“Limonious, Jamaika’daki günlük hayattan özgün bir evren yaratarak fantastik, destansı bir şeye dönüştürdü.” Diplo, In Fine Style


Göz kamaştıran renkler, çizgi romandan fırlama karakterler ve cömert bir tutam da abartılı mizah… Jamaika’da 1970’lerin sonunda ortaya çıkan ve hızlıca yayılan dancehall müziğinin bu görsel diline şekil veren sanatçı Wilfred Limonious, otuz yıllık kariyeri boyunca birbirinden canlı yüzlerce albüm kapağına imza atmış, çalışmalarıyla bilmeyenler için adanın günlük hayatına, yerleşik kültürüne içeriden bir pencere açmıştı. Şimdi, ölümünden on yedi yıl sonra, iki meraklının altı yıl süren kapsamlı araştırması sonunda bir araya gelen ve One Love Books aracılığıyla yayınlanan retrospektif kitabı In Fine Style: The Dancehall Art of Wilfred Limonious ve aynı adı taşıyan, İngiltere’de turlayan bir sergi, biraz gizli kalmış bu efsanevi isme ve mürekkebe döktüğü bu özel dünyaya ışık tutuyor.

Image

In Fine Style: The Dancehall Art of Wilfred Limonious – Christopher Bateman ve Al Fingers (One Love Books, 2016)

Image

In Fine Style: The Dancehall Art of Wilfred Limonious (One Love Books, 2016)

“Çizmeye bayılan sessiz bir adam”

Jamaika’nın kırsal bir kesimi olan Albert Town’da büyüyen ve küçüklüğünden beri kalemi elinden bırakmayan illüstratör, grafik tasarımcı, karikatürcü ve müzisyen Wilfred Limonious, kariyeri boyunca yüz elliden fazla dancehall albümüne eli değmiş bir isim. 18 yaşındayken prestijli Kingston Görsel Sanatlar Okulu’nda grafik tasarım okumak üzere şehre taşınan ve daha mezun olmadan hazırladığı tek çerçevelik karikatürleri gazetede yayınlanan sanatçı, bu uğraşısına oldukça geleneksel bir stille başladı. Fakat kariyeri boyunca devam ettirdiği bu karikatür çalışmaları, ileride ülkesinde en çok tanınan işlerine ve karakterlerine imza attığı mecra oldu.

Çok geçmeden, devletin okuryazarlık oranını arttırmak amacıyla başlattığı JAMAL (Jamaika Okuryazarlığı İlerletme Akımı) adlı organizasyonda işe başlayıp kurumun yayınları için hazırladığı gerçekçi ve canlı betimlemelerle farklı bir stile ağırlık verirken, Limonious bir yandan da müziğe olan ilgisinin şekillendirdiği üretimlerine başladı. Bugüne kadar bilinen tek single’ı “Young Love”ı 1976 yılında yayınladı, ardından ise kısa bir süreliğine bursla İngiltere’ye gitti. Dancehall akımı halkı ele geçirmeye başlarken de Kingston’a dönerek, müzik dünyasıyla olan uzun soluklu ve bir hayli verimli ilişkisine yoğunlaştı.

Image

“Young Love”, 7 inç single, Wilfred Limonious (Wax, c 1976). Sanatçı ve tasarımcı kimliğinin yanı sıra Limonious aynı zamanda bir müzisyen ve besteciydi. Jamal Vakfı’ndaki iş arkadaşlarından aldığı maddi destekle, kendi plak şirketi olduğuna inanılan Wax etiketiyle bu single’ı yayınladı. Sanatçı yaklaşık on yıl sonra, Super Shot etiketiyle “Inspiration” isimli bir diğer 7 inç yayınladı. One Love Books izniyle.

