2017: En iyi 50 albüm

Her sene dergi ekibinin birbirini yiyip kendi arasında küçük alevlenmelerin çıkmasına sebep veren  Yılın En İyi 50 Albümü  listemizi hazırlarken işleri biraz daha karıştıralım dedik ve değerlendirme ekibini çevremizden çeşitli müzisyen, yazar, DJ ve organizatörlerle genişlettik. Ortaya çıkan kabarık albüm havuzunu 50’lik bir listeye sığdırmak her ne kadar zorlasa da yıl boyunca ne denli nitelikli ve fazlasıyla özgün albüm çıktığı gerçeği bir kez daha yüzümüze çarptı. İşte  Bant Mag. ’ın 2017 yılından seçtiği en iyi 50 albüm burada!

Değerlendirme:  Bant Mag. ekibi, Mersenne / Undomondo, Haluk Damar, Berk Çakmakçı, Zülal Kalkandelen, Tayfun Polat, Kaan Akay, Yiğit Atılgan, Deniz Cuylan, Işıl Kılkış

Yazı:  Ekin Sanaç, Cem Kayıran, Busen Dostgül, Leyla Aksu, Berk Çakmakçı, Zülal Kalkandelen, Kaan Akay, Yiğit Atılgan, Deniz Cuylan

50

50 Leyla McCalla – A Day for the Hunter, A Day for the Prey  (Jazz Village) İkinci albümünde tarihin girift yankıları ve kendi köklü kültürel mirasına ses vermeye devam eden Haitili-Amerikalı Leyla McCalla, klasik viyolonselinin ve dolgun sesinin öncülüğünde roots müziğin türlü geleneğini ve folk ezgilerini orijinal besteleriyle sade ama bir o kadar da cezbedici bir dinleyişte buluşturuyor.  L.A. “Little Sparrow”

49

49 Pessimist – Pessimist (Blackest Ever Black) Yaptığı müziğe göre aşırı temiz ve normal bir yüze sahip olan bu genç arkadaşımızla 2010 yılında Bristol’da tanışıp beraber çalma şerefine erişmiştim. O zamanlar henüz 16-17 yaşlarında olan bu çocuğun yetenekli olduğu ortadaydı ama açıkçası böyle şeyler yapabileceği hiç aklıma gelmezdi. Ne kadar daha drum & bass dünyası tarafından tanınan biri olsa da son senelerde başladığı tekno ve daha farklı hızlarda / tarzlarda müzik üretmesinin ardından ilk albümünün Blackest Ever Black gibi dev bir şirketten yayınlamayı başardı. “Kapkaranlık bir dans ritüeli” desek biraz komik bir tanımlama olacak ama tam olarak da o sanki.  K.A. “Grit”

48

48 Drab Majesty – The Demonstration   (Dais Records) Post punk ve Goth müziğin en teatral ve lezzetli parçalarını bir araya getiren Drab Majesty kayıp bir 80’ler klasiğine imza attı. Dinlerken etrafınızı sarmalayan gitar arpejleri ve dalga dalga üstünüze gelen synthler ile içinde kaybolma isteği uyandıran harika bir albüm.  B.Ç. “Cold Souls”

47

47 Mount Eerie – A Crow Looked At Me (P.W. Elvrum & Sun, Ltd.) Indie pop projesi The Microphones’un esas adamı Phil Elvrum, Mount Eerie ile deneysel seslere yelken açmıştı. Sonra eşi Geneviève’i kaybetti ve dünya yıkıldı. Müzisyen,  A Crow Looked At Me ’de bölük pörçük gitar notaları ve evin boş odaları arasında matemini bizimle paylaşıyor. Ölümün karanlığına dair kahredici bir kayıt.  Y.A. “Emptiness, Pt. 2”

46

46 Ex-Eye – Ex-Eye (Relapse Records) 2017’nin Colin Stetson için özel bir yıl olduğuna şüphe yok. Kanadalı müzisyenin Shahzad Ismaily, Greg Fox ve Toby Summerfield’la hayata geçirdiği yeni projesi Ex-Eye’ın kendi ismini taşıyan ilk albümü, bir kaostan alabileceğiniz benzersiz bir haz ve ihtişamlı bir avangart metal deneyimi sunuyor.  C.K. “Xenolith; The Anvil”

45

45 Ariel Pink – Dedicated To Bobby Jameson (Mexican Summer) Ariel Pink’e bilerek uzak duran herkesin iyi bir sebebi vardır. Ama bu dönemde “Another Weekend” gibi  büyük şarkı yazmaya cesaret eden kaç kişi var ki? Ariel Pink, müzik tarihi dersi gibi bir yapıma sahip bu albümle yine yapmak istediğini tam anlamıyla yapıyor. Helal olsun.  D.C. “Another Weekend”

