Teftiş: The Smile - Magazine London konseri

Radiohead’den Thom Yorke ve Jonny Greenwood ile Sons of Kemet davulcusu Tom Skinner’ı buluşturan The Smile, Mayıs 2021’de sürpriz bir Glastonbury performansıyla müzik dünyasına merhaba demiş; bu üç iddialı müzisyenin ortak üretiminden çıkacak şarkılar, birçoğumuzu fazlasıyla heyecanlandırmıştı.

Yılın ilk haftasına, punk sularında yüzen ilk parçası “You Will Never Work In Television Again” ile yüksek bir giriş yapan grup, geçtiğimiz hafta ise eğlenceli gitar yürüyüşü, leziz nefesli partisyonları ve derinlikli vokalleri bir araya getirerek groove’uyla sürükleyen “The Smoke” adındaki ikinci güzelliği paylaşmıştı.

29 Ocak gecesinden itibaren 24 saat içinde, Magazine London’da üç ayrı konser verdi The Smile. LED ışıklarla sarılmış, dairesel bir kafesten oluşan bir sahnede, yaklaşık 70 dakikalık bir sürede 14 parça çaldılar. İkinci ve üçüncü seanslarda, “It’s Different for Girls” ile setlist’e bir de Joe Jackson yorumu eklemişler. 

Açılışı, Peaky Blinders’ın Tommy Shelby’si Cillian Murphy’nin önceden kaydedilmiş sesinden, İngiliz şair William Blake’in -muhtemelen grubun isim seçimini de etkileyen- The Smile şiiri yaptı. Ardından, kalabalık bir ekipman kurulumunun içinde sürekli enstrüman değiştirerek çok yönlü bir performans sergiledi üçlü. Benim gibi, müziğin doğumuna canlı canlı tanık olmaya, performans videoları izlemeye bayılanlar için müthiş zevkli bir tecrübe vadediyor bu tür yayınlar. İyi prodüksiyonlarla yapılabildiği sürece çeşitlendirilmesinde fayda var.

Tom Skinner, Tom Skinner, Tom Skinner!

Thom Yorke’u gülümseyerek bas çalarken, izleyiciyle yeni bir yolculuğun heyecanını paylaşırken görmek; Jonny Greenwood’un bir elinde piyano bir elinde arpla dünyadan kopuş anlarına şahit olmak ve üçlünün üst düzey performanslarına kulak kabartmak çok keyifliydi fakat Tom Skinner’a özel bir parantez açmak gerek. 

Bant Mag.’ın 2021: En iyi 100 yabancı albüm listesinde 10. sırayı kapan Sons of Kemet’in son incisi Black to the Future’ın yanı sıra geride bıraktığımız senenin nitelikli işlerinden biri olan Joy Crookes’un ilk uzunçaları Skin’de de davul başında duyabileceğiniz Skinner’ın yeteneğine diyecek yok. Caz, soul, R&B türlerinde kullandığı ritmik kurguları, yaratıcı fikirleri The Smile evrenine transfer etme biçimi, enstrüman hâkimiyeti ve adanmışlığıyla izleyeni âdeta çarpıyor müzisyen. Kelimelerle anlatılması güç olsa da deneyeceğim: Üyeleri itibarıyla ister istemez rock damarına sahip bir müziğe getirdiği yumuşak, akışkan davul yaklaşımını dinlerken insanın içi kıpır kıpır oluyor.

Siren sesleri ve tatlı akustik gitar tınıları arasında yoğun bir atmosfer kuran “Free In The Knowledge”, cayır cayır gitarlar ve leziz geri vokalleriyle öne çıkan “A Hairdryer” ve hipnoz etkili “Waving A White Flag”. Orta aksı tutan bu üç parçalık akış kimilerine performansın en yüksek anlarını yaşatmış olabilir. Yayın tarihi henüz belli olmayan albüm, şimdiye kadar fırlatılan iki parçada olduğu gibi farklı müzikal estetiklerden beslenen, oldukça katmanlı, incelikli ve eğlenceli bir koleksiyon olacağa benziyor. Thom Yorke’un eski dostu Nigel Godrich’in de dediği gibi alternatif rock’tan dışarı bakan, son derece araştırmacı bir müzik bu. Doya doya tüketmek için heyecanla beklemeye devam.

Yazı: İlayda Güler