Bahar aylarında söz ve müziği Mabel Matiz’e ait “Şeker” parçası ve klibiyle karşımızdaydı Dilhan Şeşen. Yazı, bir sahafta ansızın karşısına çıkan Küçük İskender dizelerinden ilhamla yazdığı “Her Meyve Bir Yara” ile taçlandırdı. Sonbahara bir Sakin (“Laleler Beyaz”), bir de Gündoğarken (“Temenni”) cover’ı sığdırdı. 2025’e nasıl güzellikler planladığını şimdiden merak etmemek elde değil.

Dilhan Şeşen, geride kalan yılı kurcalayan anketimizi yanıtladı: 2024’te keşfettiğin yeni tutkun? Bu yıl yaptığın en iyi yolculuk? En çok dinlediğin albümler? Buyrunuz Dilhan Şeşen 2024 Z Raporu’na.

---

2024’ün sana öğrettiği çok önemli bir şey?

Kendi gölge taraflarının kabulünde olmayan insanlarla sahici bi ilişki kurulamaz.

2024’te kendine dair yaptığın bir keşif?

Olmak istediğim kişinin ötesine geçip kendime yaklaştığım bir yıl daha geçirdim, bu yüzden mutluyum ve galiba aslında ben bi’ ev kuşuyum. 

2024’te keşfettiğin yeni tutkun?

Anime dizileri, çizmeler ve reflümü azdıran her şey. 

2025’le bir pazarlık yapma şansın olsa, ne için ve nasıl bir pazarlık olurdu bu?

Ya ben yalnızca bit pazarında çok iyi pazarlık yapabiliyorum, sanırım o topa hiç girmezdim.  çok iyi soru ama maalesef. 

2024’ten içinde kalan bir şey?

Daha özgür yaşayabilme ihtimalimiz.

2024’ten yeniden yaşamak isteyeceğin bir gün/an?

Küçük İskender’den aldığım ilhamla odamda “Her Meyve Bir Yara”yı yazdığım o âna dönmek isterdim. Zamanın genişleyip, diyeceklerime yer açıldığı; odanın bi fanus içerisinde korunuyor olduğu hissini hatırlıyorum. 

2024’te en çok dinlediğin albümler?

The Smile – Cutouts 
Kim Gordon – The Collective
Büyük Ev Ablukada – Defansif Dizayn 
Yangın – PLASTİK
Fontaines D.C. – Romance 
Charli xcx – BRAT 
Billie Eilish  – HIT ME HARD AND SOFT 

Bu yıl çektiklerin arasında en sevdiğin fotoğraf?

Bu yaz Sinop’ta gündüz vakti deniz kenarında takılırken, Gece isminde küçük boy bi’ insanla tanıştım. Ben kayaların arasındaki yengeçlerin fotoğrafını çekmeye gittiğim sırada gördüm Gece’yi. Kayanın üstünde oturan bi’ çocuk, annesinin (büyük ihtimalle) üstüne geçirdiği lacivert renkte kapşonlu havlusuyla, ördekli plastik terlikleriyle oturduğu kayayı elindeki oyuncak çekiç ile yontmaya çalışıyordu.Ttak tak tak, bi sesler… Çocuk yaştan itibaren bir şeyleri oldurma çabası, o devinim hâli falan derken sıkıldım kendimden, kaybolmamak için anlamlandırmaya ihtiyaç duyan o yanımdan. sadece izledim ve fotoğrafladım Gece’yi.

Bu yıl yaptığın en iyi yolculuk? 

Kesinlikle Trabzon yolculuğumdu. Doğası ve havası bir yana, tüm yöresel yemeklerini de tattığım, çok keyifli insanlarla tanıştığım, resmen yabancı gelin kıvamında takıldığım müthiş bir yolculuktu.