Lemmy’yi anmak için 10 seyirlik tavsiye

“Bir gün Rainbow’a gitmiştim. Bara doğru yöneldiğimde sağımdaki insanın benim hayatımı değiştiren müzisyen olduğunu fark ettim. O an şok olmuş ve paniklemiştim. Lemmy hemen sağ tarafımda oyun oynuyor ben ise ona nasıl selam vereceğimi düşünüyordum. Yanına gittim ve ‘Merhaba Lemmy, ben Dave. Sen benim kahramanımsın. Ben de bir müzisyenim. Foo Fighters’ta çalıyorum, 90’larda Nirvana’daydım’ dedim. Lemmy bana döndü ve dedi ki, ‘Arkadaşına olanlardan dolayı çok üzgünüm, başın sağ olsun.’ İşte o an Lemmy, benim için bu lanet olasıca, viski içen, güçlü bir rock yıldızından; lanet olasıca, viski içen güçlü ve kalbi olan bir rock yıldızına evrilmişti.”

Dave Grohl, 28 Aralık 2015’te hayatını kaybeden Lemmy Kilmister’ı cenaze töreninde bu sözlerle anmıştı. Lemmy’nin ölümünün beşinci yılı ve ardında bıraktığı mirasa dair hafızaları tazelemek için birtakım seyirlik önerilerimiz var. 

Belgesel ve filmler

Lemmy’yi konu eden belgesel, oyunculuk performansları ve cameolar.

Eat The Rich (1987)

Motörhead’in aynı sene çıkan Rock’n Roll albümünde yer alan “Eat the Rich” şarkısından esinlenilerek Peter Richardson yönetmenliğinde çekilen bu İngiliz kara komedisi, Lemmy’nin rol aldığı tek kurgusal film. Filmdeki restoranın adı (Bastards), filmden 6 sene sonra yayımlanan Motörhead albümüne ismini vermişti. 

Lemmy (2010)

Lemmy’nin hayatının perde arkasını aktaran 2010 tarihli belgesel. Greg Olliver ve Wes Orhoski yönetmenliğinde, Motörizer (2008) albümünü takip eden turneden Lemmy’nin Rainbow müdavimi olduğu yıllara uzanıyor.

Live to Win: The Statue of Lemmy Kilmister (2016)

Lemmy’nin hayatının değişmezi olan kola-viski ikilisine olan aşkını harlayan Los Angeles’taki Rainbow Bar’a yerleştirilen Lemmy heykelinin hikâyesini aktaran 5 dakikalık bir kısa. 70 yaşında hayatını kaybeden efsanevi müzisyenin ölümünden yaklaşık 1 sene sonra yayımlanan belgeselde ilgi çekici söyleşiler de var.

Airheads (1994)

Yalnızca “Born to Raise Hell”in yer alması bile, 1994 yapımı bu filmi Lemmy’den bağımsız değerlendirme ihtimalini ortadan kaldırıyor. Adam Sandler’in Saturday Night Live döneminde üretilen bu filmi sinema doğruları çerçevesinde değerlendirdiğimizde elimizde belki pek bir şey kalmıyor ama genel tabirle ‘çerezlik’ bir seyir sunan filmde Lemmy’nin cameosu, Motörhead dinleyicilerini gülümseten bir detay.

The Rainbow (2019)

1972’de açılıp başta metal müzik olmak üzere birçok kültür için buluşma noktası olan Rainbow Bar and Grill’in hikâyesinin Zak Knuston rehberliğinde aktarıldığı bu belgeselin en önemli parçalarından biri tabii ki Lemmy. Rainbow’un kendi müziği ve Los Angeles çıkışlı gruplar üzerindeki etkilerini anlatıyor.

Canlı performanslar

Tabii ki izlenmesi gereken kimi konser kayıtları da var.

The Birthday Party 1985

Lemmy’nin 40. yaşının kutlandığı 24 Aralık 1985 tarihli konser. Londra’daki Hammersmith Odeon’da yapılan kutlamada Motörhead’in erken dönem klasikleri neredeyse eksiksiz çalınıyor. Zirve noktası ise “Motörhead” şarkısı. O güne kadar grupta çalmış tüm müzisyenlerin yanı sıra Thin Lizzy’den Phill Lynott da sahnede.

Rockpalast 1980

Bu performansın Overkill albümünün konser deneyimini kusursuz bir şekilde yaşattığı söylenebilir. “Too Late Too Late”, “Bomber”, “Metropolis” gibi şarkıların dönemin de etkisiyle daha da tutkulu icrası, Motörhead hayranlarının gözlerini nemlendirecek cinsten. 

Hawkwind – Silver Machine

Hawkwind yıllarına uzanmamak olmaz. 70’ler başlarında aktif olan Hawkwind, dönemin psikedelik etkisini müziğinin temel elementlerinden biri yapmış ve konserlerini bir müzik performansından ziyade içsel bir deneyime çevirmişti. Klasiklerden “Silver Machine”i dinliyoruz.

Stage Fright

Milenyumla beraber 90’ların sonundaki duraklama sürecini atlatan Lemmy ve Motörhead hem stüdyoda hem de konserlerde eski formunu yakalıyordu. 2004 tarihli 90 dakikalık bu konser de bunu ispatlar cinsten.

Rockpalast 2014

Lemmy’nin baştan sona kaydedilmiş, sağlıklı sayılabilecek son konseri. 2013 çıkışlı Aftershock turnesi kapsamında verdikleri bu konserde Lemmy’nin ses tellerinin ne kadar yorgun olduğu da duyuluyor.

Yazı: Ant Arın Sermet