Şafak Şule Kemancı, kolektif iyileşme, şefkat ve Arkadaş Z. Özger

Geçtiğimiz yıl DEPO’daki bütün kuşlar benim bahçeme gelir isimli ilk solo sergisinin ardından, Şafak Şule Kemancı, bu kez Ankara’da ziyarete açılacak bir sergiyle karşımızda. 5 Kasım – 10 Aralık’ta Ka’da görülebilecek serginin ismi yaslan bana yeryüzü ağacı. 

Sergi için Aylime Aslı Demir tarafından kaleme alınan tanıtım metni şöyle:

Ankara Queer Sanat Programı konuk sanatçılarından Şafak Şule Kemancı; Arkadaş Z. Özger’e, belleğe, tarihselliğe, şefkate, yasa ve arzuya odaklandığı bu sergide; ele geçirilmiş biyografileri ve tarihi queerleyen bir müdahaleyle; radikal bir şefkatle kolektif iyileşmeyi, geçmişi yeniden örgütlemeyi öneriyor.

Ankara’da, Arkadaş Z. Özger’in yıldızlardan ayrı düşürüldüğü, onu kuşatan ısırganların, dikenli “sağlam”lıkların, etinde ve kemiğinde erilliğin makro ve mikro normlarıyla üreyen ve onun suskunluğunu kendine kaide bellerken tefler çalan çıngıraklı şeytanların, halkaları konuştukça sonsuza üreyen solucanların, umudu dalında çürüten “normal”in dünyasında, Şafak Şule Kemancı izleyiciyi; göversin diye bordo çiçekler ve dikenler; aşk ve dostlukla ve queer bir yoldaşlık ve arzuyla; Arkadaş’la birlikte yıldızsız göklerin karanlığında; onu bize geri getirecek efsunu arıyor; buluştukları arzulu bordo ormana; yıldızlı yeryüzü ağacına davet ediyor.

Bu ağacın altında geri döndürülmeyi bekleyen olaylar var, yaşamı arzulayan ölülerimiz: Bağrı delinip başka başka bedenlerin ağırlıklarıyla sınanırken, göğü kucaklayıp paylaşan, okşayarak bütün türleri ve koklayıp öperken var olanların dünyasında bütünü; yeşillere, allara, morlara bürünen, bütün zarafetiyle gülümseyen, açtığında en güzel çiçekler… Şafak Şule Kemancı’nın çağrısıyla ve birlikte, ortaya çıkmayı bekliyorlar; queer şefkatle.