Iron Maiden’ın Eddie the Head’inden Mr. Oizo’nun Flat Eric’ine, müzik tarihinde yer etmiş karakterlerden bir seçki.
Mr. Oizo’nun asıl ismi olan Quentin Dupieux imzasıyla çektiği 2013 tarihli filmi Wrong Cops’ta, büyük bir hit yaptığı illüzyonuyla bir plak şirketinin kapısını çalan Rough karakterine neden başarılı olamayacaklarını anlatan prodüktörün sözleri, abartılı olsa da maalesef modern müzik piyasasını doğru bir şekilde yansıtıyor: “Görünüşünüzü sevdim. İlgi çekici bir dış görünüş işin yüzde 95’i demektir, ama yüzde 5’lik çok önemli bir detayı atlamışsınız: YETENEK!” Tabii ki durumun her zaman bu kadar vahim olmadığı aşikâr. Abartılı ya da iddialı makyajlar, kostümler ya da müzisyenlerin kendileri için yarattığı karakterler her zaman “başarıyı” beraberinde getirmiyor.
1900’lü yılların ikinci yarısıyla birlikte, birçok müzik grubu ya da müzisyen en az kendisi kadar popüler olan karakterler ya da maskotlarla birlikte karşımıza çıktı. Özellikle heavy metal ve punk gruplarının hayalî karakterlerini grup tişörtlerine, albüm kapaklarına, video kliplerine taşıdığı 1980’li ve 90’lı yılların ardından, 2000’lerde daha ana akım üretimlerde de bu tür çalışmalara denk gelmeye başladık. İlk çizgi grup Gorillaz(tabii The Mongollar’ın maalesef albüm yayınlamadığını düşünürsek!), zekice altından kalkılmış bir proje olarak geride kalan 10-15 yılın en ilginç hikâyelerinden biri oldu örneğin. Grupların kendi müzikleriyle aynı doğrultuda özellikler barındıran karakterler yaratarak, satacakları ürünleri ya da koleksiyon malzemelerini arttırdıklarını da düşündüğümüz zaman, bu tür fikirlerin ve aynı şekilde istikrarın günümüzde ne kadar kıymetli hâle geldiğini görebiliriz.
Bu dosyamızda birçok farklı türden müzisyen ya da grubun albüm kapaklarında, posterlerinde, video kliplerinde, tişörtlerinde ya da sahne dekorlarında görmeye alıştığımız, hattâ bir kısmını grup üyelerinden bile daha iyi tanıdığımız bazı karakterleri Tolga Tarhan’ın illüstrasyonlarıyla hatırlıyoruz.
Eddie the Head
Müzik piyasasında maskotlar ve hayalî karakterleri konuşuyorsak, muhtemelen vurgulanması gereken ilk karakter Eddie the Head’dir. Iron Maiden’ın bugüne kadar yayınladığı tüm albümlerin kapaklarında karşımıza çıkan Eddie the Head, Derek Higgs tarafından yaratılmış. Albümlerin genel konseptlerine göre farklı görünüşlere bürünebilen Eddie’nin muhtemelen en akılda kalan görünüşü Killers albümünün kapağında elinde kanlı balta tutan korku saçan hâlidir. Ayrıca Eddie’yi çeşitli kapaklarda akıl hastanesinde bir hasta, mumya ya da savaş alanında elinde bayrak tutan bir karakter olarak da gördük. Iron Maiden hayranlarının Eddie’yi bu kadar sahiplenmesini sağlayan unsurların başında muhtemelen bu konseptlerle müzikten izleri yansıtabilmesi gelir. Grup birçok büyük turnesinde sahne dekorunda Eddie’yi merkeze alan prodüksiyonlara da imza atmıştı. Eddie the Head, kendine ait bir bilgisayar oyununa (Ed Hunter) sahip olmasının yanısıra, ünlü kaykay oyunu Tony Hawk’s Pro Skater 4’da bir karakter olarak da yer almıştı.
