Yolunuz uzun mu? Aracınızın radyosuna bluetooth ile bağlanmak isteriz. Yılın ilk altı ayında yayımlanmış albümlerden yolda iyi gider dediğimiz bir seçkimiz var. Sıralama alfabetik, favorilerden 90 dakikalık çalma listemiz de hemen aşağıda.

---

A Certain Ratio – 1982
(Mute)

Bir gruba hayran olmak için yüzlerce farklı sebep olabilir. Ama imzası hâline gelen groove’u sebebiyle bir gruba tutulmak pek eşine rastlanır bir durum değil elbet. A Certain Ratio, 70’lerin sonunda filizlendiği Factory sahnesinde de streaming çağının dayattığı geçiciliği hiçe sayarak ürettiği bugün de kendi ritmik algısının etrafına çıktığı katlarla eklemleri esnetiyor. Trans Am’in Futureworld’ünden fırlamış gibi tınlayan “1982” veya kalabalık bir Nijeryalı kolektifin nadir bir kaydını dinliyor izlenimi yaratan “Afro Dizzy”yi aynı düzlemde buluşturmayı bu kadar zahmetsiz göstermenin sırrı da tam olarak burada, groove’da yatıyor. 

---

Arlo Parks – My Soft Machine
(Transgressive Records)

My Soft Machine, Arlo Parks’ın hayatta yolunu bulma çabaları, 20’lerinin ortalarına yaklaşıyor olmanın beraberinde getirdiği endişeler, ilk aşk, yas, PTSD gibi konu başlıklarını eşeliyor. Albüm aracılığıyla bir insanın kendisi için yapabileceği belki de en iyi şeylerden birini yapıyor müzisyen: Kişisel sınırlarını keşfediyor. Yüksek duyarlılığını yalnızca incelikli söz yazarlığına dönüştürmekle kalmıyor tabii; tıpkı koleksiyonun adında geçirdiği gibi yumuşacık müzikal düzenlemelerle hakim duyguyu destekliyor bir yandan da. Yaratıcılık konusunda fazla beklentiye girmeden, tatlı bir gündüz düşü yaratan atmosferine kapılıp gitmeniz tavsiye edilir.

---

Blondshell – Blondshell
(Partisan Records)

Yılın hakkında konuşturan ilk albümlerinden biri. Koleksiyonun akışında da şarkılarda başlı başına da pek çok iniş – çıkış barındırıyor, filtresiz ifade ve hikâyelerini en derinden hissettiğinizden emin olmaya çalışıyor Sabrina Teitelbaum, ya da müzisyen mahlasıyla, Blondshell. Yer yer akıllara Liz Phair’i getiren bir şarkı yazarlığı ve sıcak prodüksiyonuyla su gibi akıp gidiyor. Yolda birden fazla tur dönmesi olası!

---

Dudu Tassa & Jonny Greenwood – Jarak Qaribak
(World Circuit Limited)

“Kraftwerk 1970’lerde Kahire’de yaşasaydı nasıl bir müzik yapardı?” İsrailli müzisyen ve besteci Dudu Tassa ile Radiohead gitaristi Jonny Greenwood, bu soruya yanıt aradıkları bol konuklu stüdyo seanslarını bir albüme dönüştürdü. Türkçeye “Az çok” şeklinde çevrilebilecek albüm ismi, Orta Doğu’dan farklı kültürlerin müzikal miraslarına bugünden bakan koleksiyonun baştan sona muhafaza ettiği zamanlar ve coğrafyalar arası dengeyi, daha doğrusu “kıvamı” temsil ediyor.

---

Eluvium – (Whirring Marvels In) Consensus Reality
(Temporary Residence Ltd.)

Matthew Cooper’ın ambient dehlizlerini köşe bucak kat ettiği projesi Eluvium’un 2023 albümü, kendisi için de dinleyiciler için de önemli bir ilke işaret ediyor. Bu kez tam takım bir canlı orkestrayı yönetmiş Eluvium. Gece yolcuları, sabaha karşı ilk ışıkları (Whirring Marvels In) Consensus Reality eşliğinde karşılarken yolların, dönemeçlerin ne kadar yumuşadığına hayret edeceksiniz.

---

Greg Foat & Art Themen – Off-Piste
(Athens Of The North)

İngiltere’nin şahsına münhasır piyanist, besteci ve prodüktörlerinden Greg Foat zaten senelerdir büyük bir hayranlıkla dinlediği saksafon ustası Art Themen’le beraber birkaç kez çaldıktan sonra, ortaklaşa bir uzunçalar kaydetmek istediğine emin olmuş. Deneysel bir ses yakalamak istediklerini en baştan bildikleri için stüdyoya bir sürü yeni ve farklı stillerden müzisyenle çalışmışlar. Ortaya çıkan sonuç ise harikulade! Themen’in yeri gelince akışkan yeri gelince daha dinamik saksafonu, synthler ve efekt pedallarının arpla beklenilmedik birleşimi, birbirine hep mükemmel bir armonide cevap veren enstrümanlar… Albümde kapak fotoğrafı ve şarkı isimleriyle kurdukları kayak teması ise yarattığı hislerle örtüşüyor: güneşin karla bezenmiş dağlara vurduğu apaydınlık bir anda gerçeklikten uzaktayız ve görebildiğimiz her yer sonsuzluğa gidiyor âdeta.

