İlk izlenim: KINDS OF KINDNESS
Yazı: Melikşah Altuntaş
Yorgos Lanthimos’un geçtiğimiz eylül ayında Venedik’te açılan ve ödül sezonuna da damgasını vuran Poor Things’in ardından birkaç ay sonrasındaki Cannes Film Festivali Ana Yarışma’ya yetiştirdiği merakla beklenen son filmi Kinds of Kindness prömiyerini yaptı.
Senarist Tony McNamara ile The Favorite ve Poor Things’te beraber çalışan Lanthimos’un bu kez uzun süreli senaryo partneri Efthimis Filippou eşliğinde kaleme aldığı ve ikilinin birlikte yazdığı Dogtooth, Alps ve The Killing of A Sacred Deer gibi işleri andıran Kinds of Kindness, her biri 45-55 dakikalık sürelere sahip üç ayrı kısımdan oluşan bir kara komedi.

Lanthimos’un şiddet, manipülasyon ve psikoseksüel hazlar gibi favori temaları ve bedensel tahribatlara karşı soğukkanlılığını koruyan karakterlerine alışık seyirciler için Kinds of Kindness yaklaşık üç saatlik bir zevki sefa şöleni. Yönetmenin özellikle Poor Things ile ayyuka çıkan global şöhretiyle büyülenmiş anaakım izleyici için Kinds of Kindness’ın zorlayıcı bir seyir tecrübesi yaratacağını söylemek mümkün.
Patronunun belirlediği kabul edilemez kurallara göre yaşayan bir adamın stresli ayrılık sürecini konu alan “The Death of R.M.F.” adlı ilk kısmı baştan sona nefis performansıyla sürükleyen Jesse Plemons’a Willem Dafoe, Emma Stone, Margaret Qualley, Hong Chau, Joe Alwyn ve Mamoudou Athie gibi isimler eşlik ediyor. Aynı oyuncular “R.M.F. is Flying” adlı ikinci ve “R.M.F. Eats A Sandwich” adlı üçüncü kısımlarda da farklı hikâyelerde farklı rollerde karşımıza çıkmaya devam ediyor.

Açılış jeneriğinden itibaren kendine özgü Lanthimos dinamiğinden nasibini almış ve nefis performanslarla dolu, son derece rahatsız edici ve bir o kadar da örtük kahkahalar attıran bir film Kinds of Kindness. Lanthimos için dönemdaşı Wes Anderson gibi kurduğu dünya nedeniyle filmleri arasında bir ayrım yapılamayacak noktaya gelebilme ihtimaline dair minik bir şüphe uyandırsa da enerjisi ve duygusu hâlâ yüksek ve dünyanın sonunun gelmesine, insanın yok olacağı güne dair arzusu her zamanki gibi capcanlı.