Teftiş: Bu hafta ne dinlesek? (Föllakzoid, The Prodigy, The Soft Moon ve fazlası!)

Yeni müziğe dair bu haftaki mesaimiz burada!

Yazılar: Busen Dostgül, Elifnaz Koçak, Semra Uygun, Cem Kayıran

Föllakzoid – III
(Sacred Bones Records)

Şili’den son dönemde çıkan en sağlam gruplardan biri olan Föllakzoid, II albümü ile dinleyenleri hipnoz etmeyi başarmıştı. Yeni albümleri III’yi geçen hafta yayınlayan ekip, bu kez dört şarkı ile ortalığı dağıtmaya ant içmiş. Albümden çıkan ilk single “Electric” ile önceki albümlerde de duymayı sevdiğimiz baslardan bizi çok da uzak bırakmayan Şilili üçlü, “Earth” ile dağınıklığı sevdiklerini de belli ediyor. Albümlerinde genellikle karanlık bir yapıya sahip olduklarını gördüğümüz Föllakzoid, “Piure” ile bu tavırlarını açık açık göstermiş oluyor. Albüm kapanışını yapan “Feuerzeug” ise bir önceki albümde yer alan “Pulsar”a selam çakan cinsten. B.D.

Godspeed You! Black Emperor – Asunder, Sweet and Other Distress
(Constellation)

Düşük tempolu ve ayinsel şarkıların uzun isimli Kanadalı grubu Godspeed You! Black Emperor, 31 Mart’ta 5. stüdyo albümünü yayınladı. Asunder, Sweet and Other Distress isimli albüm, uzun soluklu dört parçadan oluşuyor. ‘’Lamb’s Breath’’, ‘’Asunder, Sweet’’, ‘‘Piss Crows Are Trebled’’ ve ‘’Peasantry or Light Inside of Light’’. Godspeed You! Black Emperor, yine karanlık bir ayine çağrı yapıyor. 40 dakika 23 saniye süren albüm, bu süre zarfında her şeyi bir bütün halinde, ziplenmiş olarak sunuyor bize. Ruha dokunan akustikleri, ani ve etkili kraşendoları, gerilimli gitar riff’leriyle; 40 dakika 23 saniye boyunca siyah beyaz bir ormanda geziniyorsunuz. Sanki birazdan büyük bir felaket olacak ama siz yine de mutlusunuz. Rüyalardaki korku verici belirsizlik gibi. Müziğin Lars Von Trier’i Godspeed You! Black Emperor, Asunder, Sweet and Other Distress’te klasik tarzından biraz uzaklaşmış. Deneysel fakat her zamanki gibi rahatsız edici derecede karanlık. Kalbiniz kaldırırsa, dinlemeye değer. S.U.

Donato Dozzy – K (Further Records)

Esasen 2010 yapımı olan albüm, Further Records etiketiyle yeniden basıldı. İtalyan prodüktörün ilk solo albümü olan K’’de yer alan parçalarının altında, bir takım göksel ve de okyanusal tınılar bulunmakta. Albümün geneli, atmosferik diyarlardan taşınmış ses bütünlerini çağrıştırıyor. Kulağa ilk çaptığındaki huzur hissiyatı bir köşede dursun, peşi sıra gelen telaş duygusu, yer eden bir diğer hede. Minimal ve ambient tekno olarak nitelendirilen albüm, CD ve plak olarak fiziksel kopyalar halinde elde edilebilirken, dijital formatına da furtherrecords.bandcamp.com’dan ulaşılabilinir. Ayrıca Donato Dozzy’nin, Voices From The Lake ve Neel ile bir araya geldiği, benzer evrelere sahip olan albüm de şiddetli bir tavsiye. E.K.

The Soft Moon – Deeper
(Captured Tracks)

Luis Vasquez’in derin sularda gezindiği albümü Deeper isminin hakkını fazlasıyla veriyor. Bol synth’li şarkılarına alıştığımız The Soft Moon, tempoyu neredeyse hiç düşürmediği kararlı sound’uyla enerji patlaması yaratacak cinsten bir albüme imza atmış. Etkileyici bir intro şarkısı olan “Inward” ve daha önceden single olarak yayınlanan “Black”, albümün girişi için muhteşem bir ikili olmuş diyebiliriz.  “Feel” ile 80’lere gitme hissi yaratan Vasquez; “Wrong”daki etkileyici vokalleri ve “Without”taki özenle yazılmış sözleri ile yine gayet iyi bir iş çıkardığını kanıtlıyor. B.D.

