Aile mirası tekstil ürünleri ve kumaş ile peluş canlılar diken Belaruslu sanatçı Mila Zemliakova, farklı hayvanları antropometrik mankenler olarak hayal ediyor. Tematik olarak ortaklıklar kurduğu desenlerle tasvir ettiği bu canlıları genellikle açık havada, bir sandalyenin üzerinde fotoğraflayan Zemliakova’nın işleri doğa ve gelenek arasındaki ilişkiyi kurcalıyor.

Mila Zemliakova, işlerinin ardındakilere dair sorularımızı yanıtladı.

Malzeme davranışı bir sanatçı olarak seni nasıl yönlendiriyor?
Kendini bulduğun, sana çok iyi hissettiren ya da hayatının bir noktasında ziyaret ettiğin ve işlerin için çok ilham verici olmuş mekân neresi?
İnsanların senin ve / veya işlerin hakkında en çok bilmesini istediğin şey nedir?

Bir sanatçı olarak beni en çok etkileyen şey daime memleketim, doğduğum ve yaşadığım yer oldu. Doğma büyüme Belarusluyum ve hayatımın tamamını bu güzel ülkede geçirdim. Belarus, akıl almak güzellikte bir doğaya sahip; burada yemyeşil ormanlar, akarsular, göller, envai çeşit canlı, kendine özgü bir kültür ve harika insanlar var. Yüzde 100 Belarusluyum ve işlerimde yakalamaya çalıştığım da bu. 

Hayvanlara olan aşkımı bizim bölgeye özgü eski tip kumaşlar kullanarak çocukluk anılarım vasıtasıyla aktarıyorum. İnsanların bir parçası oldukları doğayı ve geldikleri yeri korumak için daha çok özen göstermelerini ve zaman ayırmalarını istemekteyim! Maddi durumdan biraz bahsetmem gerekirse, içinde bulunduğumuz kriz ortamı herkesi etkilemekte gibi görünse de eşitsiz şekillerde etkiliyor. Ülkem ve halkım için daha fazla refah arzum var. Bu durum elbette bir sanatçı olarak beni de etkiliyor. Üretebilmek için daha çok fırsata sahip olabilmek istiyorum.