Woodkid devlerle yüzleşirken: “Goliath”

Fransız sanatçı Yoann Lemoine’ın müzikal kimliği Woodkid’in yeni teklisi “Goliath”, her zaman olduğu gibi sinematik bir evrenin kapılarını aralıyor.Woodkid, karakteristik bir vokalist olmasının yanı sıra, Lana Del Rey’in “Blue Jeans”i ve Moby’nin “Mistake”i gibi parçalara birer kimlik yaratmış olan video kliplerin ardındaki isim. Bugüne dek elinin dokunduğu her parçayı yönetmenliğinin gücüyle taçlandıran Woodkid’in yeni klibi, maden işçilerinin her şeyin başladığı yere doğru olan yolculuğuyla açılıyor. Ancak bu yolculuk masal-vâri değil, masalını terk etmek zorunda bırakılmış insanlığın kaderini değiştirecek olan bir yüzleşmeye dair.

Ağzımızı kapatan maskeler, devasa makineler ve onların dişlileri, durmadan dönüp duran çarklar ve gürültüsüyle rahatsız eden koca bir toz bulutu: Yeni dünya. Kocaman bir makineyi andıran bu dünyada ruha dair ne varsa düşman kabul ediliyor. Bizi diğerlerinden farklı kılan parçalarımızı budamaya çalışan dişlilerin ürküten bir gürültüsü var. Şarkı boyunca devam eden bu gürültü, yeni dünya canavarının kalp atışları gibi ve bu canavar durmaksızın bizden daha canlı olduğunu hissettirmeye çalışıyor.

Video boyunca o büyük, üreten makinelerin gürültüsü ardında bizi durmadan tüketen şeylere dair kolektif bir bulantı duyuyoruz. Bu kolektif bulantı, bir kahramanın elinde güçleniyor ve aslında kendi ellerimizle, korkularımızla ve hırslarımızla beslediğimizin farkında bile olmadığımız canavarın kaynağına dair bir arayışa dönüşüyor. İşçilerden biri canavarla yüzleşmeye cesaret ediyor ve yeni dünya canavarı da tıpkı Goliath gibi kahramanın gözünü korkutuyor. Woodkid’in kahramanıyla büyük kara yeni dünya canavarının mücadelesinin nasıl sona erdiğini bilmiyoruz. Ancak Eski Ahit’te Davut’un korkusu Goliath’ı yenmesine engel olmamıştı. 

Yoann Lemoine’a göre de bu yeni dünyaya karşı mücadele umutsuz bir çırpınıştan ibaret değil. O, içimizdeki Davutların baş edilmez sandığımız canavarları yenebileceğine inanıyor. “İşte Goliath’ın etrafında kurduğum dünya. Bastırılmış olanın yenilmez devi alt edebildiği yerde.”

Yazı: Asena Büyük