Oneohtrix Point Never – R Plus Seven – Warp Records (Albüm)
+ Her Oneohtrix albümünde olduğu gibi baştan sona astral bir yolculuk vaat ediyor R Plus Seven.
– Her zaman dinlenebilecek bir albüm değil kesinlikle. C.K.
“Problem Areas”

Girls Against Boys – The Ghost List EP – Epitonic (EP)
+ 90’lardan çok fazla müzik geri dönüş yaptı ama hiçbiri GVSB kadar taze kalamadı. 11 yıl sonra hâlâ kulağa yepyeni geliyor soundları.
-11 yıl sonra sadece 5 parçalık bir EP yayınlamak ne demek kardeşim. Yapma daha iyi, bu kadar damakta kalır mı bir tat! J.H.D.
“It’s a Diamond Life”

The Field – Cupid’s Head – Kompakt (Albüm)
+ Berlinli müzisyen Axel Willner yine kendine ait camsı dokular üretiyor, kalın ve yoğun sesler içindeki elektronik tınılarını sunuyor. Gitar sesleriyle süslediği “They Won’t See Me” ile ağırlığına yaraşır bir başlangıç yaparken sesi hiç kısmıyor.
– Bu karanlık ve gürültülü fırtınayı sürekli yanınızda taşımayınız, bir süre sonra bir karabasan gibi üstünüze çökebilir. S.K
“Cupid’s Head”

Sebadoh – Defend Yourself – Joyful Noise (Albüm)
+ Sıkı bir rock albümü dinlemek isteyenleri ziyadesiyle doyuracak.
– Bir albümün bağımlılık yaratması kötü bir şeyse albümü defalarca kez dinlemek isteyeceğinizi buraya yazalım. S.M.
“I Will”

God is an Astronaut – Origins – Rocket Girl Records (Albüm)
+ Albümün tek pozitif yanı single’sız, LP’siz, EP’siz geçen üç yıllık sessizliğin bozulmuş olması.
– Grubun şu âna kadar yayınladığı en silik albüm. Kinsella kardeşlerin evlenip çoluk çocuğa karışması GIAA’ya pek yaramamış gibi. A.A.
“Transmissions”

Cuushe – Butterfly Case – Flau (Albüm)
+ Mayuko Hitotsuyanagi Japonya’daki ince duvarları delmemek adına şarkılarını temkinli yapıyor; böylece hem komşularını rahatsız etmiyor, hem de fısıl fısıl dalgalanan bu dream-pop sesler kulağa yapışıyor.
– Albümün ikinci yarısındaki toklaşıp ağırlaşan ritme pek de gerek yok. Doğal koşullarla oluşan kendi hâli aslında yeterli. S.K.
“Sort Of The Light”

Trentemøller – Lost – In My Room (Albüm)
+ Albümü karanlık ve derin melodilerden oluşan bir zemin üzerine inşa eden Anders Trentemøller, her bir şarkıya özenle eklediği elektronik katmanlarla detaylara ne kadar önem veren bir sanatçı olduğunu bir kez daha kanıtlıyor. Bunun yanında albüme konuk olan sanatçıların yaptığı katkıyla Lost bu sene yayınlanan en iyi elektronik müzik albümlerinden birisi oluyor.
– “Never Stop Running” şarkısındaki vokal fazlalığı can sıkabiliyor. E.B.
“Candy Tongue”

Oy – Kokokyinaka – Creaked Records (Albüm)
+ Oy, açtığı cezbedici deneysel yolda devam ediyor. Üçüncü albümü kafa karıştıran sesler, dans ettiren ritimler, kulak kabartan hikayeler, gelenek, gelecek ve kucak dolusu mutluluk taşıyor.
– Birazcık uzun, ama vallahi dert değil! L.A.
“Market Place”

Machinedrum – Vapor City – Ninja Tune (Albüm)
+ Travis Stewart’ı Neon Black, Syndrone, JETS, Dream Continuum gibi isimlerin yanısıra kuşkusuz en çok Machinedrum’la tanıyoruz. Şeytanı ayrıntıda arayanlar için oldukça besleyici.
– Ne dans etmekten kendinizi kaybetmeyi bekleyin, ne de oturduğunuz yerde kafa sallamayı; deneyimli bir müzisyenin elinden çıkma olsa da yorucu olabilecek bir albüm sizi bekliyor. S.K.
“Gunshot”

