Arlo Parks usulü, yüksek tempolu bir ayrılık şarkısı

2021’le hayatımıza giren Arlo Parks, çıkış albümü Collapsed in Sunbeams’ten sonraki ilk numarasıyla geri döndü. Parks, “Softly”nin tam bir özlem şarkısı olduğunu ve onunla gurur duyduğunu yazmış. 2000 doğumlu yetenek, önceki işindeki gibi şairane sözlerini rahat dinlenimli melodilerle sarmalayıp, yeni aya başlarken bünyelere enerji nüfuz ediyor.

Adele, Florence + the Machine, Coldplay gibi isimlerle çalışmış yapımcı Paul Epworth ve Arlo Parks iş birliğiyle ortaya çıkan “Softly”, eğlenceli R&B ve lo-fi katmanlarının altında aslında oldukça üzücü bir konuyu ele alıyor. Şarkı yazarlığıyla ilgili “Kelimeler şiire, şiir de şarkı sözüne dönüşüyor” diyen genç müzisyen; bu sefer bitmekte olan bir ilişki hakkında, onun için kişisel olduğu aşikâr satırlar yazmış. Bir basın açıklamasında, yeni teklisinin, kendiniz bir ayrılığa hazırlarken her şeyin büyüleyici hissettirdiği günleri hatırlamakla ilgili olduğunu söylemişti: “‘Softly’ özlemle alakalı bir şarkı; ilişkinin sona yaklaşan günlerinde hâlâ umutsuzca âşık olunca ne kadar hassas olduğunuzla ilgili.” 

New York Times’a verdiği röportajda ilhamları arasında Virginia Woolf, Syliva Plath gibi yazarları; Radiohead, Massive Attack ve The Stone Roses gibi grupları sayan Parks’ın söz yazarlığında bu isimlere olan hayranlığı da hissediliyor şüphesiz. Lakin çoğu şarkısının ses paleti ve sözleri arasında bir tezat oluşturan Arlo Parks, bu sayede kendisine yüksek enerjili ve ilk dinleyişte “mutlu” duyulan bir ses evreni inşaa ediyor. 

“Softly”de de bunu çarpıcı şekilde iyi yapıyor. Yüksek tempolu perküsyonlar, piyano ve şarkının ortasındaki house titreşimli küçük sürprizinin yanında aslında reddedilme, güvensizlik, biten bir şeye tutunma isteği gibi hislerle baş ediyor. Nakaratta tekrarlanan “Bana yumuşakça anlat; başkasını istemiyorum” sözlerindeki umutsuzluğu, şarkının temposuna maharetlice saklamış âdeta.

Şarkı için bir de yönetmen ikili Zhang and Knight’ın rejisinde bir klip çekilmiş. Altın bir ışıkla aydınlanan maket şehrin içinde yönünü bulmaya çalışan bir Arlo Parks izliyoruz. Sımsıcak renklere bürünmüş klip ilerledikçe -bahsi geçen ilişki gibi- maket şehir de Parks’ın gözü önünde yerle bir oluyor. 

Yazı: Elif Öz