Müzisyenlerden mektuplar: Şevval Kılıç
Bant Mag. No:74’te müzisyenlerin farklılaşan hisleri, gerçeklikleri ve deneyimlerine kulak verelim istedik. Pandemi ve yaşanan türlü gelişmeler müziğe olan yaklaşımlarını nasıl değiştirip dönüştürüyor? Yeni üretimlerinde nasıl izler sürülebiliyor? Neler onları motive ediyor? Neler öğreniliyor? Neler çok can sıkıcı? Neler “devam” dedirtiyor? Sorularımızı Türkiye ve dışarıdan pek çok müzisyene, DJ’e yolladık. Yanıt alabildiklerimizden size mektuplar topladık.
LGBTİ+ aktivisti ve DJ Şevval Kılıç yanıtlıyor.
“Ultra tembel bi bünyem olması sebebiyle bu süreçte ‘bişeyler üretmeliyim’ seviyesine hiç gelemedim ama dinlediğim ve çaldığım müziğin değiştiğine şahit oluyorum bi yandan da.”
“Pandemi süreci benim için de şu bir yılın sonunda artık dayanılmaz bi hale geldi, online partiler iyiydi, bir nebze de olsa bir arada olduğumuzu hissettirdi. Ama artık şu musibet bitsin lütfen! Evde geçirilen/geçirmek zorunda olduğumuz zamanlarda boooool bol müzik dinledim, fikirler biriktirdim, ama benim için aslolan canlı müzik. Onun için bekliyorum, ultra tembel bi bünyem olması sebebiyle bu süreçte ‘bişeyler üretmeliyim’ seviyesine hiç gelemedim ama dinlediğim ve çaldığım müziğin değiştiğine şahit oluyorum bi yandan da. Herkesi etkileyen bi süreçten geçiyoruz ve herkes de farklı şekilde etkileniyor. Sonuçlarını bu pandeminin sonunda daha belirgin göreceğiz sanırım. Pandemi sürecinde içimin yağlarını eriten ve de elbette şaşırtmayan şeyin yine LGBTİ+ dayanışması olması ise muhteşem tabii ki!”
“Nasıl günler bu günler: Müzisyenlerden mektuplar” dosyasının tamamını okumak için buradan Bant Mag. No: 74’e ulaşabilirsiniz.