Tamikrest – Chatma – Glitterhouse Records (Albüm)
+Tinariwen’i hep çok sevdim ama hiçbir zaman yetmedi diyorsanız, alnınızın ta orta yerine yapıştırıp göbek atacağınız bir albüm bu.
-Bu albümü sadece Afrika’nın dünyanın neresine denk düştüğünü bilmeyenler anlamayabilir o kadar. J.H.D.
“Imanin bas zihoun”

Ducktails – Wish Hotel EP – Domino Record Co (EP)
+ Açıkçası hiç baskın olmayan, dinlemesi rahat mı rahat bir EP, Wish Hotel.
– Dümdüz bir EP olduğu bir gerçek, hissiyatın hiç mi değişmez Ducktails? C.K.
“Honey Tiger Eyes”

Bill Callahan – Dream River – Drag City (Albüm)
+ Callahan’ın tok sesiyle anlattığı hikâyelere duyduğumuz özleme bir son veriyor.
– Herhangi bir Callahan albümü hakkında negatif yorumlar yazacak eller kırılsın! S.M.
“Winter Road”,

This Is The Kit – Wriggle Out The Restless – Dreamboat (Albüm)
+ Bazılarımız kabullenmek istemese de sonbahar geldi ve kış da gelecek. Kapalı perdelerin ardındaki loş ışıklarda kendimizi zar zor ısıttığımız o günler için bir albüm bu; akustik gitar, ukulele, trampet sesleri,  bol bol uğultu ile süslü olması yanı sıra Sharon Van Etten’e selam gönderdiği bas gitarlı mini sololara da hazır olun.
– Başarılı isimlerin olduğu bir kulvarda yarıştığını düşünürsek, yeni plak şirketi ve The National’la beraber çıktığı konserlerle ya çıtayı daha fazla yükseltecek ya da aynı yerde devam edecek.  S.K.
“Spinney”

Moby – Innocents / Mute Records (Albüm)
+ Çok iyi bir açılış parçasının ardına sıralanan birbirinden leziz şarkıları içinde barındıran bu albüm zaman zaman durup düşünmemizi sağlarken, yeri geldiğinde de ayaklandırıp dans ettirebiliyor.
– Moby’nin klasikleşmiş tarzından sıkılanlar için haberler kötü, albüm yeni bir soluk vaat etmiyor. E.B.
“A Case For Shame”

Volcano Choir – Repave / Jagjaguwar (Albüm)
+ Sonbahar için ideal bir albüm. Biraz hüzünlü, yeterince sakin ve fazlasıyla huzur dolu.
– Albüm iyi güzel, ama Volcano Choir projesinin devamlılığı biraz kafa karıştırıcı. A.A.
“Tiderays”

Volor Flex / Rusya (Yeni Müzik)
+ Volor Flex’in Ambient’i Dubstep ile harmanlamasıyla ortaya çıkan müziği, derin loop’ları ve depresif atmosferiyle yalnız gecelerinizin vazgeçilmezi olabilir.
– Yarattığı depresif atmosferi kaldıracak bir bünyeye sahip olmak gerekiyor, kısacası fazlası zarar. A.A.
“Fake Love”

MGMT – MGMT – Columbia (Albüm)
+ Her dinleyişte yepyeni bir şeye dikkat etmek mümkün, o yüzden MGMT için çok uzun ömürlü bir albüm diyebiliriz. Harika vokal melodileri, muhteşem tonlar ve gerçekten sıradışı fikirler bir arada!
– Albümün bazı noktalarında müziğin çok yoğun bir hâl aldığını ve size hiç boşluk bırakmadığını hissedebiliyorsunuz. (Ama buna değer!) C.K.
“Your Life Is a Lie”

Lace Curtain – Running/Falling – Mexican Summer (EP)
+ Avustralyalı ikilinin ilk EP’si iki şarkıya iki farklı yorum sunuyor. Funk izleri taşıyan bir dans parçasından karamsar bir elektronikaya, chillwaveden ürkütücü diskoya, ilginç bir karışım. 
– Biraz karman çorman bir atmosfer, ama gelecek potansiyel kokuyor. L.A.
“Falling (II)”

