Şeniz Polat Alan Savunması ile ev içindeki kimliklerin yakınlarına giriyor
Şeniz Polat Alan Savunması isimli sergisini 11 Kasım’da Tophane Beyoğlu’nda konumlanan Büyükdere35’te açtı. Alan Savunması, Şeniz Polat’ın ilk kişisel sergisi ve 2018’den bu yana ürettiği Kesit Bedenler serisinin son bir yıllık sürecinden işlere yer veriyor. İlk görüşten itibaren pek çok duyguyu mobilize edebilen karakalemlerinde, ev içindeki yakınlık hallerine, beden diline, gündelik hayatın sıradanlığına dolaysızca yanaşıyor ve yanaştırıyor. Olunan yerle olmak istenen yer arasındaki çelişkilerden doğru da konuştuğunu söylediği işlerine yer yer kattığı renklerse kompozisyonlarına boyut atlatan bir etki yaratıyor.
Şeniz Polat Alan Savunması hakkında 3 sorumuzu yanıtladı. Sergiyi 4 Aralık’a kadar Büyükdere35’te görmek mümkün.
Bu sergiyi hazırlarken sürekli aklında dolaşan bir düşünce?
Hazırlık süreci Kesit Bedenler’in olgunlaşmaya başladığı bir döneme denk geliyor. İşlerin duygusunda daha gerilimli ve güncel yerlere çekiliyordum. Aynı zamanda renk kullanımını da yoğunlaştırmak ve rengin getirdiği “neşeyi” kurmak istediğim gerilimle ilişkilendirmek konusunda kafa yordum. Tabii “İşler yetişecek mi?” ve “Aklımdaki kompozisyonları oluşturabilecek miyim?” düşüncesinden arta kalan zamanlarda.
İnsanların senin veya işlerin hakkında bilmesini istediğin bir şey?
Oldukça zor bir soru. İşlerde hissedilen nostaljik atmosferin ben dahil birçok kişi için; olduğumuz yerle olmak istediğimiz yer arasındaki çelişkiden kaynaklandığını düşünüyorum.
Gündelik hayata, beden diline ve aile dinamiklerine ev içinden bakarak kurduğun bu anlatıların senin üzerindeki dönüştürücü ya da düşündürücü etkilerine dair bir deneyim ya da paylaşım?
Çocukluk dönemimde ev içi kimliğim dışarıdakinden çok farklıydı. Bu beni düşündüren, rahatsız eden ve değiştirmek istediğim bir durumdu. Sanat yapmaya başladığımdan itibaren takıntılı biçimde ev içi olay ve durumlardan beslenişime dönüp baktığımda, bunun bir hesaplaşma olduğunu görüyorum. Özellikle bizim gibi içe kapalı toplumlarda yetiştirilme tarzı ve kardeşler arası rol paylaşımları, karakter oluşumunda baskın bir etken. Konuya buradan yaklaştığımda o kimliklere odaklanıp, yakınlarına girerek farklılık ya da benzerlik saydığım durumları hem keskinleştirip hem de eritmeye çalışıyorum gibi geliyor. Bunu fark etmek benim için dönüştürücüydü.
