Melvins, 27. stüdyo albümü Tarantula Heart için işaret fişeğini yaktı. KARDELEN’in ilk albümü aşka, yaşamaya dair hevesini daima diri tutan, tutkulu bir kutlama gibi. Lee “Scratch” Perry’nin ömrünün son günlerinde kaydettiği King Perry de artık aramızda.

Taze yayımlanmış albüm ve teklilerden hazırladığımız güncellenen çalma listemiz sizi bekliyor! Öne çıkan kayıtlar ise hemen aşağıda.

TEKLİ: Melvins – Working the Ditch
(Ipecac Recordings)

Dallı budaklı Melvins diskografisinin tam 27. stüdyo albümü için pozisyon alınız. 19 Nisan’da tamamına kavuşacağımız koleksiyonun ismi Tarantula Heart, Buzz Osborne ve dostlarının hâlâ kendilerine yeni şarkı yazım yolları aradığının bir ispatı gibi. Grubun kadim davulcusu Dale Crover ve Nausea üyesi Roy Mayorga’nın; Osborne’un doğaçlama çaldığı kimi rifflere eşlik ettiği davul kayıtları; yoldaki albümün temelini oluşturmuş. Yeni Melvins albümünün tamamı da bu davul kayıtları etrafında hayat bulmuş. İlk tekli “Working the Ditch”, yıllar geçse de Melvins cool harharından hiçbir şey kaybetmediğini ortaya koyuyor. Ağır ağır yanıyor, ağır ağır yakıyor.

EP: NICKY – by
(PRAH Recordings)

ANOHNI’den Leigh Bowery’ye geniş bir ilham havuzundan beslendiği ifade biçimiyle, Londra’nın kuir sanat sahnesinin merak uyandıran seslerinden biri NICKY. Solo piyano besteleri ve kırılgan vokal melodilerini buluşturduğu çıkış EP’sindeki yedi parça; kaçış, sevgi, bağlılık ve aidiyet gibi konu başlıkları etrafında geziniyor. “Elimi tut, senin için buradayım” mesajıyla sona eren koleksiyonun prodüktörü daha önceleri Cate Le Bon ve Wesley Gonzalez ile de çalışmış olan Euan Hinshelwood.

ALBÜM: KARDELEN – HABİBİ
(Universal Music Türkiye)

KARDELEN ilk uzunçalarında; R&B ve pop elementlerini oryantal ritimler, mistik dokular ve kadife yumuşaklığındaki vokalleriyle süslüyor. Dinleyeni duygudan duyguya savurduğu yolculuğunda yanına Artz, Evdeki Saat, Mabel Matiz, Tolga Akdoğan gibi müzisyenleri de alıyor. Aşka, yaşamaya dair hevesini daima diri tutan, tutkulu bir kutlama gibi tınlıyor HABİBİ. Bir sonik kurşun dökme seansı etkisindeki “NAZAR” ve cayır cayır sözleriyle kalp atışlarını hızlandıran, Sinanılmaz imzalı klibiyle göz kamaştıran “NEREDE”, ilk dinlemedeki favorilerimiz.

TEKLİ: Dana Gavanski – Let Them Row
(Full Time Hobby)

Folk-pop melodilerinin harmanlayıcısı Dana Gavanski’nin üçüncü albümü Late Slap’ın hasat zamanı yaklaşırken ikinci meyvesini de verdi. Müzisyen, merkezi Londra olan teklisi “Let Them Row”un, “Romantik ve yaratıcı olmanın dalgalanmalarına, son derece pahalı ve rekabetçi bir şehirde sürekli alaycılık ve coşku arasında gidip gelmesine” parmak bastığını söyleyerek 21. yüzyılın çelişkilerle dolu tuhaf yapısını kabullenmemizi de anlatmış. Dingin, abartısız gitarıyla açılış yapan parça şarkıcının buğulu sesiyle türlü türlü değerlerin sarılı olduğu bir ipte düşe kalka ilerleyen birer cambaza dönüşmenin portresini çiziyor sanki. 

