Tekil bir direnişin anatomisi: April
April ile Déa Kulumbegashvili, acımasızlık ve dehşetin sakin tasvirini, imzası olmaya aday mesafeli film dili ile aktarıyor.
formdayız
Blur ve cinema vérité tarzında bir mutlu son
Dörtlünün albüm yolculuğu ve sonradan albüm olarak da yayımlanan Wembley konserini konu eden To The End, Blur hakkında bugüne dek çekilmiş dördüncü uzun metraj belgesel.
İçimizdeki ateş reflüden mi?: Muskat
Muskat; Yaşar'ın bir kayıpla çözülen aile ilişkilerine, kendini hesaba çekmesine ve yasına eşlikçi neşesine davet ediyor seyircisini.
Beklediğimize değdi: Midas Man
Midas Man, “Beşinci Beatle” olarak anılan İngiliz menajer ve yetenek avcısı Brian Epstein’ın hikâyesini anlatıyor.
İyi bir komediye hâlâ ihtiyaç var: The Franchise
Sektör üzerine bir taşlama niteliğindeki The Franchise, çok keyifli olabilecek bir omurgaya sahip ama bir şekilde yolda kalıyor.
Lafı hiç dolandırmayan Zaven Biberyan öyküleri: Deniz
Beyrut’ta define arayanlardan tutun da Büyükadalı bir babanın kızına dair endişesine, oradan Zigana Geçidini mesken tutan bir yasak aşka ve bir hapishane koğuşuna kadar türlü türlü evren var önümüzde.
Şiddeti üreten şartlara tutulmuş bir ayna: The Girl with the Needle
The Girl with the Needle, toplumsal ayrışmanın şiddet ortamını nasıl derinleştirdiğine dair bir başka coğrafya ve dönemden kesit sunuyor.
Az zamanda çok şey anlatma çabası: Saturday Night
Oyuncular, canlandırdıkları efsanelere saygıyla eğilseler de film, yaklaşımının gerçekçi mi yoksa karikatürize olacağına karar verememiş gibi.
Konuşan sessizlikler: When The Light Breaks
Gülmekle ağlamak arasındaki o ince sınır neredeyse silinirken, küçük mutluluklar ve büyük acılar birbirine karışıyor When The Light Breaks’te.
Toplumsal ruh nasıl değişir?: Emilia Perez
Jacques Audiard’ın son uzun metrajı Emilia Perez, 77. Cannes Film Festivali’nden Jüri Ödülü ve En İyi Kadın Oyuncu ödülüyle dönmüştü.
Bir izle ve unut filmi: The Apprentice
Sebastian Stan ve Jeremy Strong başrollü The Apprentice, iki baş karakteri Donald Trump ve Roy Cohn’un birbiriyle yenişmesini anlatıyor.
Dijital yas ve zihinsel beden korkusu: The Shrouds
Cronenberg, body horror ve teknolojinin insan deneyimi üzerindeki etkilerini keşfetmeye The Shrouds ile devam ediyor.
İtinayla ezber bozulur: Intermezzo
Diğer romanlarından farklı olarak Sally Rooney ilk kez üsluba kafa yormuş, hatta risk almış.
Anlatılan benim hikâyem: Afife
Yönetmenliğini Serdar Biliş'in, başrolünü Demet Evgar'ın üstlendiği Afife, seyircisini bir düşe davet ediyor.
Herkesin bildikleri ve eğilip bükülenler: Ayna
İç içe geçmiş oyunlardan oluşan Ayna, herhangi bir şeye inanmanıza izin vermeyen tavrı ile güçlü bir bütünselliğe sahip.
Eğrisiyle doğrusuyla Hair Metal: Nöthin’ but a Good Time
Jeff Tremaine, The Dirt’ün ardından metal müzik anlatılarına bir yenisini ekliyor fakat bu kez yanına yüksek tutuşlu saç spreyi ve makyaj malzemeleri de alarak!
Soğuk bir Denizli Gazozu eşliğinde: Firuze Engin ile Çarşıdan Aldım Bir Hikaye
Firuze Engin ile Çarşıdan Aldım Bir Hikaye atölyesi; kısa bir eğitimden çok gülmeli ve gözlemlemeli dopdolu bir deneyimin sözünü veriyor.
Kâbus gibi bir yakın gelecek: Peygamberin Şarkısı
Paul Lynch’in 2023’te Booker Ödülü’ne uzanan anıtsal romanı, Mert Doğruer çevirisi ve Delidolu etiketiyle artık Türkçede.
David Chase ve Alex Gibney’nin The Sopranos terapisi: Wise Guy
Wise Guy: David Case and The Sopranos, tüm zamanların en büyük televizyon yapımlarından birini ve yaratıcısını yakın merceğe alıyor.
Agresif pazarlamalar ve benzer hüsranlar: Longlegs & Oddity
İki filmin ortaklaşa kaçırdığı şey, böylesi bir janrda sadece yeni bir şey denediklerini iddia etmelerinin yeterli olduğunu sanmaları.