Buffalo Man
Jamiroquai isminin telaffuz edildiği o ünlü halk röportajı videosunun bir benzerini bu kez Jamiroquai’ın nasıl gözüktüğünü sorarak yapsak, muhtemelen tanıdığını söyleyen kişilerin büyük kısmı Buffalo Man siluetini tarif eder. Aslında çok da haksız sayılmazlar. Zira Jay Kay’in kendi çizimi olan Buffalo Man, kendisinin bir tür bufalo şapkası taktığı bir silueti. 1992 tarihli Jamiroquai single’ı “When You Gonna Learn”ün kapağında ilk kez kullanılan Buffalo Man, zaman içinde albüm kapaklarından tişörtlere, kahve fincanlarından iç çamaşırlarına kadar birçok yerde kullanıldı. Duruşu hiç değişmeden bugüne kadar gelen Buffalo Man, üzerine eklenen desenler, renkler ve figürün kullanıldığı yerlerle çeşitlendirildi. “Canned Heat” single’ının kapağında bir teneke içeceğin üzerine işlenmiş olarak gördüğümüz Buffalo Man’i, “Virtual Insanity”nin kapağında da Jay Kay’in spor araba sevdasına gönderme yapan Ferrari logosunda görmüştük.
Gorillaz
Damon Albarn’ın İngiliz çizgi roman sanatçısı Jamie Hewlett’la birlikte hayata geçirdiği projesi Gorillaz, ikilinin birlikte yarattığı dört hayalî üyeden oluşan bir müzik grubu. Grubun solisti ve vokalisti 2D, Damon Albarn’ın Blur’ün erken dönemindeki hâl ve tavırlarını andıran bir karakter. Şarkılar dışındaki materyallerde Nelson De Freitas tarafından seslendirilen 2D, birer Massive Attack ve Nathan Haines şarkısında da vokalleriyle yer aldı. Grubun en asi üyesi olan basçı Murdoc’sa Keith Richards’ın gençliğinden ilham alınarak hazırlanmış. Pek konuşmayan ve çeşitli klip ve tanıtım videolarında tekinsiz hâlleriyle karşımıza çıkan Murdoc’ı da Phil Cornwell seslendiriyor. Grubun en genç üyesi olan Noodle da Japon bir gitarist. İlk başta gittiği her yere gitarını da taşıyan 17 yaşında bir kız olarak hayal edilen Noodle, Albarn’ın tavsiyesiyle önce 10 yaşında, sonra 13 yaşında bir karakter olarak karşımıza çıktı. Noodle her yeni albümde daha yaşlanmış olarak karşımıza çıkmayı sürdürüyor. Gorillaz’ın hip hop tarafını yansıtması amacıyla kurgulanan davulcu Russel Hobbs, ilk Gorillaz albümünde “Del the Ghost Rapper” tarafından vücudu ele geçirilerek kontrol ediliyordu. Grubun en geri planda duran üyesi gibi gözüken Russel Hobbs, nerve.com tarafından yapılan oylamada, tüm zamanların en seksî üçüncü çizgi müzisyeni seçilmişti! Gorillaz karakterlerinin maceralarını kimi zaman Bruce Willis gibi konukların da yer aldığı video kliplerden takip edebilirsiniz! Gorillaz konserleri uzun süreler boyunca orkestranın karanlıkta kaldığı ve konserler için özel olarak hazırlanan, hayalî grubun çalıyor gibi gözüktüğü animasyonlarla sahnelenmişti. Fakat Plastic Beach albümüyle birlikte Damon Albarn ve arkadaşları, bu fikri biraz geriye atıp sahnede daha “görünür” olmaya başladı.
Flat Eric
İlk olarak Fransız elektronik müzik sahnesinin en yaratıcı isimlerinden Mr. Oizo’nun hit şarkısı “Flat Beat” klibinde karşımıza çıkan Flat Eric, sarı renkli, tüylü bir kukla. Şarkının klibinde ofisinde masasının başında “Flat Beat” eşliğinde kafasıyla ritim tutarken, çeşitli imza işlerini hâllederken ve puro içerken gördüğümüz Flat Eric, şarkının da etkisiyle bir anda popüler oldu. Şarkının kullanıldığı kot pantolon reklamlarından, çeşitli dergi kapaklarına birçok yerde karşımıza çıkan Flat Eric, Mr. Oizo’nun daha önceki kliplerinde karşımıza çıkan Stephane isimli bir başka kukladan ilham alınarak hazırlanmış. Flat Eric zaman içinde Mr. Oizo’nun maskotu olmaktan çok daha fazlasına dönüşüp ve bağımsız bir figüre hâlini aldı. BBC’nin The Office dizisinde de sıklıkla karşımıza çıkan Flat Eric’in yasal hakları hâlen Mr. Oizo’da.