Julianna Barwick – Nepenthe – Dead Oceans (Albüm)
+ Barwick’in zihninin içindekileri bizzat yaşamak gibi sürreal bir deneyim sunuyor bu albüm.
– Lakin o sürreal deneyim bir süre sonra aşırı duygusal alanlara kaçıp bir iç sıkıntısı yaratabilir. S.M.
“One Half”

Cold War Kids – Tuxedos EP – Downtown Records (EP)
+ EP, ismiyle çok şey anlatıyor: Cold War Kids’in eski coşkusu yerini ciddiyete bırakmış.
– Grubun ilk albümünü sevenlerin kolay kolay sevemeyeceği bir EP. C.K.
“Pine St”

Blue Hawaii / ABD (Yeni Müzik)
+ Eski sevgiliden dost olur mu, grup arkadaşı bile olurmuş. Belki sizin çoktan haberiniz vardır, bilmeyenler için Blue Hawaii tane tane syntlerin içinde yankılanan vokalleriyle dinleyicisine tam zamanlı huzur vaat ediyor.
– Parçaların akılda kalıcılığı zayıf gibi, 11 şarkılık bir albümden anca 3-5 parça akılda kalıyor. A.A.
“Sweet Tooth”

London Grammar – If You Wait – Metal & Dust Records (Albüm)
+ Vokalist Hannah Reid’in özgün bir sese sahip olması grubun en dikkat çekici özelliği. Bu sayede grup, “Wasting My Young Years” ve “Strong” gibi güzel birer indie pop şarkısına imza atmış.
– Şarkıların birbirine çok benzemesi aynı parçayı 11 kez dinlemişsiniz hissi yaratıyor ve bu nedenle albüm bir süre sonra oldukça sıkıcı bir hâl alabiliyor. E.B.
“Wasting My Young Years”

Las Kellies – Total Exposure – Fire Records (Albüm)
+ Arjantinli grup bu sefer gitarları azıcık hafifletiyor, elektronik sesleri, ritimleri biraz açıyor, dub’la punk’ı kucaklayan ve The Slits’i hatırlatan eğlenceli bir derleme sunuyor.
– Albümün baş tarafları biraz olaysız, gitarlar baş gösterince işler bayağı sağlamlaşıyor. L.A.
“Melting Ice”

Julia Holter – Loud City Song – Domino (Albüm)
+ Her dakikasıyla şaşırtan kaç tane albüm çıkıyor karşımıza?
– Holter’ın albümündeki tüm detayların üzerinde o kadar düşünülmüş ki bir noktadan sonra duyduğunuz sesler mekanik, yapmacık bir hâl alıyor. S.M.
“World”

Netherfriends – New CHI-t – Bandcamp (Albüm)
+ Chicago’lu Shawn Rosenblatt, mahalleden arkadaşlarını konuk ettiği albümde dans edilebilir bir hip hop ortaya çıkarıyor.
– Lo-fi alt yapıları çok seviyorum ama bazen müziğin başka bir şey anlatma derdinde olması gerekiyor sanki. C.K.
“Mattress”

Pixies – EP1 (EP)
+Trompe le monde albümüyle bıraktığımız yerden devam! Pixies ne yapsa dinlerim diyenlere…
– Nankörce olacak ama: Kim Deal’sız Pixies’i ne yapayım ben! S.M.
“Indie City”

Kail Baxley – Boy Got It Bad (Single)
+ Minimal bir blues denemesi; arka vokaller, alkışlar ve Baxley’nin sesi… İnsanı kalbinden sallandırıyor.
– Buram buram eski kokuyor. L.A.
“Boy Got It Bad”

School Of  Night – School Of Night – Transgressive (EP)
+ The Antlers hayranlarının yakından tanıyacağı Darby Cicci kendi ayakları üstünde durmaya karar vermiş. Açılışı yapan “Lying”le yine minimal tonlarda ve bol elektronik soslu bir iş çıkarıyor.
– Diğer parçalara kattığı çoklu sesler takdir edilesi fakat vokaller ve bazı tınılarda fazlasıyla kendini gösteren Antlers hâli olmasa da olur. S.K.
“Lying”