Müziğini “endüstriyel rapcore” etiketiyle tanımlayan Defa ve kardeşi Mavi’nin taptaze ortaklığı “Bıraktım”, Luca Fritz prodüktörlüğünde kaydedilmiş bir parça. Kaybettiklerinin farkında, kabullenmiş birinin ağzından yazılmış sözler ama “Bıraktım”ı anlatacak en doğru sıfat isyankar olacaktır. İkilinin daha önceki iş birliklerinde olduğu gibi duyguları ön planda tutan parça vesilesiyle Defa ve Mavi’nin kapısını çaldık. Hem üretim süreçleri hem de müziğe dair ilk hatıralarına dair sorular sorduk.

Müzikal diliniz, müziğinizdeki anlatılarınız ve müzikle kurduğunuz ilişki sizce hangi açılardan benzeşiyor ya da ayrışıyor? 

Defa: Küçüklüğümüzden beri aynı müziği dinlediğimiz, paralel ilerlediğimiz ve birlikte müzik yaptığımız için aslında hemen hemen aynı. Ama farklı tarzlarda müzik yapıyoruz ve ortada birleştirdiğimiz şarkılarla ikimiz de kendimizden bir şeyler katınca herkese hitap eden bir müzik çıkıyor ortaya diye düşünüyorum.

“Bıraktım” nasıl bir zamanda, nasıl hislerle yazıldı? Biraz atmosferden bahsedebilir misiniz? Sizin için önceki ortaklıklarınızdan hangi yönleriyle ayrılıyor?

Defa: Bir şeyleri geride bırakmak istediğim bir dönemde yazmıştım “Bıraktım”ı. Birkaç ay oluyor şarkıyı yazalı. Bence ikimizin de en beğendiği tarz bu, aslında rap yapmayı çok sevmiyoruz ikimiz de. Bu yönde birleştiğini düşünüyorum.

Mavi: Atmosferden bahsedelim. Alt kat komşumuz bize çok rahatsızlık çıkarıyor diye kayıt almakta zorlandığımız bir dönemdi. Defa bana öğlen saatlerinde şarkıyı, kendi kısımlarını dinletti. Aslında ben hesapta yoktum. Çok beğenince, şarkıya girmek için ısrar ettim. Normalde her şarkıyı birlikte yapıyoruz ama “Bıraktım” ayrı ayrı kaydettiğimiz bir şarkı oldu. 

Müziğe dair ilk hatıralarınız? Hem belki ortak hem de kişisel, aklınızda çocukluk yıllarınızdan yer etmiş parçalar, albümler, konserler hangileri?

Defa: Genelde hep birlikte müzik dinlerdik. Yani birimiz bir şey, diğerimiz farklı bir şey seçmezdi. İlk ortak anı deyince aklımıza gelen şey sanırım ikimizin Michael Jackson’ın “Thriller” şarkısıyla dans ettiğimiz zamanlar oluyor. Hatta Büyükada’da bir gece festivalinde 8-9 yaşlarındayken sahneye çıkıp dans etmiştik.

Mavi: Yanlış hatırlamıyorsam 2012’de Red Hot Chili Peppers konseri vardı. Ona gitmiştik, küçücüktük. Benim üstüme izmarit falan düşmüştü. O kadar küçüktük yani. 

Kendi aranızda kişisel üretimleriniz hakkında çok sık fikir alışverişi yapıyor musunuz? Bu anlamda nasıl bir dinamiğiniz var?

Defa: Hem birlikte yaşadığımız hem de kardeş olduğumuz için çoğu zaman beraberiz. Ben bir şarkı yaptığımda Mavi’ye dinletiyorum, Mavi bir şarkı yapınca bana dinletiyor. Fikir alışverişimiz çok oluyor. Beğendiğim ve beğenmediğim noktaları söylüyorum, o da aynı şekilde. Böyle olunca da ortaya daha dinamik bir şey çıkıyor aslında.

Anlaşılmama kaygısı yaşadığınız oluyor mu? Bu tip tıkanıklarla nasıl başa çıkıyorsunuz?

Mavi: Bu ikimizde de daha farklı ilerliyor olabilir. İkimizde de anlaşılmama kaygısı var aslında ama farklı yöntemlerle başa çıkıyoruz. Ben anlaşılmama kaygısı yaşadığım zaman bu kaygıyı eyleme dönüştürüp daha anlaşılır bir içerik çıkartabiliyorum. Defa da anlaşılmama kaygısına uyuz olup daha anlaşılamaz şeyler yapabiliyor.

Sahnede olmakla aranız nasıl? Zamanla değişen yanları var mı? Mekânla değişen yanları var mı? Konser öncesi yaşanan heyecan hâlâ baki mi? Ya da nasıl bir şeye dönüştü?

Defa: Sahnede olduğum hâl ve normal hayattaki hâlim çok farklı. Sahnede bir canavara dönüşüyorum yani. Heyecan çoğu zaman baki, hep heyecanlanırım sahneye çıkmadan önce. Bunun zaman ve mekânla çok alakası var. Heyecanlandığım farklı mekânlar, farklı durumlar olabiliyor. Genel olarak heyecanlanıyorum ama konserden önce. Bu da adrenaline dönüşüyor, o yüzden kötü bir şey değil benim için. Hatta bir anlamda benzin gibi.

Mavi: Her ne kadar en sevdiğim, en iyi hissettiğim şey olsa da sahnede olmakla ilgili heyecanım baki değil. Konser öncesinde artık eskisi kadar heyecanlanmıyorum. Zaman ve mekânla değişen yanları oluyor çünkü kime çalacağım önemli. Ona göre biraz kendimi törpülemem gerekebiliyor. Ya da daha fazla aksiyona geçmem gerektiğini düşündüğüm zamanlarda daha fazla heyecanlanabiliyorum.

En büyük hayaliniz ne? 

Mavi: Yapmayı sevdiğim işten yeterince kazanç sağlayıp dünyayı gezmek istiyorum. 

Defa: Şu an yaptığım tarzla, olduğum hâlle kendimi insanlara kabul ettirebilmek ve çok fazla dinlenmek, dinlenebilmek istiyorum. Ve dünyayı dolaşmak, Mavi’nin dediği gibi.