TEKLİ: Paramore – Burning Down the House
(A24 Music)

A24’un Talking Heads konser filmi Stop Making Sense’in restorasyonunun eşlikçi albümünden ilk güzellik fırından çıktı. Grubun en büyük hitlerinden birine kendi yorumunu getiren Paramore, parçanın orjinaline aslında sadık kalırken, Hayley Williams’ın yere göğe sığmayan vokalleriyle ve bazı yeni gitar efektleriyle şarkıyı daha da enerjik kılmış. Bir tribute albümü olarak nitelendirilen Everyone’s Getting Involved: A Tribute to Talking Heads’ Stop Making Sense’i coverlarıyla dolduracak isimlerin arasında The National, BADBADNOTGOOD, Kevin Abstract, the Linda Lindas gibi isimler var. 

TEKLİ: A. Savage – Black Holes, the Stars and You
(Rough Trade Records)

Parquet Courts üyesi, besteci ve ressam A. Savage’ın 2023 albümü Several Songs About Fire için kaydedilse de sonra rafa kaldırılan “Black Holes, the Stars and You” tekli olarak paylaşıldı. Prodüktör koltuğunda John Parish gibi bir efsanenin oturduğu parça, insanların birbirini algılama biçimlerinin nasıl çeşitlendiğine ilişkin bir anlatıya sahip. Telaşsız bir blues havası estiriyor ve Savage şarkı söylemeyi hiç bırakmasın istiyorsunuz. Plak baskısının B yüzünde bir Kevin Ayers cover’ı varmış, o da yakınlarda ortamlara düşecektir. Kapak görseli de A. Savage imzalı tabii.

ALBÜM: The Last Dinner Party – Prelude to Ecstasy
(Universal Music)

Hazırlanın, erkek egemen rock dünyasının kapısına geniş yaylıları, çok dokulu gitarları, tekinsiz flütleri ve uzlaşmaz piyanosuyla Prelude to Ecstasy ile dayanıyoruz! “Nothing Matters”ın da yer aldığı senfonik sesleriyle dev bir tiyatro sahnesi inşa eden 12 parçalık albüm, en çıplak hâliyle pişmanlık, kararsızlık, şöhret, aşk, tek başınalık gibi günlük sayfalarına ait derin düşünmelerin, enstrümantal yüceliklerin ve “şeytan çıkarıyormuşçasına bağıran gitar sololarının” fokur fokur kaynadığı bir art rock kazanı âdeta. Feminist ve nonbinary müzisyenlerden oluşan grup, albümden “Kendimizin bir arkeolojisi; kolektif ve bireysel deneyimlerimizi ve etkilerimizi onun dokusunun derinliklerinden çıkarabilirsiniz.” diye bahsediyor. Prodüktörlüğünü ise James Ford üstlenmiş. 

EP: Hit Boy & The Alchemist – THEODORE & ANDRE
(Surf Club Inc. / ALC)

“On your marks, get set, rev the engines!” Geçen yılki teklileri “Slipping Into Darkness” ve Benny The Butcher’ın bu yılki albümü Everybody Can’t Go’nun yapımındaki iş birlikleri ardından bu kısaçaları kucağımıza bırakan prodüktör ikilisi; her biri EP’ye birbirinden flex’li mısralarıyla katkıda bulunurken retro tınılarından şaşmayıp, bir yandan da kısanın seyrinde şaşırtan çağdaş trap beatlere de yer vermiş. Bahsi geçen ilk teklilerinin devamı niteliğindeki -ve yine THIRDEYERAZ’in yönettiği- albümü özetleyici klibi, dinleyeni/izleyeni olası sonraki projelerini şimdiden merak ettirecek biçimde esprili, havalı ve ucu açık.

