Teftiş: Haftanın albümleri

Dün yayınlanan taptaze albümlerden hazırladığımız Bant Mag. kılavuzu geldi.

Yazı: Cem Kayıran, Gizem Kayar – İllüstrasyon: Barış Şehri

Haftanın öne çıkan 3 albümü:

pjimage (49)

Arctic Monkeys – Tranquility Base Hotel & Casino
(Domino)
Biraz Nino Ferrer biraz Serge Gainsbourg etkisinde, hem tını hem ifade olarak 70’lerden esinlenen; caz ve soul’un kendini hissettirdiği fakat halen rock’n roll’u içinde saklayan bir albüm olmuş TBH+C. Önceki Arctic Monkeys kayıtlarından farklı olarak belirli bir tema üzerinde şekillenen albümde Alex Turner, bastan davula ve piyanoya kadar neredeyse her enstrümanın başına oturmuş ve özgünlüğünü hem albüme hem de bu zamana kadar yarattığı imaja başarıyla yansıtmış. Özellikle sosyal medyayla hayatımızın her alanına yayılan “izlenme isteği” alışkanlıklarını şarkı sözleriyle eleştiren Arctic Monkeys, müzikleri ve ifade etmek istedikleriyle kendileri için yepyeni bir dönem yaratmışa benziyor. Kendi içinde doğuran ve başkalaşan melodiler, bireysel deneyimler yerine farklı noktalardan esinlenen hikâyeler ve alıştığımız Turner benzetmelerinin bir gömlek üstü kafiyeler ile TBH+C çabuk tüketilip bir rafa kaldırılmak yerine uzun süre kulakları ve ruhları besleyecek ve zamanla birlikte yayılacak, köklenecek bir albüm olmuş gibi duruyor. G.K.

The Sea and Cake – Any Day
(Thrill Jockey)
Chicago müzik sahnesinin demirbaşları Sam Prekop, John McEntire ve Archer Prewitt’in 1990’lardan bu yana devam eden The Sea and Cake serüveni, nostaljik ve bir o kadar da ferah bir albümle geri geldi. Sam Prekop solo albümlerinde daldığı modüler synthesizer dünyasından bu albüm için geri dönmüş gibi tınlayan Any Day, grubun şimdiye dek yayınladığı albümlerde vokalin en ön planda olduğu kayıtlardan biri. John McEntire’ın, gruptan ayrılan Eric Claridge’den oluşan boşluğu kayıtlarda bas çalarak doldurduğu albüm, naif ve bir hayli akışkan 10 şarkıyla özlediğimiz The Sea and Cake titreşimlerini altı yıl sonra kulaklarımıza serpiştiriyor. C.K.

https://soundcloud.com/thrilljockey/the-sea-and-cake-any-day

Beach House – 7
(Sub Pop)
Günümüzde dream pop’un sözlük karşılığı haline gelen Beach House ile kısa bir süre içinde hayali dehlizlerde kendinizi bulacağınız bir yolculuğa hazır mısınız? Artık elindeki ses paletiyle neler yapabileceği konusundaki tüm sınırları esnetmiş olduğunu hissettiren Beach House, hem albümün her köşesini detaylı bir şekilde kurgulayabilmiş hem de kendilerini evlerindeki stüdyolarında mümkün mertebe serbest bırakmayı başarabilmiş gibi tınlıyor. Beach House gibi karakteristik şarkı formları ve hissiyatlar üzerine bir kariyer inşa etmiş bir grubun, farklı doğrultularda ilerlemekten çekinmemesi başlı başlına 7 albümünü özel kılan bir detay. C.K.

Bu albümleri de atlamayın:

pjimage (50)

The Body – I Have Fought Against It
(Thrill Jockey)

Carla Bozulich – Quieter
(Constellation)

Dustin Wong + Takako Minekawa + Good Willsmith – Exit Future Heart
(Umor Rex Records)