The Prodigy – The Day is My Enemy
(Cooking Vinyl)

Kimilerine ”o eski halinden eser yok şimdi” dedirten, kimilerine göreyse olgunluk çağının meyvesi kabul edilen 6. The Prodigy albümü The Day is My Enemy, 30 Mart’ta yayınlandı. Grup, tadımlık olarak ‘’Nasty’’i, ardından daha sert ‘’The Day is My Enemy’’i ve son olarak da vahşi ‘’Wild Frontier’’i sundu. Grup bu parçalarla kemikleşmiş hayranlarından olumlu tepkiler aldı ve çemberine yeni hayranlar ekledi. Grubun asıl adamı Liam Howlett The Day is My Enemy’i “şiddetli, kızgın ve enerjik” olarak tanımlamış. Albüm alışılagelen “tam gaz” The Prodigy tarzını koruyor. Belki eski The Prodigy albümlerini (Özellikle ilk iki albüm Experience ve Music for the Jilted Generation) andırıyor fakat diğer albümlerle kıyaslanmaması gereken, kendine has bir albüm. Üretimin çok fazla olduğu günümüz müzik piyasasında, The Prodigy gibi 25 yıllık bir grubun kendi tarzını koruması da önemli. The Prodigy, The Day is My Enemy’de olduğunuz yerde zıplamanıza, etraftaki eşyalara çarpmanıza, saçlarınızı savurmanıza neden olmuyor belki ama uykunuzu fazlasıyla kaçırıyor. S.U.
 

Flako – Natureboy
(Bleep)

İngiliz prodüktör ve müzisyen Flako, 16 şarkıdan oluşan yeni albümü Natureboy‘da elektronik müziğin farklı perspektiflerini tek potada eritiyor. Hiç ummadığınız yönlere yönelen şarkılarıyla hiç sıkılmadan dinlenebilecek bir albüm. C.K.
 

Ufomammut – Ecate (Neurot Recordings)

Doom dinleyicilerinin favori gruplarından Ufomammut, yedinci stüdyo albümü Ecate ile karşımızda. İtalyan üçlü, ne vahşiliğinden ne de sürükleyiciliğinden bir şey kaybetmiş değil. Akordu düşük gitar riff’leri ve tekrarları sevenler, şu an ne yapıyorsa bırakıp bu albümü dinlemeye başlasın! C.K.

51717 & Silent Servant – Jealous God 6 (Jealous God)

Jealous God’ın bu sene yayınladığı yedi EP’den altıncısı, dub ve minimal teknoları ile Sandwell District’ten Silent Servant’ı ve Opal tapes’in abstract müzisyenini bir araya getirdi. E.K.

Roland P. Young – Confluences (EM Records)

EM Records’tan yayınladığı Confluences, multi-enstrümentalist olan Ronald’ın dördüncü albümü. Tel Aviv’e taşındıktan sonra kaydetmeye başladığı parçalarda geleneksel ahşap enstrümanları kullanmış. Toprağa bağlı ve köklü seslerin hakim olduğu albüm, Roland’a kendi tabiriyle yaptığı müziği şu şekilde yansıtmış: ‘’ Afro ruhsal minimal elektronik uzay müziği.’’ E.K.

Zero 7 – EP3
(Make Records)

Sam Hardaker ve Henry Binns ikilisinin uzun soluklu projesi Zero 7, yeni şeyler denemeyi sevdiğini önceki albümleriyle fazlasıyla kanıtlamıştı. EP3‘deki şarkılarda günümüzün rahat dinlenebilir, akıcı ve düşük tempo elektronik müzik disiplinlerinden esinleniyor. Önceden duymadığınız şeyler vaat etmeyen albüm, Zero 7’ın farklı taraflarını dinleyicilere sunuyor. C.K.