ALBÜM: Lee “Scratch” Perry – King Perry
(False Idols / K7 Music)

29 Ağustos 2021 günü 85 yaşında hayatını kaybeden Jamaika müziğinin efsane figürü Lee “Scratch” Perry’nin ömrünün son günlerinde, pandemi esnasında yazıp kaydettiği albüm artık yayında. İsmi de anlamlı, King Perry. Greentea Peng, Tricky, Shaun Ryder, Rose Waite gibi isimlerin de dokunuşlarıyla son hâlini alan albüm, “Goodbye” isimli parçayla kalp kıran bir kapanış yapıyor. Bu, King Perry’nin kaydedilmiş son vokal performansı aynı zamanda. 

TEKLİ: Julien Chang – Home For The Moment
(Transgressive Records)

Patrick Watson havalarını sevenler buraya. Battaniye altı anlarında en az battaniye kadar içinizi ısıtacak, başınızı arabanın camına dayayıp dışarıda akan hayatı izlediğiniz bir yolda hayallere daldıracak ya da hangi koşulda dinliyor olursanız olun masaj etkisi yapacak bir parça “Home For The Moment”. Müzisyen ise şöyle anlatıyor şarkısını: “Eve dönmek ve yavaşlamakla ilgili; isteğim dışında ama ruhum için.”

TEKLİ: POND – Neon River
(Spinning Top Records)

İki yıllık bir ara veren Avustralyalı grup POND, mağarasından kendilerinin “en iyilerini ortaya çıkaran bir şarkı” olan “Neon River” ile nihayet çıktı. Maceraperest grup teklinin iskeletini “Tam olarak bukolik bir ortamda Jay Watson LARP’a doğru yuvarlanır, ardından Allbrook Aerosmith spandeksini hatırlatan tarzıyla belirir ve nihayetinde dolambaçlı yol ile bir tür shoegaze enstrümantal bölüme girer.” cümleleriyle tanımlamış. Biz dinledikçe parçanın hangi kısmının daha çılgın olduğunu düşüneduralım, o sırada teklinin ses dünyasından daha da heyecan verici görsel eşlikçisi ile Orta Çağ’da bir grup müzisyenin pop-metal serüvenlerinin peşine takılalım. 

TEKLİ: Parham A.G – Anne, Merak Etme
(Ellipsis)

Second, AŞK gibi gruplardaki varlığının yanı sıra solo üretimleriyle de yerli punk sahnesinin ateşini harlayan Parham A.G’nin, Daha Anlatacak Çok Şey Var adlı yoldaki albümünden duyduğumuz ilk şarkı; aynı zamanda annesine yeni yıl hediyesi. Müzisyenin annesiyle yaptığı telefon konuşmalarında söylenenlerin sıcacık gitar akorlarıyla titreşmesinden doğan parçanın sözleri kalbinizi yumuşatacak: “Anne, merak etme. Bi’ gün ben süper bi’ şarkı yazcam. Bu gitarla dünyayı kurtarcam. Kaygılansan da inanıyorsun sen, senin komik küçük rak yıldızına…” Parham A.G’nin bizzat yönettiği klibi de burada.

ALBÜM: Vera Sola – Peacemaker
(Spectraphonic Records)

11 şarkılık ikinci Vera Sola uzunçalarında 11 farklı karanlık masal bulsak da albümün sonuna geldiğimizde Sola’nın hislerini hâlâ tam anlayamıyoruz. Bir tiyato oyunuymuş gibi gotik folk dünyasının her detayı çok iyi planlanmış Peacemaker; müzisyenin ustalıklı vokalleri, şairliği, Nashville kökenleri, hiçbir türe bağlı kalmadan hepsini profesyonelce kendi imzasını getirmesiyle buram buram Vera Sola kokuyor. Albümün bu hem gizemli hem de çekici hâlinin en somut örneklerinden “I’m Lying” ve hemen akabinde sanatçının bambaşka bir tarafını sergileyen, Tom Waits esintili “Get Wise” uzun süre aklımızda kalacak gibi. 

