Yazar, yönetmen, oyuncu Nadir Sönmez’in PEKİ adlı oyunu, 15 Kasım Çarşamba akşamı Bant Mag. Havuz / Bina’da sahnelenecek. Sönmez’le birlikte İnci Sefa Cingöz ve Selin Hasar’ın rol aldığı oyun, hayali bir kafede geçen muzip, müstehcen ve entelektüel bir sohbet hakkında. Nadir Sönmez’i “Heteroseksüel Erkekler İçin 2023’te Hayata Tutunma Rehberi”, “Catherine Deneuve ile Adabımuaşeret” gibi başlıklarla düşüncelerini, anılarını, oyunlarına dair detayları paylaştığı Instagram hesabı üzerinden de takip edebilirsiniz.

Buyrunuz Nadir Sönmez Z Raporu’na.

Hayatta yaptığın ilk iş neydi?

Sokağımızdaki birçok çocuk toplanıp, toz içecek Tang ile hazırladığımız meyve sularını yoldan geçenlere satmıştık. Bu soruyla karşılaşınca hatırladım; ilk para kazanma deneyimimin bu kadar eski olduğunu hatırlamıyordum.

Bu aralar sana en iyi gelen şey?

Çalışmak iyi geliyor. Bu tiyatro sezonunda gösterimleri devam eden, yazdığım ve yönettiğim üç oyun var. MUBI’de film uyarlaması da olan Ama üçüncü sezonuna girdi. Bina’da gösterimi olacak olan Peki geçtiğimiz mayısta prömiyer yapmıştı, o devam ediyor. Bir de Kürt LGBTİQ+ hareketinden ilham alarak sahnelediğim tek kişilik performansım Diyarbakır.Turizm.Romantizm.Aktivizm var. Gösterim günlerinde arkadaşlarımla görüşüp eğlenmek, sahneye çıkmak, oyunların ulaştığı yeni seyirci kitlesini görmek mutlu ediyor. Yeni bir oyun için prova yapıyoruz, komik bir metin; gülmek de çok iyi geliyor.

Belgesel çekecek olsan neyle ilgili olurdu?

Aslında birkaç aydır belgesele yakın bir format üzerinde çalışıyorum. “Tiyatrocuların Peşinde” isimli, YouTube üzerinden yayımlanacak dört bölümlük bir video serisi için araştırma aşamasındayım. Kasım ayı sonundan itibaren Van, Dersim, Erzurum ve Kars şehirlerini ziyaret edip, orada yaşayan sanatçılarla ve akademisyenlerle tanışacağım. Her şehirdeki güncel tiyatro dünyasını ve yaşayan geleneklerin performatif yönlerini gösteren çekimler yapacağım. Hayalim; görsel estetiği üzerinde deneysel sinema referansları ile düşünülmüş, bir yandan da seyahat vlogu formatının erişilebilirliğini koruyan bir tarz yakalamak. 

En son izlediğin belgesel?

Bahsettiğim projeye hazırlanmak için tiyatro ve performans sanatına dair belgeseller izliyorum. En son, izlediğim her şeyini çok sevdiğim Frederick Wiseman’ın La Comédie-Française ou L’Amour Joué’sini izledim. La Comédie Française çok köklü bir kurum, ben Paris’te tiyatro öğrencisiyken gençler arasında prim yapmayan hatta dalga geçilen bir ekoldü. Şehirde beş sene geçirdiğim ve sürekli oyun izlediğim hâlde orada sadece tek bir oyun izlemiştim. İstanbul’da Devlet Tiyatroları ve Şehir Tiyatroları için de birçok tiyatro öğrencisi benzer hisler içindedir. 

Belgesel La Comédie-Française’e dair çok fazla şeyi gösteriyor. Provalardaki yönetmen – oyuncu ilişkisi, oyuncuların karakterleriyle kurduğu ilişkiyi anlatışları, finansman toplantılarında yaşlı sanatçıların ihtiyaçları ve ödenekleriyle ilgili tartışmalar, direktörlerin kurumun kimliğini belirleme biçimi, bilet sırasındaki seyirci tanıklıkları, devasa dekorların kurulum süreci, oyun esnasında yapılan çekimler vs. Gösterilen her şey ilgimi çok çekiyordu ve bunu 10 sene önce izlesem böyle gelmeyebileceğini de tahmin edebiliyorum. Tiyatronun içine girdikçe, kendi işlerimde neyi nasıl ortaya koyacağım konusunda keskinleşsem de tiyatronun başkaları tarafından nerede nasıl yapıldığına dair merakım da artıyor. Bu beni uzun vadede heyecanlandırıyor, yaratıcı süreçlere mola verme ihtiyacı duyarsam, tiyatroyla yine de bağımı koruyabileceğimi hissettiriyor.