Joan Galo’dan kuir bedenlerin şiiri

Walt Whitman (1819-1892), “I Sing the Body Electric” şiirinin her bölümünde, insan fiziğinin farklı güzelliklerini kutluyor ve yüceltiyor. İspanyol sanatçı Joan Galo’nun çalışmalarında bu şiirin yankılarını kuir bedenler üzerinden duyarken, Amerikan kuir edebiyatının öncülerinden birinin dizelerindeki zamansızlık bir kez daha dikkat çekiyor.

Whitman diyor ki:

“İçinizdeki veya içimdeki ince kırmızı jöleler, kemikler ve kemiklerdeki ilik,
Sağlığın mükemmel tasavvuru;
Ah diyorum ki bunlar sadece bedenin parçaları ve şiirleri değil, ruhun parçalarıdır,
Ah diyorum, bunlar ruhun ta kendisidir!” 

Galo da fotoğrafladığı kuir modellerin “karizma, doğal güzellik ve karakterlerini”, lirik şiir duygusallığı ve inceliğiyle öne çıkarıyor. Sanatçı, gerek fotoğraf gerek de video çalışmalarındaki beden-ruh ilişkisini cinsellik tabanına kuruyor. Fakat bu çalışmalardaki dünyalarda cinsellik o kadar olağan ve doğal ki, tabu olmaktan çok uzak. Birbirinden apayrı bedenlerin kendileriyle ve birbirleriyle olan etkileşimi, manzara fotoğrafı çekmenin sıradanlığı, zarafeti ve görsel tatmini ile görüntüleniyor. 

Yazı: Cansu Çubukçu