44

44 Zombie Zombie – Livity (Versatile Records) Etienne Jaumet ve Cosmic Neman’ın ritmik dehlizler üzerine yerleştirdiği sonik katmanlar her geçen albümde kulaklarda belli bir tatmin yaratsa da yeni bir perspektifin eklenmesiyle ne tür bir dünyaya erişebilecekleri konusunda da merak uyandırıyordu. Fransız grubun yeni albümü  Livity,  bu merakı giderme konusundaki en somut adım olarak karşımıza çıkıyor. Grubun adeta bir joker işlevi gören yeni üyesi Dr. Schonberg eşliğinde canlı çalınarak kaydedilen  Livity , bundan sonra duyacaklarımız için de fazlasıyla sabırsızlandırıyor.  C.K. “Livity”

43

43 Morrissey – Low in High School  (BMG / Etienne) Otorite karşıtlığı, gücü kötüye kullanan diktatörler, polis şiddeti, Arap Baharı, ana akım medyanın güvenilmezliği ve petrol savaşlarının yanı sıra aşk ve cinsellik de bu albümün merkezinde. Günümüzün popüler müzik dünyasında hem şarkı sözleri hem de müzik açısından bu kadar yüksek düzeyde yaratıcılık sergileyen, şarkılar arasında tema bağlantısını bu derece iyi kuran, böylesine cesaretli politik albüm yapan yok. Morrissey, eşsiz bir öykü anlatıcı olarak en iyi solo albümlerinden birine imza attı.  Z.K. “Spent The Day In The Bed”

42

42 Kelly Lee Owens – Kelly Lee Owens (Smalltown Supersound) Minimal elektronik müziğin gri tonlarıyla bezeli deneysel kulvarına armonik ve akışkan bir ton getiren Gallerli prodüktör ve müzisyen, ilk uzunçalarında da downtempo ile tekno arasında salınabilen, umutla kabaran vokallerinin ardında yatan tok synth katmanlarıyla canlanan, detaylı bir dünya dokuyor . L.A. “Lucid”

41

41 Tamikrest – Kidal (Glitterbeat) Sesini Mali çöllerinden salına salına dünyanın dört bir yanına yaymayı başaran Tamikrest, Glitterbeat kataloğuna eklemlendiği dördüncü stüdyo albümüyle tam anlamıyla köklerine dönüyor. Tuareg’in yerel müziğine bir saygı duruşu niteliğinde kurgulanan albüm, söz konusu coğrafyadan bu yıl kulağımıza ilişen sayısız müzik arasından oturaklılığıyla sıyrılıyor.  C.K. “War Tila Eridaran”

40

40 Liima – 1982 (City Slang) Efterklang üyelerinin Tatu Rönkko’yla işbirliği olan Liima’nın ikinci stüdyo albümü  1982 , grubun hangi türler arasında isterlerse gezinebileceklerinin en iyi kanıtlarından biri oldu. İlgi çekici synth ve bol efektli vokal detaylarıyla adeta üyesi oldukları plak şirketi City Slang’e yakışır bir şekilde üretimler yapan Liima’nın albümünde öne çıkan parçaların başında albüme ismini veren “1982” geliyor.  B.D. “1982”

39

39 Mario Batkovic – Mario Batkovic  (Invada Records) Akordeonun sınırlarını ve müzik türlerini aşarak enstrümanını daha önce kimsenin çalmadığı şekilde çalan Mario Batkovic, Colin Stetson’ın saksafonla yaptığını akordeonla yaparak virtüözlüğü çok ileri bir boyuta taşıyor. İniş ve çıkışlarıyla içinde fırtınaları barındıran müziği, insan doğasının tüm çalkantılarını yansıtıyor. Karanlık derinliklerden aydınlık yüzeye çıkarken, enerjisiyle ve ses aralığının genişliğiyle adeta hipnotize ediyor dinleyeni.  Z.K. “Semper”

38

38 Jlin – Black Origami (Planet Mu) Şikago menşeli footwork ve juke türlerinden etkilenen Jerrilynn Patton, biriktirdiklerini 2015 tarihli  Dark Energy’de  damıtmıştı. Jlin,  Black Origami ’de türe hem fener tutup hem kalıplardan kaçmayı başarıyor, nefes nefese koşup ritim kavramına takla attıran bir işe imza atıyor. Basinski ve Herndon katkıları da hediyesi.  Y.A. “Holy Child”

37

37 Ty Segall – Ty Segall  (Drag City) Özellikle geçtiğimiz yıldan bu yana verdiği konserlerde kendisine eşlik eden The Muggers’la harika bir uyum yakaladığını kanıtlayan Ty Segall, üretmeden duramadığını beklenmedik bir solo albüm paylaşarak bir kez daha gözler önüne serdi. Steve Albini ile birlikte kaydettiği albümde Ty Segall’i çok da sevdiğimiz duygusal vokalleri ve hiçbir zaman vazgeçmediği yüksek enerjili halleriyle dinlemek mümkün.   B.D. “Break A Guitar”

