Nick Canfield, John Hughes’un 1986 yapımı Ferris Bueller’s Day Off filminde kullanılınca kültürel bir sembol hâline gelen, seneler sürecek atıflarla hafızalarda kalıcı bir yer edinen “Oh Yeah” ve şarkının sahibi İsviçreli duo Yello üzerine kısa bir belgesel hazırlıyor. Yönetmen, büyük bir kısmının çekimleri tamamlanan filmin geri kalanını da bitirebilmek için bir Kickstarter kampanyası yürütüyor. Canfield’a göre Yello ile İsviçre’de tamamladıkları çekimlerin ardından çeşitli müzisyen, oyuncu ve yazarlarla yapmayı planladıkları röportajları gerçekleştirmek amacıyla gereken seyahatler ve post prodüksiyon süreci için en az 15 bin Euro’luk bir bütçe gerekiyor. OH YEAH! adını alacak belgeselin yayın tarihinin ise olası gecikmelerle birlikte 2025’i bulabileceği öngörülüyor. 

“Oh Yeah”nin, Ferris Bueller’s Day Off ile gördüğü ilgiyi, takip eden yıllarda pek çok reklam, film ve dizide de kullanılarak günümüze dek koruması Yello’yu da oldukça şaşırtmış. Yönetmen, parçanın bu kadar büyük çaplı ve kalıcı bir etkiye sahip olmasını, içinde Amerikan ruhu ve kültürüne dair bir temsil taşımasına bağlıyor. Nick Canfield için şarkı; zevk, tatmin olma, taşkınlık ve özgürlük hislerini çağrıştırıyor. Kendisi belgeselini, “Oh Yeah”nin kültürel etkileri ve Amerikan toplumu hakkında söylediklerinin bir incelemesi olarak tanıtıyor. Film; parçanın yapımına dair detaylar, Yello’nun iki yarısı Boris Blank ile Dieter Meier’in ilham verici kişilikleri ve imza attıkları avangart video işleri gibi pek çok katmandan oluşacak. 

Yello’nun 40 yıla dayanan Dadaist büyüsü

Yello’da kompozisyonları üreten ve kendini müzisyenden çok bir “mood maker” olarak tanımlayan Boris Blank, uzun yıllardan beri farklı sesleri bir araya getirme odağında büyük bir adanmışlıkla çalışmakta. 1985 çıkışlı Stella albümündeki bir parça olan “Oh Yeah” bestesi de bizzat kendisine ait. O dönemde 19 yaşında olan Dieter Meier ise aslen profesyonel bir poker oyuncusu; Yello’da ise vokal ve söz yazarlığından sorumlu.  

İkilinin Great Big Story adlı YouTube kanalında 2020’de yayımlanan videoda anlattığı üzere Blank, “Oh Yeah” bestesiyle Meier’e gittiğinde beklediği tepkiyi alamamış. Blank’ın ona ilham vermek hedefiyle anlattığı hikâye ise şarkının Amerikan kültürü temsili ve yarattığı kalıcı etkinin olası temelleri açısından kayda değer ve epey dikkat çekici. Blank, Meier’e besteyi dinlerken kendini Tonga Kralı olarak hayal etmesini söylüyor. Gün batımında birileri ona mükemmel bir içki servis ederken serin bir rüzgâr esiyor. Bu imgenin ardından Blank, “Bu durumda ne derdin?” diye sormuş ve Meier onu, “Oh yeah” diyerek cevaplamış. Blank’ın sunduğu dünyayı biraz incelemeden önce şarkının kullanıldığı diğer işlere bakmakta fayda var. 

“Oh Yeah”nin uğradığı yapımlardan bazıları; The Secret of My Success, The Simpsons, It’s Always Sunny in Philadelphia ve Rick & Morty. Yine 80’lerde çekilmiş bir Twix reklamı ve henüz iki ay önce yayımlanmış, Edgar Wright imzalı McDonalds reklamında da parçayı duymak mümkün. Söz konusu sahnelerin içeriğine bakıldığında şarkının genelde tüketim, arzu ve erotizm anlatılarına ve birtakım taşkın, engelleri / düzeni aşan eylemlere eşlik ettiği görülüyor. “Oh Yeah”nin doğuş hikâyesindeki Tonga kralı imgesinde de ABD’deki temsilleriyle paralel şekilde hakimiyet, tüketim ve haz merkezli bir gerçeklik hayal edilmesinin, Avrupa çıkışlı bu parçanın ABD’de nasıl bu kadar istikrarlı bir şekilde sahiplenildiğine dair net bir cevap sunduğu söylenebilir.