Anita Lane (1960-2021)

70’ler sonlarında filizlenen new wave / post punk sahnesinin temellerini atan isimlerden Avustralyalı müzisyen Anita Lane, 61 yaşında aramızda ayrıldı. Cinselliği kadın perspektifinden işlediği şarkılarıyla günümüzdeki birçok müzisyene ilham, bir döneme ruhunu veren Lane’in ölüm sebebi ve tarihi açıklanmadı.

1977’de Avustralya’da Nick Cave’le tanışan Anita Lane (Nick Cave, bir dönem sevgilisiydi de), The Birthday Party’nin oluşum sürecinde aktif olarak rol üstlenmiş isimlerden. Nick Cave, Mick Harvey, Rowland S. Howard gibilerinin yer aldığı The Boys Next Door grubuna eklemlenen Lane, ekibin The Birthday Party’ye evrilip Londra’ya taşındığı dönemdeki grup üyelerinden. İlk iki albüm Prayers on Fire ve Junkyard’da Lane’in yazdığı üç şarkı var.

Nick Cave’le ortaklıkları The Bad Seeds kadrosuna katılmasıyla devam etti. Bugüne kadar The Bad Seeds üyesi olan ilk ve tek kadın müzisyen Anita Lane. “From Her to Eternity” ve “Stranger Than Kindness” gibi ikonik şarkıları Cave’le birlikte yazdı. Bad Seeds macerası uzun soluklu olmasa da tesirliydi anlayacağınız. Ekibin daimi bir parçası olmasa da 90’ların ortalarına kadar birçok albümde ufak dokunuşları oldu. 

Gruptan (ve Nick Cave’den) ayrıldıktan birkaç yıl sonra, aynı ekibin Ghosts… of the Civil Dead (1988) filmi için yaptığı müziklere vokalleriyle ses verdi. Aynı dönemde Einstürzende Neubatuen, Kid Congo Powers, Gudrun Gut ve Die Haut gibi gruplarla düetler yaptı. Mick Harvey’nin Serge Gainsbourg cover albümlerinde vokallerine eşlik etti.

İlk solo albümü 1993’te Mute Records etiketiyle yayımlanan Dirty Pearl. Mick Harvey prodüktörlüğünde kaydedilen albümdeki şarkılar kronolojik olarak ters dizilmiş. Sisli ve melodik anlarla bezeli albümü şu sözlerle tanımlıyor Anita Lane: “Diğer kızlara konuşmak istedim. Kendinden emin ve başarılı olmaktan ziyade güvensizlik hissini güzelleştirmekti niyetim. İnsanlar için farklı duygular arasında bir tür denge yaratmak ve kontrol ya da güven kadar değerli diğer duygular olduğunu göstermek istedim.”

Yine Mick Harvey eli değmiş ikinci solo albümü Sex O’Clock ise 2001’de geldi. Biraz daha fazla pop hissiyatının kendini belli ettiği albüm, isminden de anlaşılacağı üzere Anita Lane’in cinsellik hakkında düşündüklerini bir bilinç akışı gibi şarkılara döktüğü bir çalışma. “Kundalini telefonuyla erojen bölgenden beni ara” ya da “Işıkları kapayıp şehri canlandırmak ve kamasutra yapmak istiyorum” gibi sözlere sahip şarkılar. Albümün açılışını yapan Gil Scott-Heron cover’ı “Home Is Where the Hatred Is” de harika.

2000’lerde Sex O’Clock’un ardından müzik dünyasından çekildi. 2005’te Avustralya’da Byron Bay’e taşındığı ve ölümüne kadar orada yaşadığı biliniyor. Mute Records’ın 2022 takviminde iki Anita Lane albümünün reissue baskıları var. Muhtemelen kimi gizli kayıtlar da yakında ortaya çıkacaktır.