TEKLİ: Mumbles – Violence & Stupidity
(Divine Schism)

Manchester çıkışlı deneysel rock üçlüsü Mumbles, kalp atışını yükselten teklileri ve Birleşik Krallık’taki festivallerdeki canlı performanslarıyla adından konuşturuyordu. Grubun 29 Mart’a tarihlenen ilk albümü In the Pocket of Big Sad, belli ki yapıbozumcu düzenlemeler barındıracak. Bir başka büyük heyecan sebebi daha: Albümün prodüktörü Deerhoof’un çılgın davulcusu Greg Saunier. Son tadımlık “Violence & Stupidity”, antropolog David Graeber’in The Dawn of Everything kitabından ilhamla yazılmış. Altı dakikalık akışına günümüzde bir albüme bedel fikir sığdırıyor, mevsimler değişiyor. 

ALBÜM: J Mascis – What Do We Do Now
(Sub Pop)

Kendi hâlinde bir alt rock ikonu ve Dinosaur Jr. lideri J Mascis’in geçen yılın sonlarından itibaren “Can’t Believe We’re Here”, “Set Me Down” ve “Right Behind You” gibi teklilerle ucundan tattırdığı, bundan önceki solo stüdyo işi Elastic Days’ten beş yıl sonra gelen uzunçaları. Ultra elektrikli, country folk tadındaki power baladlarla dolu bir dinleti. Beklendik ölçüde Mascis’in dinozorla yaptıklarından biraz farklı. Tüm cızırtısına ve eksik kalmayan pedallı gitar sololarına -bunlar arada biraz fazla gelmiyor değil- rağmen çoğunlukla baya sakin bir iş. Davulları da bizzat çaldığı albümün önden salınan tekliler bir yana olumlu titreşimi ve arada giren kalın ve kapkaranlık bas tokatlamalarıyla değişken enerjili “I Can’t Find You”, albümün yayınıyla birlikte dumanı hâlâ üstünde fantastik ve rengârenk hayvanların gözlendiği animasyon bir klibinin de paylaşıldığı “Old Friends” ve sonlarındaki solo ve bas uyumuyla çekici bir gizeme boğan “Hangin’ Out” aradan sıyrılan besteler. Kapak ise eski kaykaycı ve sanatçı Neal Blender’dan.

TEKLİ: Ibibio Sound Machine – Got To Be Who U Are 
(Merge Records) 

Nijeryalı vokalist Eno Williams ve prodüktör/ses mühendisi Max Grunhard’ın başı çektiği Londralı elektro Afro-funk bileşiminin 3 Mayıs’ta piyasaya çıkacak uzunçaları Pull The Rope’dan ilk tadımlık. Sanki hafiften 90’lar disco house tınılarında gezinen, groove’u alabildiğine zengin bir parça. Ekibin yaydığı coşku, umut ve genelinde müzikal seksapeli yine eksik olmamış. 

TEKLİ: BADBADNOTGOOD – Take What’s Given (feat. reggie)
(XL Recordings / Innovative Leisure)

Kanadalı heyecan uyandırıcı caz-hop bandosu ve prodüksiyon ekibinin Houston çıkışlı vokalist reggie ile kaydettiği country esinli günlük güneşlik parça. Grubu düşününce başta -gevrek gevrek giren o “Aaaa..”larla- neredeyse parodik bir girişimmiş gibi gelse de bütününde nitelikli aranjmanlarıyla reggie’nin soul dolu icrasının birbirini tamamladığı; kararında ve keyfi yerinde bir tekli. 

ALBÜM: Ariel Kalma & Jeremiah Chiu & Marta Sofia Honer – The Closest Thing to Silence
(International Anthem)

Ağustos 2022’de Ariel Kalma’ya, BBC Raido 3’nin daha önce hiç birlikte çalışmamış müzisyenleri ortak üretmeye çağıran Late Junction serisinde Jeremiah Chiu ve Marta Sofia Honer ile buluşması için bir davet geldi. Henüz kapısından içeri girmeden, adıyla bile yakınlık kurduran bu albümün hikâyesi o günlere dayanıyor anlayacağınız. Doğaçlamadan doğup kolajlamayla büyümüş bir koleksiyon The Closest Thing to Silence. Şık bir enstrümantasyon ile birbirinden çok uzak zamanlarda titreşmiş, zaman zaman sözlü bilgiler de veren çeşitli ses kayıtlarını derliyor. Tabii ki nefis.

