5 adımda Melanie Martinez ve PORTALS albümü

Yazı: Eylül Ege

Müzisyen, söz yazarı, oyuncu, yönetmen, dansçı, tasarımcı ve dahası… On parmağında on marifet Melanie Martinez, son albümü K-12’i takip eden dört yıllık aranın ardından üçüncü uzunçalarını 31 Mart’ta Atlantic Records etiketiyle yayımladı. 

Her seferinde şaşırtıcı karşılaşmalar yaratan yaratıcı yaklaşımı ve kurguladığı incelikli atmosferlerle avangart pop sahnesini zenginleştiren bir figüre dönüşen Melanie Martinez’in “Ölüm yaşamdır, yaşam ölümdür.” diye fısıldayan son numarası PORTALS’ı 5 başlıkta inceledik.

Zemin – Sonlar, başlangıçlar

PORTALS’a dair ilk kıvılcım, Melanie Martinez’in geçmiş yaşam regresyonu için hazırlanmış hipnoterapi kitaplarının diplerine doğru dalışlar yaptığı birkaç yılı kapsayan sürede yanmış. İnsan için belki de yüzleşmesi en zor konu olan ölümün etrafında gezinen bir konsept albüm hazırlamaya karar veren müzisyenin öncelikli niyeti, “bir”lik ve sonsuzluğa atıfta bulunmakmış. Ölümle başlayıp anne karnında tamamlanan 51 dakikalık bu işitsel yolculuk, bitip tükenmez bir döngünün parçaları arasında dolaştırıyor deneyimleyeni. Yeniden doğmak için yaşlı biri olarak ölmek gibi.

Duygu – Yaratıcı uyanışa saygıyla

İyi tasarlanmış konsept albümler, anlattığı hikâyenin peşinden sürüklemek konusunda aklınızı daha hızlı çelebilir. PORTALS’ta da başınıza gelecek şey tam olarak bu. Koleksiyonun dinamik akışı; yoğun, dramatik, yer yer meditatif havası Melanie Martinez’in deyimiyle dinleyicisini “yeniden doğmuş gibi” hissettiriyor. Metafizik mekânların kapılarını açan bir iksirden bir yudum içmek gibi belki de. İsyankâr değil, kabullenmiş bir hâli var.

İşlev – Bir adım daha ileriye

Melanie Martinez’in 2015’e tarihlenen ilk uzunçaları Cry Baby, kendine modern bir peri masalını kılıf edinmiş kışkırtıcı alternatif pop tınılarını bir araya getiriyordu. Ağır travmalarla geçen bir çocukluğun ardından yaşadığı aşklarla kendisini iyileştirmeye çalışsa da hayal kırıklığından kaçamayan, giderek yalnızlaşan aynı adlı karakterin öyküsünü takip ettiren albümün görsel ve işitsel kalitesi, Martinez’i çok yönlü bir sanatsal ikona dönüştürdü. Sıradaki durak olan PORTALS, bu kez herkesi ilgilendiren, daha derin bir temanın üzerine yine hassasiyetle inşa edilmiş 13 şarkıyla müzisyenin mesleki olgunluk anlamında bir eşikten atladığının, dinleyicileriyle kurduğu bağı daha da kuvvetlendirdiğinin bir ifadesi.

Sözler – Fazlasıyla açık

Bazen sözler hiçbir şey işe yaramaz, doğru anlamı bulamaz, karşıya aktaramaz. Melanie Martinez PORTALS’ın ilk saniyelerinde bundan yakınıyor olsa da güçlü anlatıcılık becerisiyle şarkılarını bu tehlikeden koruyor. Dayanılmaz bir keder içindeyken bir boşluk tarafından yendiğini de duyuyoruz, birini dürüstçe sevdiği için çektiği acıları ve sonunda onu terk edişini de, annesinin rahmi içindeyken seslenmeye başladığı doğum ânına dair kimi detayları da. Anlayacağınız, hayatı tersten yaşatıyor sözler.

Klip – Metafor sağanağı

Albümü açan “DEATH”in, PORTALS’ın tüm duygusunu içinde barındıran etkileyici klibi, Cry Baby’nin cenaze töreniyle başlıyor; mezar taşı devasa bir mantar, etrafında hayvan suratlı yaratıklar. Gömüldüğü yerde bedeni bir periyi andıran başka bir forma dönüşüyor; kanatlanıyor, o derin ve karanlık kuyudan çıkmaya çalışıyor tüm video boyunca. Sonunda başarıyor da. Göbek bağını kesiyor; ışığa kavuşuyor yeniden.