Austra – Habitat / Domino 
+ “Habitat” adlı parçanın ön plana çıktığı bu EP, Austra’nın bir elektronik müzik grubu olarak neler yapabileceğini gösterdiği bir kısaçalar. Sözlere çok fazla yer vermeyerek başka kuvvetli yönlerini ön plana çıkartmaya çalışan Austra, genel anlamda başarılı bir EP’ye imza atmış.
– “Habitat” dışındaki parçaların birbirine fazlasıyla benzemesi ve bu parçaların dinleyenlerde heyecan yaratmakta sıkıntılar çekmesi. E.B.
Habitat

The Bombay Royale – The Island of Dr Electrico / HopeStreet
+ Avustralyalı grubun ikinci albümü tokluğuyla baş döndüren, hikâyesiyle dinleyenleri yağmur ormanlarına taşıyan, Bollywood müzikleriyle sörf rock’tan diskoya bir sürü farklı türü buluşturan bir cümbüş.
– Zaman zaman insana pek nefes alacak yer bırakmayan bir Tarantino soundtrack’ine dönüşüyor.
L.A.
The River

Sleep Party People – Floating / Blood and Biscuits
 + Danimarkalı müzisyen Brian Batz’in, takma adıyla Sleep Party People’ın, üçüncü stüdyo albümü Floating geçmiş iki albümün havasını koruyor. Fazla dikkat çekmeyecek şekilde şarkılara sindirilmiş elektronik müzik, yumuşak gitar tonları ve uykulu vokallerle uzun bir partinin sonlarında uyumadan biraz önce dinlemelik bir albüm.
– Yorucu bir partinin son demlerinde dinlediğinizden ertesi gün ne dinlediğinizi unutabilirsiniz pekâlâ. A.T.
Change in Time

AYIN SOLOSU: Jack White –Lazaretto / Third Man, XL Recordings & Columbia Records
Jack White bir süredir heyecanla beklediğimiz ikinci stüdyo albümünü nihayet kendi plak şirketi Third Man Records’tan çıkardı. Albümün en merak uyandıran yanı White’ın şarkı sözlerini 19 yaşındayken yazmış olduğu kısa hikâyelerden ve oyunlardan esinlenerek hazırlamış olması. Şarkıların tarzları kısmen birbirinden farklı olsa ve Jack White’ın alıştığımız gitar tonlarını her şarkıda duyamıyor olsak da White ayırt edici tarzını yine albümün geneline yedirmiş. A.T.
Lazaretto

King Buzzo – This Machine Kills Artists / Ipecac
+ Melvins’in beyni Buzz Osborne’un akustik gitarı eline alınca bildiğimiz tavrından uzaklaşacağını sananlar yanılıyor. King Buzzo, tam anlamıyla riff bazlı akustik gitar müziği yapıyor.
– Üst üste birbirine benzer şarkılar çalınca albümün sonuna kadar gelebilmek tek seferde zor hale geliyor. C.K.
Rough Democracy

Dirty Beaches – Neon Gods of Lost Youth EP / Bandcamp
+ Alex Zhang Hungtai’nin günyüzüne çıkarmadığı birtakım kayıtlarından oluşan Neon Gods of Lost Youth, Dirty Beaches severlere yeni bir yolculuk vaat ediyor.
– Dirty Beaches’ı dinlemek kimi zaman zorlayabiliyor, ekstra çaba gerektirebiliyor. Sağlam bir modda olmalısınız. A.A.
Drifting

Hercules & Love Affair – The Feast Of The Broken Heart / Atlantic
+ Bu retro pop albüm dans pistlerinin warm up’ı olacak gibi görünüyor. John Grant’ın muhteşem sesiyle eşlik ettiği ‘I Try To Talk To You’ da buraya yazmadan edemeyeceğim.
– Fazla gösterişli ve ezoterik. S.U.
I Try To Talk To You

Parquet Courts – Sunbathing Animal / What’s Your Rupture
+ Thurston Moore çayından bir yudum alıp şarkılarını yaza dururken doksanları onlar kadar çok sevmiş Andrew Savage bir gitar grubu kurmuş. Tüm çelişkilerine, orijinal olamama kaygılarına, şiirselliğinin farkına varamamış sözlerine sıkı sıkı sarılan bu adam “kimsenin olmak istemediği ama birini olması gerektiği” gibi.
– Bir karar vermeli, tüm sancılara rağmen daha fazlası için büyümek mi? Yoksa kendin olma savaşı içinde kaybolmak mı? S.K.
Black & White

Peter Murphy – Lion / Nettwerk (Albüm)
+ Peter Murphy’nin 10. solo çalışması olan Lion, kuvvetli, derin ve duygusal bir albüm. Albümde yer alan her şarkının kendine has bir havasının olması ve Peter Murphy’nin sesiyle tüm albüm boyunca bir pusula gibi bizlere yön göstermesi gerçekten etkileyici. Yer yer elektronik altyapılar kullanılması ise Murphy’nin deneysel yönünü ortaya koyuyor. Özellikle albüm sonlara doğru yakaladığı ivme ile dinleyiciyi melankolik diyarlara doğru yolculuğa çıkarıyor.  
– Peter Murphy gibi post-punk’ın efsanevî bir ismini günün her saatinde dinleyebileceğinizi düşünmemiştiniz değil mi? E.B.
Compression