Jamaika popüler müziğinde yeni bir janr olarak gelişmekte olan dancehall, öncesinde gelen roots reggae’nin aksine daha içe dönük, günlük hayatla ilgilenen, ses sistemleriyle gelişen, gittikçe dijitalleşen ve tekrar tekrar farklı şekillerde kullanılan hızlı “riddim”lerin üzerine DJ’lerin mizah ve cinsellik içeren, böbürlenen rap’leriyle kendine has bir kültür doğurdu. Limonious da bu kültürün renkli ve mutlak enerjisine eş; ikonik ve ışık saçan bir estetik geliştirdi. İnanılmaz bir hızla çalışan illüstratörün ilk işi, Jah Thomas’ın Shoulder Move uzunçaları için hazırladığı kılıf idi.

Limonious, karikatür ve fotoğrafa yer veren karışık bir stille anonim olarak albüm illüstrasyonları üretirken, işlerine yönelik artan bir ilgiyle karşılaşıyor, prodüktörler tarafından aranan bir isim haline geliyordu. Cüretkâr çizgiler ve jet gibi bir üretim hızıyla ün salması o kadar da zor olmadı. Sabaha aldığı siparişleri akşama veriyor, karakalem bir eskizle matbaaya koşup istediği renkleri dile getirerek çalışmalarını tamamlıyordu. Gittikçe karikatüre daha da ağırlık veren, dancehall çılgınlığını bağıran görsel bir şölen oluşturmaya başlayan stili; kuvvetli ana renkler, konuşma baloncukları, adanın yerel lehçesi olan patois ve abartılmış günlük karelerle bezeliydi. Çizimleri rengârenk sokakları ve müziği olduğu gibi yansıtıyordu. 1980’li ve 1990’lı yıllarda bu işi yapan herkesi de peşine takmayı başardı.

Jah Thomas’ın Shoulder Move plağının ön ve arka kapağı (Midnight Rock, c 1983). Kingston’da X-Press Litho tarafından basılmış. Limonious’un yaptığı ilk albüm kapağı olduğuna inanılıyor. One Love Books izniyle.

Image

Papa San’ın Animal Party plağı (Scar Face Music, 1986). One Love Books izniyle.

Çizgi roman misali…

Christopher Bateman ve Al “Fingers” Newman’ın kaleminden çıkan In Fine Style: The Dancehall Art of Wilfred Limonious, iki Limonious tutkununun büyüyen meraklarıyla gelişmiş bir proje. Yıllar önce turnedeyken bir plak dükkanında Limonious’ın işlerine vurulan Bateman’ın 2009 yılında başlattığı blog ile Limonious’un izini sürmeye atılıp Jamaika yolunu tutmasıyla başlayan bu macera, yazar, DJ ve küratör Newman’ın, bir yıl sonra aynı fikirle yola koyulup Bateman’la işbirliğine varmasıyla şekillenmiş. Uzun süren hummalı araştırmaların sonunda ise Limonious’un hikâyesi ve dinmeyen tutkusu böyle özel bir işte vücut bulmuş.

In Fine Style, aydınlığa çıkan tüm bu bilgilerin ışığında, neredeyse üç yüze yakın çalışmaya imza atmış, şakacı, taşkın ve çelişkilerle bezeli, hayat dolu bu dünyanın yaratıcısı olan Limonious’u yeni bir kitleyle buluşturmayı hedefliyor. Bu kadar üretken, temsili ve önemli bir ismin çalışmalarını, işlerindeki görsel ve kültürel ipuçlarını bir araya getiren bu derleme, okuyucular için Limonious’un farklı dönemlerinden, gazete karikatürlerinden, kitap illüstrasyonlarından ve albüm çalışmalarından örnekler ve daha önce görülmemiş işler sunuyor. Bateman’ın da dediği gibi, “Tüm o muazzam detayları ve çiziktirilmiş patois satırlarıyla Limonious’un elinden çıkma bir albüm kapağını çizgi roman okuyan bir çocuk misali didik didik etmek” mümkün.

