Yakın zamanda keşfettiğimiz, etkilendiğimiz ve paylaşmak istediğimiz müziklerden bir seçki.
Arayış ve kendini bulma: Tomaga
Yazı: Utr – İllüstrasyon: Türksen Kızıl
The Oscillation’dan tanıdığımız Valentina Magaletti ve Tom Relleen’in projesi olan Tomaga, 2013 yılında kendi çıkardıkları Sleepy Jazz For Tired Cats albümü ile serüvenine başladı. Multi-enstrümantalist kişilikleriyle yaptıkları kompozisyonlarda kemik döven tınılara, bas gitar ve perküsyon ile işledikleri karanlık gürültüye ve araya serpiştirdikleri soundscape’ler ile sizi arayışa çıkacağınız bir ruha sürükleyebilir.
Drone ve synth’ler ile kendi tınısal kaygılarını ortaya çıkaran Tomaga, gençlik yıllarında yakından takip ettikleri Wire, Silver Apples ve Pierre Bastien ile sahne aldı. Geçtiğimiz günlerde Hands In The Dark etiketiyle yayınladığı The Shape Of The Dance albümünde vibrafon, osilatör gibi ekipmanları da kendine dahil eden grubun “Gonda’s Dream” parçasında kaybolurken, “Stone Comb” da arayışa girip “A Perspective With No End” de kendinizi bulabilirsiniz. Edindiğimiz haberlere göre de Tomaga, önümüzdeki aylarda Fransa’nın güçlü deneyselcilerinden olan Pierre Bastien ile bir albüm çıkaracakmış.
İzlanda’dan havadar ve melankolik: Vök
Yazı: Ege Yorulmaz – İllüstrasyon: Altan Toygar Rona
Vök, İzlandaca’da buzdaki delik anlamına geliyor. Grup 2012 yılında deneysel bir müzik yarışmasına katılmakla ilgili şakalaşırken kurulmuş ve bu şaka, 2013 yılında grubun ilk EP’si Tension’ın çıkmasıyla sonuçlanmış. Vök’ün daha erken zamanlarındaki müziği hala ikâmet ettikleri küçük, mistik İzlanda kasabasının tüm hayalperestliğini ve havadarlığını taşıyan tınılarla dolu. 2015’te çıkan albüm Circles ise daha melankolik, daha deneysel ve bekleneceği üzere Björk-vari vokallerle dolu.
Vök albümleri, aynı zamanda Of Monsters and Men, Tilbury ve Samaris gibi grupların da plak şirketi olan Record Records’tan çıkıyor. Gruptan yakın zaman içinde beklediğimiz yeni bir albüm ya da single olmasa da, Circles kışa hazırlandığımız bu zamanlarda, 2010’un dream-pop trendlerinin nostaljisini yaşatabilecek, kolay dinlenen bir albüm. Vök her ne kadar yenilikçi bir müzik vaat etmese de, grubun farklı bir enerjisi olduğu da aşikar. Vök’le yeni tanışacaklara mutlaka Iceland Airwaves festivali sırasındaki KEXP performanslarını izlemelerini öneririz.
Hayata dair ferah bir iştah: Alex Pardini
Yazı: Nazlı Dönmez – İllüstrasyon: Çağrı Odabaşı
Yazın resmen bittiğini anladığımız şu günlerde, üstünüzdeki rehaveti usulca alacak, keyfinizi yerine getirecek bir şeyler arıyorsanız Alex Pardini doğru isim. House ve caz tınılarının birbirine karıştığı, yormayan bir hareketliliği var Pardini’nin. Sonbahara yakışır şekilde, bağırmayan, serinkanlı bir enerji depoluyorsunuz. 1999 yılında yayınladığı ilk single “Love Only Me”den bu yana, durmadan zenginleşen bir sounda ve genişleyen bir hayran kitlesine sahip olan Pardini için müziği hayatının bir tasviri, içini döktüğü bir günlük gibi. Uzun süredir müzikle uğraşıyor olmasına rağmen, asla kendini tekrarlamıyor.
Zaman içinde daha cüretkâr bir hal alan ve yeni tatlar eklemekten kaçınmadığı “Live to Live”, “I See You” ve “Fly” gibi eklektik parçaları Pardini için olgunlaşmanın yolun sonu olmadığının işareti. Her şeyi tek başına, evinde kurduğu minik stüdyosunda üreten müzisyenin bazen hafif ve neşeli, bazen ise daha vamp ve karanlık olan tınılarının daimi ortak noktaları, rahat bir özgüven, işini bilir bir memnuniyet hali yaratmaları. Theatre Magique Records ile beraber ismini daha da duyuracağından emin olduğumuz Pardini’nin büyüsü belki de kendisini çok da ciddiye almaması ve ince mizah anlayışında yatıyor. En önemlisi de her şeyin iyi olacağına dair sarsılmayan bir inancı, hayata dair ferah bir iştahı var. Kendimizi iyi hissetmeye fazlasıyla ihtiyacımız olan şu günlerde, bir doz Pardini aradığınız formül olabilir.
Analog dokunuşların peşinde: Soccer96
Yazı: Busen Dostgül – İllüstrasyon: Nura Aliosman
İngiliz topluluk The Comet Is Coming’in gizemli üyelerinden Danalogue The Conqueror ve Betamax Killer’ın birlikte yer aldığı Soccer96, Shabaka Hutchings olmadan funk ve cazdan sıyrıldıkları üretimlere yer veren bir proje olarak karşımıza çıkıyor. Tamamını canlı kaydetilmiş şarkılarında kendilerini herhangi bir yerde duyduğunuzda tanıyabileceğiniz synth tonları kullanan ikili, zaman zaman klavye soloları, zaman zaman da perküsyon öğeleriyle şarkılarının ilginç yerlerde gezinmesini sağlıyor.
2012’den bu yana üretimlerini sürdüren Soccer96, özellikle analog enstrüman tutkunlarının favori grupları arasında yer almaya aday bir oluşum. Eylül ayında yayınladıkları As Above So Below albümünde yer alan ve ilginç şarkı formları ile dinleyen herkesi anında saracak kayıtlar “Megadrive Lamborghini”, “Up Down” ve “The Swamp”; ikilinin tam olarak yapmak istediği müziği yansıtıyor. Analog dokunuştan kolay kolay vazgeçmeyeceklerini yaptıkları üretimlerle belli eden Danalogue The Conqueror ve Betamax Killer’ın, bu albümü kaydederken ne olursa olsun spontanlıktan taviz vermediklerini ve bunu Miles Davis’in söylemlerinden ilham alarak yaptıklarını belirtmekte fayda var.
