Sanatçı zinciri: Esra Gülmen
Sanatçı zinciri dediğimiz bu köşemizde çeşitli sanatçıların güncel üretimlerinden yola çıkarak onları heyecanlandıran görsel dünyalar arasında sekmeye başlıyoruz. Zevkli bir gezinti oluyor çünkü ulaştığımız sanatçıların belirlediği isimlerle röportaj yaparak siz de biz de yeni keşiflere açılıyoruz.
Bant Mag. No:75’te Pilevneli’nin König ile Kaplankaya’da 8 Temmuz’da açacağı ve ekim ayına kadar sürecek grup sergisinde yeni işlerini göstermek için sabırsızlanan Esra Gülmen’le yola çıktık. Bizi yönlendirdiği Tarık Töre’den Wilfrid Wood’a, Martina Paukova’dan da Juan Molinet’ye sektik. Beş sanatçıyla da son dönemde üretimlerine yön verenleri, başlıca itkilerini, içlerinde en özel yere sahip olan çalışmalarını soruşturduk. Çalışma pratikleri üzerinden yeniden düşünmeye başladıkları şeyler olup olmadığını merak ettik. Çalışmalarında kendilerini nasıl konumlandırdıklarına baktık. Yolculuk başlasın.
1986 İstanbul doğumlu Esra Gülmen, Berlin’de yerleşik ve Heimat Berlin’de Tasarım Bölümü Başkanı olarak çalışıyor. Sanat pratiğine kendi kendine bir terapi biçimi olarak yaklaşıyor. İşleri insan psikolojisi ve gündelik yaşamın küçük mücadeleleri etrafında şekilleniyor. Bugüne kadar pek çok karma sergide yer aldı ve Amsterdam, Hamburg, Berlin’de solo sergiler açtı. Yeni işlerini Pilevneli’nin König ile Kaplankaya’da 8 Temmuz’da açacağı ve ekim ayına kadar sürecek grup sergisinde gösterecek.
Esra Gülmen yanıtlıyor
“Aslında en çok kendimi sıkışmış hissettiğimde, sinirlendiğimde ya da üzüldüğümde iş çıkarıyorum.”
“İşlerim, genel olarak insan psikolojisi ve gündelik hayatta karşılaşılan zorluklar etrafında şekilleniyor. Bu benim hayattaki problemlerle ve kendimle olan kişisel problemlerimle bir baş etme yöntemim. Ayrıca popüler kültürün günlük yaşantıyla kurduğu ilişkiyi irdelemeyi çok seviyorum.”
“Dili, metni eserlerimin malzemesine dönüştürerek, bunları sezgilerimin yardımıyla yeniden yorumluyorum. Bunu da olabildiğince sade bir üslup ve ince bir mizahla yansıtmaya çalışıyorum. Tüm bu süreci de kendime yaptığım bir kişisel terapi olarak tanımlıyorum. Çünkü ben aslında en çok kendimi sıkışmış hissettiğimde, sinirlendiğimde ya da üzüldüğümde iş çıkarıyorum.”
“2017’de, Amsterdam’da yaptığım ilk sergim, 13 tane serigrafi baskıdan oluşuyordu. Bu geçen sürede, özellikle son bir yılda, daha farklı malzeme ve yöntemler denediğimi ve özellikle üç boyutlu çalışmaktan çok zevk aldığımı farkettim. Ama işin kendisi sonunda bir heykel de olsa, bir tekstil malzemesine de dönüşse, anladım ki kullandığım dil değişmiyor ve teknik benim için sadece bir araç olarak kalıyor.”
“Dilimi sabit tutup, yeni şeyler denemeyi çok seviyorum. Ve bu sürekli yeni bir şey deneme hâlinin beni ve işlerimi dinamik tuttuğuna inanıyorum. Bu aralar edisyon işlerdense daha büyük ölçüde orijinal işler üretmeye başladım. Birkaç tanesi, sanatçı olarak beni temsil eden Pilevneli Galeri’nin König ile beraber Kaplankaya’da yapacağı grup sergisinde sergilenecek. Hayali bir koleksiyoncunun seçkisi olarak tasarladıkları bu grup sergisinde 2 galerinin de toplamda 25-30 sanatçısı yer alacak. Bu serginin bir parçası olduğum için çok heyecanlıyım ve daha önce hiçbir yerde paylaşmadığım, sergi için özel ürettiğim işlerimi bir an önce göstermek için sabırsızlanıyorum.”
“Sanatçı zinciri” dosyasının tamamını okumak için buradan Bant Mag. No:75’e ulaşabilirsiniz.