In Fine Style: The Dancehall Art of Wilfred Limonious (One Love Books, 2016)

In Fine Style: The Dancehall Art of Wilfred Limonious (One Love Books, 2016)

Aynı zamanda sanatçıyı tanıyan kişiler, ailesi, arkadaşları ve meslektaşları ile yapılan röportajları, dancehall kültürünün mizahı ve taşlamalarıyla ilgilenen incelemelerle bir arada sunan In Fine Style, bu görsel ve sanatsal kültürün karışık kodları için kapsamlı bir bağlam ortaya koyuyor. Önsözü yazma işini gazeteci ve fotoğrafçı Beth Lesser’a bırakan kitap, içeride de tasarımcı Orville “Bagga” Case, profesör Donna P. Hope, Steve Barrow ve Diplo gibi tanıdık isimlerin sözlerine yer veriyor. Aynı isimli turlayan bir sergiyle eş zamanlı yayınlanarak Limonious’un günümüzde de açıkça devam etmekte olan güçlü etkisinin izini süren kitap, okuyucuyu “Cabbie Chronicles” gibi animasyonlar ve Major Lazer, Kranium gibi sanatçılardan oluşan alabildiğine geniş bir yelpazeyle buluşturuyor.  

Image

Geçtiğimiz Kasım ayından bu yana kitaba eşlik eden bir sergi İngiltere’de aralarında New Art Exchange (Nottingham), Wolverhampton Art Gallery ve South London Gallery’nin de yer aldığı çeşitli galerileri turluyor. Foto: Simon Parris/Al Newman.

Image

Geçtiğimiz Kasım ayından bu yana kitaba eşlik eden bir sergi İngiltere’de aralarında New Art Exchange (Nottingham), Wolverhampton Art Gallery ve South London Gallery’nin de yer aldığı çeşitli galerileri turluyor. Foto: Simon Parris/Al Newman.

Tüm imajlar One Love Books izniyle yayınlanmıştır.
Arts Council England desteğiyle.

  1. “Gerçek” sanatın bir tür parodisi: Dimitris Rokos

    “İnsanların çalışmalarımda bir tür anlamsızlık görmesi ya da neler olup bittiğini idrak etmekte zorlanması beni mutlu eder.”

  2. Dancehall sanatının sessiz ve üretken kahramanı: Wilfred Limonious (1944 – 1999)

    “Limonious, Jamaika’daki günlük hayattan özgün bir evren yaratarak fantastik, destansı bir şeye dönüştürdü.” Diplo, In Fine Style

  3. Koyun ve keçilerin farklı karakterleri: Kevin Horan’dan “CHATTEL”

    Bir gün koyunlar ve keçiler evlerinin duvarına asmak üzere kasabadaki ufak fotoğraf stüdyosuna gidip portrelerini çektirecek olsaydı...

  4. A’dan Z’ye: Nick Cave

    Skeleton Tree ile kariyerinin en duygusal ve çarpıcı albümlerinden birine imza atan Nick Cave’e dair, A’dan Z’ye her şey.

  5. “İş birazcık dengeyi bulmakta”: Islandman ve Hey Douglas

    Islandman ve Hey Douglas’ı bir araya getirdik ve sözü onlara bıraktık...

  6. “Beraberce kendimiz olabilmek”: Arto Tunçboyacıyan

    Bu sene dijital formatta üç albüm yayınlayan Arto Tunçboyacıyan’ı geçtiğimiz aylarda Türkiye’ye geldiği kısa dönemde yakaladık. Grammy Ödüllü Tunçboyacıyan bize müziği ve yaşamı kendi doğrularıyla ve içtenlikle anlattı.

  7. İnsan olmaktan utandıran bugünler için şarkılar: The Radio Dept.

    “Ben pop müzikte en iyi neticenin insanların gerçekten umursadıkları şeyler hakkında şarkı yazdıklarında alındığını düşünüyorum.”

  8. Marakas, Hugh Hefner ve Metin Alatlı: Goat

    İsveçli psikedelik rock grubu Goat’un üçüncü stüdyo albümü Requiem, bu ay Rocket Records ve Sub Pop ortaklığıyla karşımızda.