TEKLİ: JJUUJJUU & Boogarins – SOME
(jjuujjuu)

Los Angeles’ta yerleşik Phil Pirrone’nin başını çektiği psikedelik müzik kolektifini; Brezilyalı psych-rock ikilisi Dino Almeida ve Benke Ferraz ile buluşturan parça lo-fi buğusuna banılmış, sürüşlü ve bol davul ataklı, fazlasıyla alacalı bir tekli. JJUUJJUU’nun henüz ne adını, ne de çıkacağı zamanı bildiğimiz sıradaki stüdyo albümünden.

ALBÜM: Liquid Mike – Paul Bunyan’s Slingshot
(Bağımsız)

Her şeyin anlamsız olması ve hayata tutunmak; kendini ciddiye almamak ama albümünü mükemmel riffler, metaforlar ve söz yazarlıklarıyla doldurmak; yalnız bir kasabadan spesifik bir gözle yazmasına rağmen her dinleyicisini albümün içine almak. Liquid Mike, bu ilk görüşte tezat duran konseptlerin arasındaki dengeyi bulmak konusunda çok iyi. Geçen sene Camp Trash gitaristi Keegan Bradford’ın grubun Bandcamp’teki işlerini paylaşmasıyla üne kavuşan Liquid Mike’a Amerikan estetiğini, küçük bir kasabadan gelmenin izolasyonu ve can sıkıntısını 90’lar alternatif rock’ıyla birleştirmeleri konusunda güvenebiliriz.

TEKLİ: STRFKR – Under Water / In Air
(Polyvinyl Records Co.)

Yeni STRFKR parçası başladığı anda sanki gözlerimizin önüne bir kaleydoskop düşüyor ve dünyayı olduğundan çok daha güzel, daha renkli görmeye başlıyoruz. Taze ve hafif melodilerle bezenmiş “Under Water / In Air” adının da ima ettiği üzere başka türlü bir gerçekliğe götürüyor elimizden tutup. Indietronic atmosferinde kendilerine özgün 80’ler ve retro hislerini katmayı hiçbir seferinde eksik etmeyen grubun yeni uzunçaları Parallel Realms 1 Mart’a tarihlendi. 

TEKLİ: Waldo’s Gift – BEAT009
(Giftshop Records)

Karmaşık ritim kompozisyonları, doyurucu bas cümleleri ve daha nice yaratıcı fikirle örülmüş oyuncaklı müziğiyle mest eden Bristol çıkışlı trionun, her hafta bir şarkı fırlattığı doğaçlama serisinden dokuzuncu kayıt. Grubun bir canlı performans canavarı olduğunu bir kez daha kanıtlayan, canlandırıcı bir parça. “BEAT009”ın dâhil olduğu BEAT TAPE koleksiyonundaki her bir kesiti ücretsiz olarak paylaşıp; dinleyicilerini düet, remiks yapmaya, deneyleri çoğaltmaya çağırıyor Waldo’s Gift. Eğlenceli Instagram hesabını kurcalamanızı öneririz; detaylar da orada.

TEKLİ: Dehd – Mood Ring
(Fat Possum Records) 

Chicagolu üçlümüzün yeni parçası sıkı bir introdan sonra başka bir yola sapıyor ve aklındaki korkmadan bağıran, ısrarcı bir aşk şarkısı çıkıyor karşımıza. Çoğu Dehd şarkısından alışık olduğumuz gibi Emily Kempf ve Jason Balla’nın vokallerde paslaştığı şarkı biraz tehlikeli birine âşık olmak ve bu durumun olabildiğine keyfini sürmekle ilgili. Başlangıçtaki distorte bas ve güçlü davullar yerini duygusal, reverb banyosuna sokulmuş gitarlara bırakıyor. Parçanın video klibinde “Mood Ring” parfümünü içince hayatı değişen, yeni dünyalar keşfeden birini izliyoruz; kaçırmamanız için linki buraya bıraktık.