bir konsept yarattı ve bu müzikte de bir karşılık buldu. Albümün ve teklilerin görsellerini yapan Laura Mousavi Zadeh de bu fikirden yola çıkarak sekiz farklı su kaydırağı resimledi ve albümün yaşadığı hayali bir dünya yarattı.
MEMORIALS ile oluşturduğunuz bu ortak zemin, önceki müzikal projelerinizden nasıl ayrıldı?
İkimizin de çok fazla ortak ilgi alanı ve fikirleri var; müzik hızlı bir şekilde kendiliğinden ortaya çıkıyor. Birlikte kaydedip yazabiliyoruz. Şarkı yazma süreci tamamen ortak yürütülüyor; şarkı sözleri de buna dâhil. Tüm işi ikimizin birlikte yapıyor olması, önceki projelerden en büyük farkı diyebiliriz.
Memorial Waterslides, kendini müzikal anlamda herhangi bir sınıra tabi tutmayan bir albüm. Hiç yaratıcı tıkanıklıklar hissettiğiniz oluyor mu?
Bu grupta hayır. Birbirimizi mümkün olduğunca cesur olmaya teşvik ediyoruz. Yaptığımız işin geniş kapsamlı doğasını keşfetmek üzere yola çıkıyoruz ve bu durum bizi deneysellik ile gelenekseli harmanlamaya, bu ikisinin kesiştiği noktaları bulmaya teşvik ediyor.
Albümde ölüm ve zamanın hızla tükenmesi gibi temalar öne çıkıyor. Şarkı yazarken dünyada olup bitenleri yansıtma isteği duyuyor musunuz? Albümün tematik akışı nasıl şekilleniyor?
Şarkılar tamamlandıkça albümün akışı üzerine çok düşündük; müzikal ve bir o kadar da tematik olarak insanları bir yolculuğa çıkaran bir yapı kurmak istedik. Bunun dinleyicilere geçtiğini duymak bizi mutlu ediyor. Şarkı yazarken etrafımızdaki her şeyden, bazen günümüzden bazen de geçmiş ve gelecekten etkileniyoruz. Zamanın hatıralar ve hayal gücümüz yoluyla çok kişisel bir hâle bürünmesinden ilham alıyoruz.
“Her şeyin biraz sınırda olması güzel bir his. Biri bunu ‘kontrollü kaos’ olarak tanımlamıştı, hoş bir tanım.”
Müzikal olarak aranızdaki bağın MEMORIALS’a evrildiğini ne zaman fark ettiniz? Paylaşabileceğiniz özel bir “eureka” ânınız var mı?
2021’de daha grubumuz yokken birkaç film için soundtrack yapmamız istendi, bunlardan birinin teslim süresi çok yakındı. Kendimizi bir anda işin ortasında birlikte müzik yazarken bulduk, ama işe yaradı. Belki de o an, “eureka” ânımızdır.
Memorial Waterslides duygusal bir su kaydırağı olsaydı, dinleyiciye nasıl bir yolculuk sunardı?
Bol virajlı, inişli çıkışlı bir yolculuk olurdu; umarım sonunda diğer taraftan çıkmayı başarırsınız.
Bu, bir ilk albüm olsa da son birkaç yılda birçok soundtrack yaptınız. Memorial Waterslides’a görsel bir eşlik hazırlaması için bir yönetmen seçmeniz gerekseydi, bu kim olurdu ve neden?
Peter Strickland, karanlığı ve mizah anlayışı nedeniyle. Hâlâ telefonunu bekliyoruz ama…
Albüm yaratım sürecinde kendinizle ilgili yeni keşifleriniz oldu mu? Bu süreç size nasıl yaratıcı yollar açtı?
Bu albümü yaparken kaset kaydediciyi bir enstrüman olarak kullanmak grubun merkezine yerleşti. Süreç ilk olarak sahnede başladı: Vokal veya saksafon mikrofonlarından bir sinyal alıp bir döngü oluşturuyoruz, ardından bunu manipüle ediyoruz –hızlandırıp yavaşlatmak, durdurup başlatmak, perdeyi değiştirmek gibi– ve bu döngüyle birlikte doğaçlama yapıyoruz. Döngüye tepki verip o tepkiyi yeni bir döngüye dönüştürüyoruz; böylece kaset makinesi ile saksafon veya vokal arasında, iki enstrüman arasındaki doğaçlama gibi ama kaydedilmiş öğenin kattığı tuhaflıkla süren bir diyalog ortaya çıkıyor. Bu süreci albümü yaparken stüdyoya da taşıdık –özellikle “Memorial Waterslide II”da duyabilirsiniz– fakat tüm parçalarda, farklı enstrüman ve vokal katmanlarında kendi kendimizi sample’ladığımız döngüler var. Kaset bantlarının sıcaklığı ve tuhaflığı, keşfetmeye devam edeceğimiz bir şey.
Sizi yakın zamanda İstanbul’da görmeyi umuyoruz. Canlı MEMORIALS deneyimi hakkında neler söyleyebilirsiniz? Bahçe kulübesinde yarattığınız bu şarkıları sahneye taşımak nasıl bir his?
İstanbul’da çalmayı çok isteriz! Sahnedeyken sürekli enstrüman değiştiriyoruz, bu yüzden her zaman bolca hareket oluyor; konserlerimizi de albüme benzer bir yolculuğa dönüştürmeye çalışıyoruz ama şarkılar aynı sırada değil tabii. Her zaman doğaçlamaya yer var, loop ve kaset bantlarıyla işlerin ters gitme ihtimali de var ki bu da bizi sürekli tetikte tutuyor. Her şeyin biraz sınırda olması güzel bir his. Biri bunu “kontrollü kaos” olarak tanımlamıştı, hoş bir tanım. Albüm de canlı performanslarımızdan etkilendi, kaset kaydedici ilk burada devreye girdi ve sonra bunu stüdyoya taşıyıp yazım sürecimize dâhil ettik. Böylece albüm ve canlı performanslar birlikte evrildi, şimdi ikinci albüm için yazdıklarımızda da bu devam ediyor…