  9. Teftiş: Bu ay ne dinlesem?

    Yakın zamanda keşfettiğimiz, etkilendiğimiz ve paylaşmak istediğimiz müziklerden bir seçki.

  10. Paterson şerefine: Jim Jarmusch’un yalnız karakterleri

    Paterson bahanesiyle Amerikan Bağımsız Sineması’nın en başarılı yönetmenlerinden Jarmusch’un yarattığı yalnız ve orijinal karakterleri masaya yatırıyoruz.

  11. “Alt tarafı dünyanın sonu”: Beyaz perdenin ölümle imtihan veren karakterleri

    Türkiye’deki ilk gösterimini Filmekimi’nde yapacak olan ve ölümcül bir hastalığa yakalandığını öğrenen Louis’nin hikâyesini anlatan Juste la Fin du Monde’dan (Alt Tarafı Dünyanın Sonu) hareketle sinemanın ölmek üzere oldukları haberini almış karakterlerinden bir seçkiye bakıyoruz. Bu yazıda geçen bazı ölümlerin “spoiler” olabileceğini de ekleyelim.

  12. Seren Yüce ile orta sınıfın dertleri üzerine: Rüzgarda Salınan Nilüfer

    İlk filmi Çoğunluk’la büyük ödüllerin neredeyse tamamını silip süpürdüğü Antalya Film Festivali’nde bu ay Rüzgarda Salınan Nilüfer ile yarışacak olan Seren Yüce ile filmini ve sinemasında kurcaladığı meseleleri konuştuk.

  13. Televizyondan sinemaya dikenli bir yolculuk: Türkan Derya

    Televizyon tarihinin İkinci Bahar, Yeditepe İstanbul, Hırsız Polis gibi klasikleşmiş dizilerine imza atan Türkan Derya’nın ilk filmi Çok Uzak Fazla Yakın’ın kimsenin bilmediği zorlu yapım sürecini birinci ağızdan dinledik.

  14. “Beden yoksa ruh da yok”: Ali Omar

    8 Ekim’de Bant Mag. Mekân’da açılacak Mevsimler – Fasıl III sergisinde işlerini göreceğimiz Ali Omar’dan, resimlediği insan portrelerinin ardında yatan fikirlere ve onu nelerin harekete geçirdiğine dair yanıtlar aldık.

  15. Küçük hayatlarımızın, küçük kaygıları: Mert Tugen

    8 Ekim’de Bant Mag. Mekân’da açılan Mevsimler - Fasıl III sergisinde son dönem işlerinden bir seçkiyi göreceğimiz Mert Tugen ile profesyonelleşme süreci, “göz” takıntısı ve sergide yer verdiği işleri üzerine konuştuk.

  16. Londra Occupy çadırlarının “insansız” belgeleri: Ben Roberts

    Occupy protestolarının beşinci senesinde, fotoğraf sanatçısı Ben Roberts ile Londra’daki eylemler sırasında St. Paul Katedrali’nin bahçesindeki çadırların içine giren “Occupied Spaces ” serisi üzerinden söyleştik.

  17. Kırgızistan’ın Queer komünistleriyle geleceğe dönüş: STAB

    Kırgızistan Bishkek menşeili queer aktivist oluşum STAB ile geçmiş ve geleceğe dair.

  18. Hayatlara izler: Dövme sanatçılarının dilinden hikâyeler

    Dövmenin neden hayatla iç içe olduğunu hatırlamak için severek takip ettiğimiz dövme sanatçılarının dilinden tüyleri diken diken edecek hikâyeler topladık, size okumak kaldı.

  19. Künye

    yayın imtiyaz sahiplerive etkinlik direktörleri Aylin Güngö[email protected] J. Hakan Dedeoğ[email protected] genel yayın yönetmeni Ekin Sanaç[email protected] kreatif direktör Aylin Güngö[email protected] editörler