Önceleri üretimlerini Ms. White adıyla yayımlayan Baltimore sakini saksafoncu, vokalist, piyanist ve besteci Marina Ray, geçtiğimiz ay hem sahne ismini hem de müzikal ifadesini yeniden şekillendirerek geri dönmüştü. Yaklaşık yedi yıllık aranın ardından yayımladığı ilk parça “Wasted Years” ile Bunny White olarak geri dönen müzisyen, bir tekli daha paylaştı ve kariyerinin ilk stüdyo albümünü duyurdu.

The Higher the Hair, the Closer to God adını taşıyan albümle 27 Haziran’da buluşacağız. Prodüksiyonu da Bunny White’a ait albüm, müzisyenin çocukluk yıllarında yaşadığı ebeveyn kaybı, ölümü algılama biçiminin yıllar içindeki değişimi ve trans kadın olarak günümüz müzik endüstrisinde deneyimlediklerinden ilhamla yazılmış. 11 şarkılık albümün ardındakileri Bunny White şöyle anlatıyor:

“Çocukken bir ebeveynini kaybettiğinde, yasını gerçekten yaşayamazsın çünkü bunu kavrayacak yaşta değilsindir. En azından benim için, bu yas sürecini işleyememek zihnimi fazlasıyla çarpıttı ve yalnızlık, izole olma hissi ile kaygı duygularını kalıcı hâle getirdi. 20’li yaşlarımın ortalarına geldiğimde inanılmaz derecede evhamlı bir insan olduğumu fark ettim ve tam olarak ne zaman kendimi kaybettiğimi bilmesem de bu şarkıları yazmaya başladım. Başlarda bu şarkılar ölüm korkusu, kontrol kaybı ve madde bağımlılığı üzerine, hızlı tempolu ve yoğun parçalardı ama zamanla annem hakkında daha içten, daha samimi şarkılara dönüştüler. Sanki o eski ağları temizleyip, yarayı pansuman ederek acının kaynağına ulaşmam gerekiyordu ve bu albümü, sadece yas sürecimi yaşadığım dönemin bir tanıklığı olarak değil; aynı zamanda bir ağıt ve annemi hayatıma dâhil etme şeklim olarak görüyorum. Aile fotoğraflarını karıştırmaya başladım, onun sevdiğini bildiğim programları izledim, bana onu hatırlatan antikacılardan eşyalar aldım. Kısacası, kaybettiğim ama hiçbir zaman tam olarak tanıyamadığım biriyle bir ilişkiyi ters mühendislikle yeniden inşa etmeye çalıştım. Ve onu daha çok benimsedikçe, ona daha çok yaklaştım; aynı zamanda kendimi farklı estetiklerle ve kişilik versiyonlarıyla ifade etme özgürlüğünü buldum, bu da inanılmaz keyifliydi. Onun yanımda olduğunu hissettim.”

“Jolly Rogers” adını taşıyan yeni iştah açıcımız, Wurlitzer piyano tınısı ve 70’lerin ışıltılı disco klasiklerinin vokal armonilerine selam çaktığı anlarla müzisyenin zaman yolculuğuna ortak ediyor. Teklinin miksi, bugüne dek Julia Holter, Sudan Archives ve Weyes Blood ile de çalışmış olan Kenny Gilmore imzalı. Şarkının nostaljik atmosferine epey uygun video klibi de bizzat Bunny White’ın ellerinden çıkma, hemen aşağıda.