İCAF 2018 Albüm Kapakları Sergisi’nin katılımcıları seçiyor: “Favori Albüm Kapağım”

80 adet yerli müzik grubunun illüstrasyon ile üretilmiş albüm kapakları arşivinin sergileneceği Albüm Kapakları Sergisi İCAF 2018’in bizi en fazla heyecanlandıran etkinliklerinden bir tanesi. Alt kültür temsilcisi müzisyenlerin, sanatçıların, çizerlerin ve kreatif alanda üretim yapan kişilerin buluşma noktası haline gelen Kadıköy’den yola çıkan sergi, disiplinlerarası çalışmalar üzerinden işitsel ve görsel yaratım süreçlerine odaklanıyor.

Hem sergiyi hem de serginin uzantısı olarak gerçekleşecek sohbetleri dört gözle beklerken, serginin katılımcıları arasında yer alan Murat Kılıkçıer (In Hoodies), Merve Şendil, Grup Ses, Esk Reyn, Big Baboli, Bam Bam Bam, Mertkan Akçalı, Eskiz, Sedat Girgin, Kerem Sevinçli (İskeletor) ve Memo Kösemen’den müzik tarihinden en sevdikleri çizim veya grafik albüm kapağını bizimle paylaşmalarını istedik.

Daniel Johnston – Don’t Be Scared (1982)

“En sevdiğim albüm kapağını seçmem çok zor ama Daniel Johnston Don’t Be Scared kapağından bahsedeceğim. Bana göre karakterdeki deformasyon ve tuhaf perspektif Daniel’in ruh halini ve albümü çok iyi yansıtıyor. Kapak da şarkıların iki akor içinde senfoniler saklayan yapısı gibi… Albümün bir odada tek başına kaydedilmiş olmasının kayıt kalitesinden alırken müziğe kattıkları gibi; görseldeki iddiasız, kendi halinde yapı, şarkılara eşlik eden zor zamanlar ve samimi varoluşsal mecburiyetle birleşiyor benim için. Çok iyi saklanan bir ruhun, silüetini veya gölgesini görüp, içini sesle doldurmak gibi… Oda sesi, aksaklıklar, gelişigüzel hatalar, ruhun ve bedenin mükemmellikten uzak, eğri yapısı nasıl kulaklara ulaşıyorsa, görsel de aynı şekilde ulaşıyor ve kasetin Daniel tarafından çevresine dağıtılması ile birleşiyor. Varoluşuna bahane bulamayan yetişkin çocuğun, geçtiği yerde hissettikleriyle yaşıyor olduğunu ispatlamak istemesi gibi, boyalı elini duvara sürtüp izini bırakması sanki…” – Murat Kılıkçıer (In Hoodies)

Sonic Youth – Goo (1990)

“Raymond Pettibon’un 1990’da Sonic Youth’un Goo albümü için hazırladığı bu kapak benim favorilerimden biri. Bunu kapağı özellikle seçmemin sebebi Pettibon hayranı olmamın dışında disiplinlerarası bu ortak çalışmaları çok önemsiyor ve destekliyor olmamdan kaynaklı. İşlerinde yazı ve görseli bir arada kullanan ve genelde protest bir dille bir araya getiren Pettibon aynı zamanda Black Flag’ın ikonik Four Bars logosunu, grubun afiş ve birçok albüm kapağını da tasarlamıştır.” – Merve Şendil

Engin Evin – Ah Dede Vah Dede / Sana Muhtacım (1975)

“Engin Evin’in 1975’te yayınladığı Ah Dede Vah Dede 45’liğinin kapağını ilk gördüğüm andan beri unutamıyorum. Hatta plağı da kapağı için almıştım. Çizerin kim olduğunu bugüne kadar maalesef bulamadım. Plağın arkasında ‘Kapak Düzeni: Murat’ yazıyor sadece.” – Grup Ses

Angus MacRae – Through Shadows (2017)

“Genel olarak soyut formlar üzerinden bir anlatımı seçen albüm kapakları ilgimi çekiyor. Müziği görebiliyor olmak hoşuma gidiyor. Biraz sinestezik olan bu durum benim ilgimi çekip sesten önce görüntü ile müzikle arasında bir bağ oluşmasını sağlıyor kapaklara bakıp ilk etapta müziği anlamaya çalışıyorum. Bu özellikle sözsüz müziklerde olukça eğlenerek kullandığım bir yöntem. İngiliz piyanist ve besteci Angus MacRae’nin bu teklisinin kapağı bütün müziğin görselleşmiş bir hali gibi, şarkıyı görebiliyorsunuz.” – Esk Reyn

Carcass – Reek Of Putrefaction (1988)

“Grup elemanlarının, içerideki müziğin, sözlerin ve kapak görselinde kullanmayı tercih ettikleri otopsi fotoğraflarından oluşan kolajın arasındaki ilişkisi bakımından favori kapaklarımdan biridir. Gerçek olanın rahatsız ediciliğinin bu kadar doğrudan ve cesurca kullanılmış olması ve ortaya çıkan imajın kendine has, beter bir estetiğe sahip olması çok güzel.” – Zezeah (Big Baboli)

Melvins – Bullhead (1991)