---

James Ellis Ford – The Hum
(Warp Records)

Dönemini şekillendiren sayısız albümün prodüktörü, Simian Mobile Disco ve The Last Shadow Puppets üyesi James Ellis Ford, son solo numarası The Hum ile kendi adıyla anılan referans noktalarını ters köşede bırakıyor âdeta. Zengin enstrümantasyonu ve jilet gibi prodüksiyonuyla “az sonra ne gelecek?” merakını geneline yaymayı başaran bir albüm. Ford’un ilk kez duyduğumuz vokallerinin yer aldığı parçalara da dikkat. Replikas’ın Köledoyuran dönemini anımsatan “The Yips”in canlı performans kaydını da buradan izleyebilirsiniz.

---

Mac DeMarco – Five Easy Hot Dogs
(Mac’s Record Label)

Atlayın, yola çıkıyoruz! Tamamının enstrümantal parçalardan oluşan Five Easy Hot Dogs, Los Angeles’tan Utah’a uzanan yolculuğu sırasında Mac DeMarco tarafından alınan kayıtları albümleştiriyor. Gezintisi sırasında farklı kişilerle tanıştığını söyleyen jizz jazz ustası, kayıtları otel odalarında ve yolculuk sırasında tanıştığı insanların evlerinde yapmış. Yanına aldığı ekipmanları mümkün olduğunca taşınabilir tuttuğunu belirten DeMarco yolculuğa çıktığında, albüm hakkında ne bir taslak fikrin, konunun ya da tınının olduğunu; her şeyin yolculukta geliştiğini belirtiyor ve ekliyor: “Bu albüm yatıp yuvarlanmak nasıl hissettiriyorsa öyle hissettiriyor.”

---

Nabihah Iqbal – DREAMER
(Ninja Tune)

Londra’da yerleşik müzisyen Nabihah Iqbal, ikinci albümünde elektronik suların biraz dışına çıkıyor ve akustik bir ses evrenine doğru yelken açıyor. Bu değişim müzisyenin isteğiyle değil; stüdyo ekipmanlarının çalınmasının bir sonucu olsa da akustik elementlerle çalışırken de ne kadar marifetli olduğunu dinleyiciye ve kendine göstermesi için bir fırsat olmuş aslında. Gitarlarda post-punk esintilerinden bazı dream pop ve dancefloor güzelliklerine doğru akan çok yönlü bir kayıt çıkmış ortaya.

---

RVG – Brain Worms 
(Fire Records)

Romy Vager’ın başını çektiği Melbourne çıkışlı post-punk dörtlüsünün üçüncü stüdyo albümü Brain Worms, genelinde izolasyon / soyutlanma koşullarında keşfine çıkılmış gizli, ayrık insan zihnine dair şeyleri tasvir eden, bu bakımdan da ismi cuk oturan bir proje. İlk birkaç dakikadan itibaren bir nevi  “modern klasik” olarak tanımlanmaması çok zor. Geniş seste, yüksek hissiyatta bir dinleti sunan koleksiyonda ayrıca “Midnight Sun”, “Tambourine”, “Squid” ve “Brain Worms” şarkıları da aradan sıyrılıyor. 

---

Shannon Lay – Covers Vol. 1
(Sub Pop)

Uzun yol bazı klasik parçaları hatırlamadan biter mi? 2020’ye kadar üyesi olduğu Los Angeles çıkışlı punk rock grubu FEELS ve Ty Segall’s Freedom Band ile tanınan Shannon Lay, folk tınılarına yöneldiği solo kariyerini bir cover serisiyle devam ettiriyor. İlk bölümde Nick Drake, Vashti Bunyan, Arthur Russell ve OCS gibi isimlerden parçalar yorumlamış. The Velvet Underground’dan “I’m Set Free” cover’ına kalpler bıraktık.

---

Tinariwen – Amatssou
(Wedge)

Nesillerdir üretmeye devam eden Tuaregli oluşumun son projesi Amatssou’nun ismi Tamaşekçe “korkunun ötesin(d)e” anlamına geliyor. Batı Afrikalı ekibin öncüsü olduğu “çöl blues’u” mirasını sürdüren ve tümüyle pekiştiren bir albüm. Country folk’un Bob Dylan, Neil Young gibi kimi dev isimleriyle çalışmıış besteci ve prodüktör Daniel Lanois’ın düzenlemeleriyle Kuzey Amerika’yla Batı Afrika’nın buluştuğu ve sürekli devinim hâlinde, engin, sonik bir çöl yarattığı albümde ekibe multi-enstrümantalist Fats Kaplin kemanını, Wes Corbett de banjosunu alıp katılmış. Topluluğun kurucusu İbrahim Ag Alhabibi ise birlik, mücadele ve direniş aşılamaya devam ediyor: