KARDELEN soruyor: “Söyle ne zaman biter inadın takribi?” Actress’in yeni parçası, bir satranç oyunu gibi kurgulanmış. Turnstile parçalarının BADBADNOTGOOD eli değmiş versiyonları da bir EP’de toplandı.

Taze yayımlanmış albüm ve teklilerden hazırladığımız güncellenen çalma listemiz sizi bekliyor! Öne çıkan kayıtlar ise hemen aşağıda.

TEKLİ: KARDELEN – İHYA
(Universal Music) 

Geçen sene yayımladığı kısaçalarından sonraki ilk teklisinde KARDELEN, yarattığı R&B evrenini elektronik bağlama dokunuşları ve oryantal melodilerle çeşnilendiriyor. İlk saniyesinden kıpır kıpır başlayan şarkı tekrar gösteriyor ki müzisyenin sentezlediği janrları tamamlayan vokal çeşitliliği de özgün tarzının yapı taşlarından. Sevdiğine kavuşmayı iple çeken “Söyle ne zaman biter inadın takribi?” sorusunun arkasına düşen şarkının, Cenan Çelik yönetmenliğinde çekilen sımsıcak klibini de buraya bırakıyoruz.

TEKLİ: Dogstar – Breach
(Dillon Street Records)

Keanu Reeves’in basçısı olması gereği kısa sürede epey ilgi toplamış, uzun soluklu sayılabilecek grup Dogstar’ı gitarist-vokalist Bret Domrose ve davulcu Robert Mailhouse tamamlıyor. 90’lar başlarında kurulup, kısa süre üretimlerini sürdüren ekip 2002’de dağılıp, geçtiğimiz mayıs ayında tekrardan bir araya geldiğini açıklamıştı. Somewhere Between the Power Lines and Palm Trees adlı albümleri de ekimde yayınlanacak. “Breach”, ekipten alışıldık tınılarla rocker bir iştah açıcı. Bu da klibi.

EP: Turnstile & BADBADNOTGOOD – New Heart Designs
(Roadrunner Records)

Baltimore çıkışlı hardcore punkçıların büyük sükse yapan dördüncü albümü Glow On‘dan (2021) “Mystery”, Blood Orange’lı “Alien Love Call” ve “Underwater Boi” olmak üzere üç parçanın ekip tarafından yeniden yorumlandığı EP’de, Turnstile’dan geçen yıl ayrılan vokal Brendan Yates’in sesi dışında grubun tüm enstrümantasyonu uyarlanmış. Büyük Turnstile rifflerini caz aranjmanlarına uyarlayan BADBADNOTGOOD’un dokunuşlarıyla oluşan kısaçalar, iki ekibin de dinleyenine hitap edebilecek bir buluşma. EP’nin parçalarına Alex Henery’nin grubun zirve anlarından derlediği klip de görülmeye değer.

TEKLİ: TOKiMONSTA & Rochelle Jordan – Eats The Tale
(Young Art Records)

Kendi kuyruğunu ısıran yılan şeklinde resmedilen ouroboros sembolünden ilhamla yazılmış bir kulüp parçası. TOKiMONSTA; maruz kaldığımız yalanlar ve gerçek dışı hikâyelerin yıpratıcı etkilerini kendimizi kaybedene kadar tespit edemeyişimizden yola çıkarak “Eats The Tale”i yazdıklarını söylemiş. Parçadaki metaforu merkezine alan Lucy Snow imzalı klibi de işte burada.

TEKLİ: mojave – Nefessiz
(NO5 Records)

“Nefessiz” ismiyle müsemma, bireysel ve toplumsal sıkıntıların yarattığı klostrofobik hissi, yabancı hissetmenin pek de mümkün olmadığı bir dille anlatıyor: “Tıpkı dört duvar / Yıkmak zor gelir / Yuva yaptım içinde kendime / Tutsak bir hayat / Geçmez, geçer mi?” Sıkışıp kaldığınız ve beklemenin fayda etmediği o yerden sizi, enstrümanların öfkesi kurtarıyor. Parçanın alametifarikası; ağır riffleri, oyuncu bas yürüyüşleri ve puslu ritimleri.

ALBÜM: Andrew Hung – Deliverance
(Lex Records Ltd)

Son albümü üzerinden 10 yıl geçen Fuck Buttons’ın baş döndürücü prodüksiyonlarını özlesek de ikilinin solo serüvenlerinden uzanan dalları takip etmek de büyük keyif. Örneğin Andrew Hung, film müziği bestelerinin yanı sıra şarkıcılığını ön plana taşıyan albümler de yayımlıyor. Son numarası Deliverance da içinde bir süre vakit geçirdikten sonra kendi kendinize mırıldanacağınız bazı vokal numaralarıyla dolu. Sonik ilham havuzu ve referansları kendini biraz fazla belli etse de (Bauhaus, Depeche Mode, Xmal Deutschland gibi gibi) eğlenceli bir akış sunuyor sekiz parçalık albüm. Bas yürüşüyle iç titreten “Soldier” parçasının Hung ve dostlarının dans figürleriyle şenlenen bir klibi de var.

TEKLİ: Laurel Halo – Atlas
(Awe)

Sıradaki ve altıncı solo albümüyle aynı adda bir tadımlık daha yayımlayan elektronik besteci ve prodüktör Laurel Halo; “Atlas”ta hepten duygu ve düşünceye boğan, bilinçaltına seslenen, detaylarla dolu atmosferik bir dinleti yaratmış. Ambient düzlemde akustik enstrümanların sentetik sentezlerle dönüştüğü parçada yaylılar ön planda.

TEKLİ: Blonde Redhead – Before
(Section1)

8 senelik uzun bir aranın ardından 29 Eylül’e tarih verilen yeni Blonde Redhead albümünden üçüncü tekliye hoş geldik. Oldukça sakin ve yumuşak bir seyirde giden parçanın arkasındaki ilham oldukça özgün bir yerdenmiş: Solist Kazu Makino “Bazı çocuklar sanki önceki hayatlarını biliyormuşçasına çok bilge dururlar. En azından benim aldığım izlenim bu. Bu şarkı da bazı genç insanlarda bulunan bu özelliğin kutlaması.” Bir şekilde reenkarnasyon fikriyle oynayan parçada sonlara doğru arkadan duyulan gülüşler ve çocuk sesleriyle de bu konseptin pekiştiriliyor.

ALBÜM: Laura Groves – Radio Red
(Bella Union)

2008’de Blue Roses adıyla yayımladığı albümden beri sadece kısa format yayınlarla dinleyicilerine ulaşan Laura Groves, ilk defa kendi ismiyle bir uzunçalar paylaştı. Prodüksiyonunun büyük bir kısmını Groves’un üstlendiği ve kendi stüdyosunda kaydettiği albümün yapımı sırasında penceresinden görülen iki radyo kulesinin birbiriyle sinyaller aracılığıyla kurduğu iletişimi sembolik olarak algılayıp şarkılarına entegre etmiş. Dream pop parçalarının art arda sıralandığı Radio Red’de aşk, anksiyete, bazı insanlarla kurulan özel bağ, bu bağların gücüne inanmak gibi hem çok insani hem de kolay olmayan duygular eşeleniyor. Beklemediğiniz anlarda gözlerinizi sulandırabilir. 

TEKLİ: English Teacher – The World’s Biggest Paving Slab
(Island Records)

Son yıllarda hızlıca türeyen yeni dalga İngiliz post-punk gruplarından English Teacher, Polyawkward isimli EP’sinden sonra yeni bir güzellikle aramızda. Kimi anlarda Dry Cleaning-vari duyulan sert gitarların üstüne solist Lily Fontaine’in daha kesik kesik, daha agresif vokallerinden nakaratta iyice melodik, düşsel bir havaya bürünüyor. Şarkının sözlerinde ise English Teacher şarkılarının çoğuna kaçınılmaz şekilde ilham olan Fontaine’in yetiştiği Pendle kasabası merkeze alınmış. Komedik ve sarkastik elementlerin belirgin olduğu sözlerde kasabanın yerel ünlülerinin bakış açısından ihtişam ve aşağılık duygularına dair sanrılar ele alınıyor. 

ALBÜM: Public Image Ltd. – End of World
(PiL Official)

Köklü post punk cızırtı ve tınısının öncülerinden PiL’den sekiz yıl aradan sonra gelen yeni koleksiyon, grubun lideri ve punk devi John Lydon’ın arada bir “ok boomer” dedirtse de renkli anlar barındırabilen güncel çağa ve uyanıklığa dair şikayetlerini, gidip gelen depresyonuna dair betimlemelerini içeriyor. Gruptan beklendik biçimde başlayıp, bir noktada hard roc sularına daldıktan sonra gittikçe maceraperestleşen bir albüm End of World.  “Perge”, “Car Chase” gibi tekliler bir yana “Dirty Murky Delight”tan itibaren çılgın atıyor diyebiliriz. Yüksek tempo “The Do That”, kalın kalın baslarıyla yürürken Talking Heads’e selam çakan rifflerle karşılandığımız synthesizer numarası “L F C F” ve ritüelistik havalardaki “North West Passage”dan sonra bir anda yüklediği duyguyla bir ambale ettiriyor. Son parçası ise Lydon’ın nisanda kaybettiği eşi Nora Forster’a adanmış “Hawaii”. 

TEKLİ: Actress – Push Power (a1)
(Ninja Tune)

Şapkasından ne zaman ne çıkaracağını bilmenin asla mümkün olmadığı prodüktör Actress, bir satranç oyunu simülasyonu düşleyerek yazmış “Push Power (a1)”ı. Her hamlenin tıpkı bir satranç taşını oynatır gibi spesifik bir niyet ve anlam taşıdığı, kendi içinde bir matematiği olan dokusal bir parça. Óscar Monzón’un ellerinden çıkan harika görsel eşlikçisini de sakın ıskalamayın, hemen burada.

TEKLİ: Fred again.. & Obongjayar – adore u
(Atlantic Records UK)

Fred again..’in kız kardeşine ithaf ettiği parça, Obongjayar’ın 2022 çıkışlı Some Nights I Dream of Doors albümünden samplelar içeriyor. Başrolde cömertçe gösterilen sevgi var. Şarkı boyunca, dünyaya önce gelen kendisi olsa da kardeşinin ondan ve başka pek çok insandan daha ileride olduğunu, kardeşinin doğuştan sahip olduğu birtakım özellikleri ötekilerin yıllarca öğrenmeye çalıştığını anlatıyor Fred. 

ALBÜM: URNE – A Feast on Sorrow
(Candlelight Music Group)

Londralı sludge metal grubunun ikinci uzunçaları. Gojira’dan Joe Duplantier’in Brooklyn’deki meşhur stüdyosu Silver Chord’da kaydedilen A Feast on Sorrow, solist ve basçı Joe Nelly’nin aile fertlerinin dejeneratif hastalıklarından esinle yazılmış parçalardan oluşuyor. Hâliyle acı, isyan ve keder dolu. 11 dakikayı aşan “The Long Goodbye, Where do the Memories Go?” ile destansı bir final yapan albüm, Nelly’nin hemen her parçada çeşitlenen vokal üslubu ve progresif düzenlemeleriyle sürükleyici bir hikâyecilik de barındırıyor. 

ALBÜM: Curling – No Guitar 
(Bağımsız)

İlk albümünde alternatif rock sularında kalan ve ikincisinde shoegaze denizlerine dalan duo Curling, yeni stüdyo kaydında ise tür yelpazesini genişletiyor ve sonuç muazzam. “Hi- Elixir” gibi power pop numaralarından viyola ve çelloların derinleştirdiği “Majesty” ve “Husk”a inişli çıkışlı bir deneyim No Guitar. Albümü yaparken her şarkıyı ayrı ayrı karanlık ve aydınlık tonlarla dolu resimler gibi düşünüp böyle şekillendirmişler. Okul zamanında beraber müzik yapmaya başlayan Joseph Brandel and Bernie Gelman şarkıları yazarken kişisel hayatlarındaki hadiselerden esinlemiş ve ortaya doğum, ölüm, işsizlik, seks, depresyon ve yalnızlık etrafında dönen bir kayıt çıkmış. 

TEKLİ: Courtney Barnett & Chastity Belt – Different Now
(Suicide Squeeze Records) 

Müjde: Courtney Barnett, Chastity Belt’in 2017 çıkışlı albümünden “Different Now”u coverlamış. Orjinalinden çok da uzaklaşmadığı şarkı hakkında “Bu şarkı benim için çok özel. Albüm yayımlandığında sürekli bu şarkıyı dinlediğimi hatırlıyorum, şarkıyı bana söylüyorlar gibi hissetmiştim.” diyor Courtney Barnett. Şarkıyı bir akustik folk düzenlemesine çevirmiş ve davulları eklemesini de uzun zamandır beraber çalıştığı Stella Mozgawa’dan rica etmiş. Suicide Squeeze Records’ın derlediği kısaçalarda bir de Kurt Vile’ın Chastity Belt’in aynı albümünden bir coverı olacakmış. 

TEKLİ: Lil Zey – NAYLON
(Atlantic Records Germany)

Lil Zey’in yeni parçası, hayatın acımasızlığına karşı yoğun duygular barındıran bir başkaldırı. Muerte, Simülasyon ve Berky’nin prodüksiyonunda ortaklaştığı parçada “Avuçlarım yine kanar, dalıp gittiğin yeşil gözler artık kömür kara” sözleriyle kendini betimliyor Lil Zey. Kimsenin olmadığı bir sahile vuran dalgalar üzerine sözlerin aktığı lirik klibi de burada.

TEKLİ: Sufjan Stevens – So You Are Tired
(Asthmatic Kitty Records)

Haberler iyi: Sufjan Stevens, Carrie & Lowell’dan (2015) bu yana ilk solo stüdyo albümünü yayımlıyor. İsmi Javelin, yayın tarihi 6 Ekim. Dahası, Javelin’e kimi resimler, fotoğraflar, eskizler ve her şarkı için yazılmış makalelerin eşlik edeceği 48 sayfalık bir kitap eşlik edecek. 10 parçalık albümün finalini, aslen Neil Young tarafından yazılmış “There’s A World”ün yapacağını da biliyoruz. İlk tekli “So You Are Tired”, Sufjan Stevens’ın içli vokalleri ve yalın gitar arpejleriyle açılıp gittikçe koyulaşıyor.  

ALBÜM: Bonnie “Prince” Billy – Keeping Secrets Will Destroy You
(Drag City)

2021’de Bill Callahan ile ortaklaştığı ve yeniden yorumlanan parçalardan oluşan albüm Blind Date Party’yi takip eden koleksiyonu, Louisville’de hayata geçirmiş. Bonnie “Prince” Billy. Köklerini folktan alan geniş spektrumlu müzikal evreniyle tanışık olanlar için bu albüm bir öze dönüş olarak yorumlanabilir.  Nick Roeder eşliğinde kaydedilen albümde kemanda Sara Louise Callaway’i, klavyede Kendall Carter’ı, yaylılarda Elisabeth Fuchsia’ı, mandolinde Dave Howard’ı, saksafonda Drew Miller’ı ve geri vokallerde Dane Waters’ı dinliyoruz.

TEKLİ: Mykki Blanco – Holidays in the Sun
(Transgressive Records)

Bir Noel arifesinde, Portekiz’deki bir bodrum katında Mykki Blanco tarafından yazılmış bir parça. Sözler ve vokallerde ZamZam’ın katkıları da var. “Holidays In The Sun” adıyla müsemma; denizlerde yüzülen, müzik festivallerinde gezilen, tembellik edilebilen, iyi hissettiren güneşli günlere adanmış bir yaz marşı âdeta. Blanco’nun deyimiyle ise “İbiza ve Napoli sahillerinden Londra ve Berlin’deki depo partilerine uzanan; 90’ların Eurodance’ine, acid house’una selam veren bir rave patlaması”.