“Kapağın hiçbir şey anlatmaması, içerideki müziğe dair en ufak bir ipucu taşımaması, kendine has basitliği ve minimalliğinden hoşlanıyorum. Grubun böyle bir görseli kapak olarak kullanmayı tercih etmesini oldukça iddialı buluyorum.” – Moklich (Big Baboli)

The Offspring – Americana (1998)

“Kucağında radyoaktif bir hamamböceği tutan ve inanılmaz mutlu görünen çocuğa uzanan ahtapot kolu, beni bu kompozisyonu yapan sanatçı hakkında baya düşündürmüştü. Ayrıca aldığım ilk rock albüm olarak unutulmazlarım arasında.” – Serkan İzci (Bam Bam Bam)

Rage Against The Machine – Renegades (2000)

“Albümün kapağında ünlü pop art çalışması olan ‘Love’ yazısı yerine aynı formatla ‘Rage’ yazılmış. Buradaki parodi ve politik göndermenin çok güzel kurgulandığını düşünüyorum.” – Cansu Turgut (Bam Bam Bam)

Hands Off Gretel – Be Mine (2015)

“Karikatüre olan düşkünlüğüm sebebiyle gördüğüm andan itibaren keşke grubumun albüm kapağı olsaydı dediğim bir çalışma. ‘Kendin yap’ kültüründen hareketle müzik üreten ve üretimlerini de kılıfsız şekilde paylaşan bir grup.” – Arın Altay (Bam Bam Bam)

Sublime – 40oz. To Freedom (1992)

“Her günün hayali: güneşli güzel bir havaya, istediğim saatte uyanıp, hiçbir şey yapmak zorunda olmadığım bir zaman. Ve buna benzer bir zamanı yaşadığımda o kadar da mutlu olamadım. Muhtemelen Sublime’ın vokali Bradley Nowell da pek mutlu olamadı. Bu yüzden hayatıma biraz perişanlık katmayı ihmal etmiyorum. Bu albüm de beni dans ettirirken düşündürür hep.” – Fırat Büyüktaşkın (Bam Bam Bam)

Primal Scream – Screamadelica (1991)

“6 yaşındaki bir çocuk tarafından Paint programında sprey boyayla yapılmış gibi. Oldukça sıradan ve özensiz görünüyor fakat benim için bir o kadar ayırt edici. Güzelliği basitliğinde sanırım.” – Mertkan Akçalı

The Beatles – Revolver (1966)

“ Rubber Soul albümünde açıkça duyulan değişimi, albümün kapağına da taşımayı başarmıştı Beatles. Revolver ise tamamen devrimciydi ve o dönem için alışılageldiği üzere grup üyelerinin objektife baktığı herhangi bir fotoğraf bu öncü albümün kapağı olamazdı. Ne yapacakları hakkında fikirleri de yoktu. İşi, daha Hamburg döneminde tanıştıkları ve sanatına güvendikleri dostları Klaus Voormann’a teslim ettiler. Stüdyoya gelip bu muhteşem kayıtları tüm dünyadan önce dinleme ve deneyimleme şansına erişen Voormann, eline mürekkebi alıp devrimi tamamladı. Bu kapak, popüler müzikte girilen yeni dönemin ilanının görsel karşılığı ve çok güzel.” – Eskiz

King Crimson – In The Court Of The Crimson King (1969)

“Çok vurucu ve son derece akılda kalıcı, kapakta yazı yazmamasına rağmen görür görmez bilinmesi, ikonlaşmış bir kapak olduğundan çok seviyorum.” – Sedat Girgin

“Barry Godber’ın çizdiği, üzerine grubun veya albümün adı eklenmeden kullanılmış bu illüstrasyon sayesinde, bir albümün müzikal içeriğiyle kapağındaki görselin üst bir boyutta nasıl eşleşebileceğini gördüm. Grubun gitaristi ve beyni Robert Fripp, kapaktaki portreyi “Schizoid Man”; iç kısımdaki, daha az bilinen gülen portreyi ise “Crimson King” olarak adlandırmıştır. Bu kült albümdeki şarkıları bir ders gibi dinlerken; iki portrenin arasındaki dinamiği, bunun müzikle nasıl anlatılabileceğini idrak etmek için hâlâ uğraşıyorum.” – Kerem Sevinçli (İskeletor)

Yes – Classic Yes (1981)

“Çocukken ailemin Ankara’daki evinde, babamın bir sürü ‘eski tip’ plağı vardı. Bunların arasında Yes grubunun kapakları üzerlerindeki fantastik dünyalar ile beni cezbetmişti. Televizyon dışında ekran olmayan o günlerde görsel malzeme çok değerliydi. Saatlerce onlara bakar, bu ilginç şekilli tepelerin, gerçeküstü diyarların içinde nasıl hayvanların yaşayabileceğini hayal etmeye çalışırdım. Yıllar sonra, bu kapakları çizen sanatçının Roger Dean olduğunu öğrenecek, ve ona benzer eserler üreten Rodney Matthews, Wayne Barlowe, Giger, De Es, Beksinski gibi diğer fantastik sanatçıların işlerini de keşfedecektim. Albümlerin içindeki müzik beni çok ilgilendirmemişti – günümüzde bile Yes şarkılarını doğru dürüst bilmiyorum…” – Memo Kösemen