36

36 Actress – AZD  (Ninja Tune) R.I.P.  ve  Ghettoville  gibi albümleriyle günümüzün en şaşırtıcı prodüktörlerinden biri olduğunu ispatlayan Actress (ya da gerçek ismiyle Darren Jordan Cunningham),  AZD  albümünde minimal teknoya soyut bir yaklaşım getirmeyi ve kendine has tekinsiz unsurları parçaların içine organik bir şekilde sızmayı başarıyor. Actress diskografisinin belki de “olgunluk dönemi”ne işaret eden  AZD,  “FALLING RIZLAS” ve “THERE’S AN ANGEL IN THE SHOWER” gibi daha sürreal denemelerle prodüktörün sadık dinleyici kitlesini de ödüllendirmeyi unutmuyor.  C.K. “DANCING IN THE SMOKE”

35

35 Fever Ray – Plunge (Rabid Records) Uzunca bir sessizliğin ardından Fever Ray projesini dirilten Karin Dreijer, bu albümünde yeniden yürek yakan bir keskinlik ve aykırılıkla haykırıyor. Metalik tonlarıyla titreten ritimlerinin sırtında pop müziğine sarılan parçalar, değişimin taşkınlık, hiddet ve arzuyla kabaran sesiyle yankılanıyor.  L.A. “An Itch”

34

34 Tinariwen – Elwan (Anti-) Mali’den çıkan en sevdiğimiz topluluklardan olan Tinariwen’in 2017 albümü  Elwan ’da bu kez tanıdık isimleri görmenin de mutluluğunu yaşadık. Mark Lenagen, Kurt Vile ve eski Zwan üyesi Matt Sweeney gibi önemli müzisyenlerin katkıda bulunduğu son Tinariwen albümünde grupla özdeşleşmiş gitar tonlarına eşlik eden dingin ama aynı zamanda keyifli vokalleri başta olmak üzere birçok türe dair ipuçları ve sesler de duymak mümkün.  B.D. “Sastanàqqàm”

33

33 Talamanca System – Talamanca System  (International Feel Recordings) Ölçüsüz dans etmek ve hayal kurmak serbest! 80’ler house, Italo, afrobeat titreşimleri, analog bir rüya kapanı, modern yaklaşımlar ve güneş gibi yakan melodiler. Mark Barrott ve Gerd Janson ile Phillip Lauer’dan oluşan Tuff City Kids ikilisinden bir araya gelen süpergrubun bu ilk albümü kısaca yılın Balearic harikası.  E.S. “Ocean Grill”

32

32 Thundercat – Drunk (Brainfeeder) Bu yılın müzikal açıdan en zengin albümlerinden biri olan  Drunk , kesinlikle 2017 yılında birçok isme ilham veren albümlerin başında geldi. R&B, caz ve daha birçok türü barındıran tam yirmi üç parçanın yer aldığı  Drunk , baştan sona mükemmel bir şekilde akan kayıtlarla dolu. Pharrell Williams, Kendrick Lamar, Kenny Loggins gibi isimlerin de bu albümde Thundercat ile güçlerini birleştirdiklerini söylemekte fayda var.  B.D. “Tokyo”

31

31 Algiers – The Underside of Power (Matador Records) Gospel referanslı vokallerini güçlü ve gürültülü orkestrasyonlarla bir araya getiren Algiers, ikinci albümü olan  The Underside of Power ’la isyan bayrağını havalandırmaya devam ediyor. Gitar-bas-davul üçlüsünün post-punk yürüyüşleri üzerine Franklin James Fisher’ın iplerinden salınmış vokallerinin tatmin edici birleşimi olan  The Underside of Power ’ın üzerimde bir Rage Against The Machine albümü dinlemişim etkisini bırakmış olmasını da buraya not düşeyim.  C.K. “Walk Like A Panther”

30

30 Shabazz Palaces – Quazarz: Born On A Gangster Star (Sub Pop) Ishmael Butler’ın aklına eseni yapmaktan sakınmadığı projesi Shabazz Palaces, bu yıl deneysel hip hop sahnesinin başucu albümleri arasına hızla giren iki kayıtla karşımıza çıktı. Dinleyici bir tür bilim kurgu macerasına davet eden  Quazarz  albümlerinden ikincisi olan  Born On A Gangster Star,  ferah ve kirli prodüksiyon fikirlerini harmanlarken Darrius düeti “Moon Whip Quäz”da seslerle uzay yolculuğunu başlatan ekiplerden olan Kraftwerk’e de selam duruyor.  C.K. “When Cats Claw”

Listenin tamamını görmek için buraya tıklayarak Bant Mag. No:61’e ulaşabilirsiniz.