AYIN KONSER ALBÜMÜ: Daughter – Live At Air / 4AD
Senfonik olarak çınlayabilecek kadar temiz sesiyle Elena Torna, adım adım ilerlediği bu yolda Londra’nın pek güzel stüdyosu Air Studio’ya konuk oldu. Kısa sürede büyük adımlar atan Torna, ona eşlik eden Igor Haefeli ve Remi Aguilella ikilisiyle beraber kırılgan sözlü şarkılarını gerçekçi ses yankılarıyla anlatmaya devam ediyor. Bu uyumlu üçlü 2013’te çıkardıkları ilk albümleri “If You Leave” eşliğinde orkestral bir keyfin de parçası oldular. Joe Duddell’in yönetmenliğinde yapılan kayıtlar çok katmanlı perküsyon tınılarıyla kulaklara büyük bir keyif sunuyor. Orkestranın grubun bir parçası hâline geldiği ve Daugter’ın kabuklarının birer birer kırılıp olgunlaştığını gördüğümüz bu çalışma hem görsel olarak keyifli bir izlengeç olmanın yanı sıra 26 Mayıs’ta çıkardıkları albümle beraber kulaklara da su serpen bir çalışma. S.K.
Amsterdam

Gambles – I Can’t Keep Still When It Comes To You EP / GMBLS
+ Sade ritimler ve bas tonlarıyla birleşen synthler eşliğinde âdeta sizle dertleşen bir vokaliyle çok içten bir EP.
– Özgünlük bakımından bir derece aşağıda gibi, gitar etkisi o kadar fazla olmasa da Sun Kil Moon’u andırıyor. A.A.
You Won’t Remind It

Paws – Youth Culture Forever / Fat Cat
+ Dinamizm bir volüme artırılmış. Albümün tatlı bir “liseli” havası var. Daima genç kalanlara gelsin…
– Rakipleri çok dişli. Onların yanında biraz sıradan duruyorlar. Sadece “Tongues”la bu işten yırtamayabilirler. S.U.
Erreur Humaine

Klaxons – Love Frequency / Akashic
+ Albüm “Liquid Light” ve “The Dreamers” gibi güzel parçaları içinde barındırıyor. Keşke albümün tamamının bu gibi şarkılardan oluştuğunu söyleyebilseydik.
– Albüm baştan sona bir karmaşa içinde geçiyor. Grubun popüler bir müzik yapma isteği büyük bir hüsranla sona ermiş. Eski Klaxons’u tamamen terk edip, yeni bir Klaxons arayışına girmek belki de İngiliz grup adına bir hataydı. E.B.
Children Of The Sun

KESİŞİM KÜMESİ: İçimize işleyen kadın sesleri ya da “sükûnetten efkâra doğru” Lana Del Rey + First Aid Kit
Şarkılarla anlatılan hikâyelere bayılırız. Kadınların şarkılarla anlattığı hikâyelere daha çok bayılırız. Belki pozitif ayrımcılık, belki hemcinsler üzerinden kurulan ortaklık duygusu –ya da belki de “c) hepsi”– bize kendimizi kadınların şarkılı türkülü dünyasında daha iyi hissettiriyor sanki. (Evet, bu satırları bir “kadın” yazıyor.) O yüzden bu ay şanslıydık diyebiliriz: hikâyelerinin peşinde diyar diyar dolaşmayı sevdiğimiz kadınlardan yepisyeni albümler geldi peş peşe.

Her ne kadar bu son albümlerinde yüzlerini karanlığa dönmüş olsalar da, folk tınılarının o çıplak ayak toprakta dolaşıyormuş gibi yarattığı histen ötürü müdür nedir, Johanna ve Klara Söderberg’in şarkıları bir dinginlik, bir ferahlama, bir alıp başını gitme isteği yayıyor bünyeye. Küçücük yaşlardan beri müziğin içinde olan ikilinin bu dördüncü albümü Stay Gold hakkında “müzikal olgunluğa erişmişler” demek için âlim olmak gerekmiyor elbette. Yine de arada geçen zamanın bu ruhu temiz kızlarımızın müziğinde güçlü sesler yaratmış olması âdeta gururlu bir anne gibi sevindiriyor bizleri. Amerikanya kokulu folk müziği İsveç’ten gelen soğuk hava dalgalarıyla buluşturan Söderberg kardeşlerin kalbi sadelikten yana atan parçalarına birkaç dinleyişten sonra iyice tutulmamak imkânsız!

