Zıt hislerin arasında: Mamaville üzerine

Film, video ve performans sanatı alanlarında çalışan Irmak Karasu’nun Edifice’in ardından çektiği kısa filmi Mamaville; ergenlik çağındaki Ferah ve yaz tatilini geçirdiği anneannesi üzerinden bir anlatı önümüze seriyor. Irmak Karasu ile Bant Mag. No:75 vesilesiyle yaptığımız, an itibarıyla MUBI’den erişilebilen Mamaville’e de temas eden röportajı tek tıkla okuyabilirsiniz.

Konu nedir? 

15 yaşındaki Ferah’ın (Ece Yüksel) anneannesi (Gönül Ürer) ile beraber Geyikli’de geçirdiği yazdayız. Cinselliğini, mahremini keşfeden genç yetişkin torunun ve günün çoğunda evlilik programları izleyen anneannenin, dışarısı ve ev arasında farklılaşan gündelik yazlık yaşamına dair kısa ama derinlikli bir anlatı.

İzlemeden önce bilmemiz gerekenler 

Filmin senaristi ve yönetmeni Irmak Karasu, Mamaville ile 57. Antalya Altın Portakal Film Festivali’nden En İyi Kısa Film ödülü almıştı.

İlk intiba 

Zıt duygular arasında konumlanan, çarpıcı bir fotoğraf konuluyor önümüze. Gençliğin getirdiği tanımsız heyecanlar ve meraklarla, yaşlılığın getirdiği alışılagelmişlikler ve rutinler arasında izleyiciye sunulan incelikli bir hikâyeyi izleme keyfine varıyoruz.

En çok neyi sevdin? 

Dış ses olarak evlilik programlarının kullanılmasını ve Türkiye atmosferinin onların aracılığıyla anlatılmasını.

En çok hangi sahneye yükseldin? 

Mamaville’i izlerken yazlık evlerde hiçbir özel ânın ve alanın olmaması hissi çokça hissediliyor. Ferah banyo yaparken anneannesinin çamaşır koymaya geldiği sahnenin ardından gelen diyalog bu hissi çok iyi veriyor. Özel alan ihlalinin normalleştiği yazlık evlere ve sınırları olmayan anneanne-torun ilişkisine dair, çok iyi bir sahne.

Modunu nasıl etkiledi? 

İlk gençlik dönemi yazlarına karşı nostaljik ve özlem dolu hissettirdi.

Karakterlere dair neler söyleyebilirsin? 

Kendine “emanet” edilmiş bir çocuktan sorumlu olan anneanne fazlasıyla temkinli, dış dünyaya dair haberleri yalnızca evlilik programlarından alıyor. Eve gelen herkes kendisi için olmasa da “koruması” gereken torunu için bir tehlike arz ediyor. Çok az diyalogla bu hissi veren anneanne karakteri oldukça etkileyici.

Ferah ise anneannesinin tam tersine meraklı, hırçın, kadın-erkek ilişkilerinin hoyratlığına karşı öfkeli ve sorgulayıcı. Fakat bir o kadar da şefkatli. Tıpkı anneannesine cımbız ile yardım ettiği sahnede gördüğümüz gibi.

Kimler sever?  

Çocukluğunu ya da ilk gençlik yıllarını anneanne / babaanne evinde geçiren herkes kendinden bir şeyler bulacaktır.

Bunu seven şunları da sever 

Mamaville’de nostaljik hissedenler Ozan Açıktan’ın yönettiği Geçen Yaz filmini de sevebilirler.

Yönetmene bir soru soracak olsan ne olurdu? 

Babasının saatini geri aldı mı Ferah?

Formu dolduran: Olcay Özer