Algie the Pig
İlk kez Pink Floyd’un 1977 çıkışlı Animals albümünün kapağında görünen Algie the Pig, sonraki yıllarda hemen hemen tüm Pink Floyd konserlerinde karşımıza çıkan bir maskot oldu. Çeşitli şarkılarda sahnenin iki yanından sarkan şişme domuz, en çok Animals kapağında Battersea enerji santralinin üzerinde havalanmış hâliyle akıllarda yer etti. 12 metrelik bir helyum balonu şeklinde hazırlanan ilk Algie, albüm kapağının fotoğraflanması için söz konusu mekândan havalandırılacaktı. Fakat çekimlerin ilk gününde başarılı olunamadı. İkinci gün balonu yükseltmekle görevli kişinin gelmemesiyle fotoğraf çekimi tahmin edilenden daha da uzadı. Üçüncü gün Algie, rüzgârlı havayla birlikte iplerinden koptu ve gökyüzünde salınmaya başladı. Öyle ki, Heathrow havaalanından kalkacak uçaklar, rotalarında söz konusu domuzun dolaşıyor olması sebebiyle ertelenmek zorunda kaldı. Gece saatleri bir çiftliğe iniş yapan domuz, sonradan hasarları düzeltilerek yeniden Battersea enerji santralinin üzerinden havalandırıldı. 2011 yılında, söz konusu olayın 35. yılı anısına yeniden Battersea üzerinde görülen Algie, geçtiğimiz aylarda da gündeme geldi. Bir müzayede şirketi tarafından satılması planlanan Algie’nin 12 metrelik balonu, Pink Floyd üyelerinin talebiyle satıştan kaldırıldı.
Walt Jabsco
Dosyamızda bir grup ya da müzisyenle özdeşleşmemiş olan tek karakter Walt Jabsco. 1970’lerin sonuna doğru kurulan plak şirketi 2 Tone Records’ın hemen hemen tüm yayınlarında logo olarak kullandığı ska hayranı Walt Jabsco, çeşitli kapaklarda çeşitli dans figürleri yaparken karşımıza çıktı. İlk olarak Specials’ın kendi ismini taşıyan 1979 tarihli albümle tanıdığımız Walt Jabsco, özellikle ska dinleyicileri için özel bir karakter hâline geldi. Wailers üyesi Pete Tosh’un bir fotoğrafından ilham alınarak tasarlanan takım elbiseli Walt Jabsco karakteri, en çok kollarını ve bacaklarını kırdığı, hafif eğilerek dans ettiği figürüyle akıllarda yer etti. Jamiroquai’ın Buffalo Man’iyle birlikte muhtemelen en çok dövmesi yapılan müzik maskotlarından biri olan Walt Jabsco, geride kalan otuz yılı aşkın süredir tişörtlerden kravatlara, rozetlerden çantalara birçok ürünü süsledi.
Tabii ki bu dosya birkaç sayı devam edebilecek bir yazı dizisi olarak da kurgulanabilirdi. Hattâ sadece metal müzik sahnesinden çıkan karakterlere odaklanan bir yazı da olabilirdi. Bu sebeple çok detayına girmeden bazı karakterlerin de isimlerini anmakta fayda var. Meraklısına incelemesi, araştırması fazlasıyla keyifli olacaktır. Motörhead’in savaş domuzu olarak anılan Snaggletooth’u, Megadeth’in kimi zaman Eddie the Head’i andıran iskeletoru Vic Rattlehead, Anthrax’ın koca kafalı bıyıklı figürü Not Man, Dio’nun albüm kapaklarını süsleyen şeytanî karakteri Murray, metal müzik dinleyicilerinin yakından tanıdığı maskotlar.
Söz konusu maskot olunca, genellikle hayvanlardan yola çıkan üretimlerin fazlalığı dikkat çekiyor. Buffalo Man, Algie the Pig gibi örneklere ilave olarak Radiohead’in Modified Bear’i, Green Day’in bir dönem konserlerine damga vuran Drunk Bunny’si, Deadmau5’un Disneyland’le davalık olmasına sebep olan maskesi ve Kanye West’in Dropout Bear’i bu anlamda öne çıkan maskotlar. Queens of the Stone Age’in Era Vulgaris albümü için yarattığı Bulby & Stumpy the Piratekarakterlerini de yazarın favorisi olarak dosyanın sonuna eklemekte fayda var!