Eğer sükûnete iyice doyduysanız sizi Lana Del Rey’in kafası bozuk şarkılarına doğru alabiliriz. Lana Del Rey hakkında ne düşünürsünüz bilemiyoruz ama The Black Keys’le yarattığı harikaların bağımlısı olduğumuz Dan Auerbach’ın prodüktörlüğünde kaydettiği ikinci albümü Ultraviolence’a mutlaka bir şans vermelisiniz! Lana’cığımızın hikâyeleri eşliğinde ruhumuzun karanlıklara bürünmesine alışığız zaten ama Ultraviolence’taki,  Auerbach’ın dokunuşlarıyla şekillenen parçalarını üst üste sıraladığınızda tepenizdeki güneşin söndürüldüğünü hissediyorsunuz. Eğer zaten efkâra meyilli bir bünyeyseniz, Lana Del Rey’in arıza hikâyeleri sizi iyice hırpalayacak. 

Sonra bir de yaz neden gelmiyor diye yakınıyorsunuz! S.M.
Shades of Cool

Sylvan Esso – Sylvan Esso / Partisan
+ Mountain Man’den tanıdığımız Amelia Meath’in parlak sesiyle Megafaun’dan Nick Saunborn’un yoğun baslı elektronik çıkışları arasında tutturulmuş hassas bir dengenin tatlı ürünü.
– Akılda kalıcı parçalarının arasına serpiştirilenler projenin hâlâ pişme aşamasında olduğunu gösteriyor. L.A.
Coffee

Robyn/Röyksopp – Do It Again / Dog Triumph
+ Norveçli elektronik müzik ikilisi Röyksopp ve İsveçli sanatçı Robyn iyi ki bir araya gelmiş dedirten albüm Do it Again, âdeta elektronik müziğin ulaşabileceği en üst noktayı temsil ediyor.
– Sadece beş şarkıdan oluşan mini bir albüm olması nedeniyle tadı damağınızda kalabilir. A.T.
Monument

Little Barrie – Shadow / Tummy Touch Records
+ Üç kişiden oluşan Londralı grup Little Barrie’nin kurulduğu 2000 yılından bu yana çıkardığı dördüncü stüdyo albümü Shadow içinizdeki rock ruhunu canlandıracak. Uzun süre gözlerden ırak olan grup bu albümle dikkatleri üzerine çekecek gibi duruyor.
– Albüm Arctic Monkeys, White Stripes ve Black Keys’ten biraz fazla etkilenmiş izlenimini veriyor. Ama bu güzel bir karışım yakalamış olmalarına engel değil. A.T.
Sworn In

Tom Vek – Luck / Moshi Moshi
+ Her albümünde olduğu gibi, Tom Vek yine kolay dinlenilebilir, eşlik edilebilir şarkılar yapmış.
– Son üç yılda başka türlü bir müzik dinlemedin mi hiç Tom Vek? C.K.
Luck

Hamilton Leithauser – Black Hours / Ribbon Music
+ İster bir sahil kenarında yürürken dinle, ister gökdelenler arasında bir klostroferde. Benim kimseye ihtiyacım yoktur deme Hamilton! Herkesin birilerine ihtiyacı vardır…
– Walkman gibi tınlayan ama artık Walkman olmayan bir ses, hâlâ bunca kırık kalp, önünü göremeyen bir sürü yaş sendromu varken hangi özlemi giderebilir? S.K.
I Don’t Need Anyone

AYIN GERİ DÖNENİ: Failure – Tree Of Stars / Self Released
1990’lı yılların başlarında yayınladığı Magnified ve Fantastic Planet gibi albümlerle dönemin popüler akımlarının dışında kalmayı başarabilen üçlü Failure, 1997 yılında dağılmıştı. Tam 17 yıllık aranın ardından bu sene bir turneye çıkan ekip, turne için özel bir EP yayınladı. İsmini turneden alan Tree of Stars isimli EP, beş şarkıdan oluşuyor. Albümün ilk dört şarkısı grubun Houston ve Phoenix’te verdiği konserlerden kayıtlar. EP’de yer alan beşinci şarkı olan ‘’Come Crashing’’ isimli şarkıysa grubun 1996’dan bu yana yayınladığı ilk ‘’yeni’’ şarkı. Söz konusu şarkıda, grubun ilk üç albümündeki gitar tonları hemen hemen aynı şekilde kendini koruyor. Maalesef bundan başka sevindirici bir yanı yok yeni Failure şarkısının. C.K.
Come Crashing

Panes – Panes EP / Brown Rice
+ Yeni nesil R&B etkileşimli minimal elektronik müzik projelerine bir yenisi daha eklendi. Panes’i diğerlerinden ayıran en belirgin özellik ise ruh dinlendirici vokalleri olsa gerek.
– Başlangıç için iyi bir EP fakat ileriye yönelik bir fikir vermiyor. A.A.
Bones Without You

Lust For Youth – International / Sacred Bones
+ “Bizim kalbimiz bizim kafamız” sloganıyla yola çıkan İskandinav tropiği Lust For Youth, buzullar erirken birer birer inadına cold wave, inadına 80’s synthpop diyor.
– Hannes Norvide’den siyah kışlar bekleyenlerin bulabilecekleri sadece “After Touch” olacaktır. Norvide başkalarının yolundan giderek kendi yolunu çizmeye çalışanlardan. Bu yol belki sizinkiyle kesişebilir, kesişmeye de bilir. S.K.
New Boys