Alvin Lucier (1931-2021)

Deneysel müziğin en çığır açıcı ses sanatçılarından biri olan besteci ve akademisyen Alvin Lucier, 90 yaşında hayatını kaybetti. 

North American Capsule (1966), Vespers (1968),  Music On A Long Thin Wire (1977) ve tape metoduna dair en değerli müzik eserlerinden biri sayılan I Am Sitting In A Room (1969) işiyle ses sanatının öncü isimlerinden olmuştu Alvin Lucier. Yazdığı metni okurken aldığı kaydın, okuduğu her odanın resonansına ve tekrar tekrar işlenerek değişip, gittikçe daha da tahrif olmasıyla soyutlaşan metnin bağlamını bu şekilde değiştirmesiyle, ses teknolojilerinin yaratıcı kullanımına dair yepyeni düşüncelerin şekillenmesine vesile olmuştu. Sanatçı, 1970’te bu performansı Guggenheim Müzesi’nde de icra etmişti.

1966’da Robert Ashley, David Behrman ve Gordon Mumma’yla birlikte kurduğu Sonic Arts Union kolektifi aracılığıyla müzik teknolojilerine ve deneysel müzik icrasına çeşitli yenilikler getirmiş, bu alanlarda ufuk açmıştı. Mary Ashley, Shigeko Kubota, Barbara Lloyd ve o zamanki partneri Mary Lucier gibi sanatçıların da katılımı ile kolektif, faal olduğu on yıl boyunca Avrupa’da ve Amerika Birleşik Devletleri’nde konserler vermiş, ses olgusunu konvansiyonundan ayırarak, video ve performans sanatlarını deneysel müzik icrasıyla bütünleştirmişti.

Alvin Lucier

Alvin Lucier, aynı zamanda Brandeis ve Wesleyan gibi üniversitelerde müzik profesörlüğü yapmıştı. Wesleyan Üniversitesi’nde 40 yılı aşkın süre eğitim veren Lucier; Miguel Álvarez-Fernández, Nicholas Collins, Judy Dunaway, Arnold Dreyblatt, Douglas Kahn gibi birçok besteci ve ses sanatçısının eğitmeniydi.

Brandeis Üniversitesi’ne eğitim görevlisi olduğu yıllarda fizikçi Edmond Dewan’ın tasarımı olan cihaza ait elektrotları başına iliştirerek kendi alfa beyin dalgaları yoluyla Music For A Solo Performer (1965)  performansını yapmış, ses ve bilimin bağıntısında insan beynini bilgisel işlevinden ayrıştırarak fizyolojik bir bileşen biçiminde enstrümanlaştırmıştı.

Mayıs ayında, 90. yaş günü şerefine Alvin Lucier tarafından bizzat seçilen 90 öğrencisi, meslektaşı ve arkadaşı I Am Sitting In A Room performansını, Brooklyn’deki Issue Project Room aracılığıyla 27 saat boyunca yeniden icra etmişti.

Yazı: Zeynep Naz Günsal