Bant Mag. ekibinin 2016’da yayınlanmış albümler arasından seçtiği “En İyi 50 Albüm” listesi huzurlarınızda!
25 Cavern Of Anti-Matter – Void Beats/Invocation Trex
(Duophonic)
Synthpop türünün en önemli gruplarından Stereolab üyesi Tim Gane’in sürpriz bir şekilde ortaya çıkan yeni projesi Cavern of Anti-Matter, synth’lere bu kez daha serbestçe yoğunlaşan kayıtları ve krautrock hissiyatıyla dolu ilk albümüyle bu yıl en sık dinlediğimiz gruplardan oldu. B.D.
“Tardis Cymbals”
24 Angel Olsen – My Woman
(Jagjaguwar Records)
Üçüncü albümünde folk hüznünü bir yana koyup 1960’ların pop anlayışını günümüz garage rock’ıyla buluşturan Angel Olsen, farklı seslere, ritim ve synth’lere kucak açıyor. Olsen’ın kuvvet ve kontrolle titreyen sesi, aşkla bağımsızlığını çekiştiren sözlerle dinledikçe genişleyen bir dünya çiziyor. L.A.
“Shut Up Kiss Me”
23 Anderson .Paak – Malibu
(Steel Wool, OBE, Art Club)
Davulcu, söz yazarı, müzisyen ve daha birçok kimliğiyle karşımıza çıkan hip hop, R&B, funk ve soul türlerinde harikalar yaratan Amerikalı Anderson .Paak, 2016 Grammy adayı Malibu albümüyle yılın en eğlenceli kayıtlarından birine imza attı. B.D.
“Come Down”
22 Liima – ii
(4AD)
Efterklang üyelerinin Finlandiyalı perküsyoncu Tatu Rönkkö ile bir araya geldiği projeleri Liima’nın ilk albümü ii, aralarında İstanbul’un da yer aldığı dört farklı şehirde üretilmiş şarkılara yer veren bir kayıt. Deneysel öğelerin ağırlıklı olduğu ve etkileyici ritmik kurgularla bezeli bu şarkılar geçtiğimiz yılın en iyileri arasında yer aldı. B.D.
“Amerika”
21 Frank Ocean – Blonde
(Boys Don’t Cry)
Sadeliği, sakinliği ve derinliğiyle gözlerimi yaşartan, iyileştirici etkisini birebir deneyimlediğim muazzam bir albüm. B.Ç.
“Nikes”
20 Matmos – Ultimate Care II
(Thrill Jockey)
Her albümünde zihin açıcı fikirlerle karşımıza çıkan Matmos, beş farklı bölüme ayrılan son albümünde yalnızca Whirlpool Ultimate Care II marka bir çamaşır makinesinden edindikleri sesleri kullanıyor. Özellikle ritmik kurgularıyla kendine hayran bırakan albümün canlı performansında da söz konusu çamaşır makinesinin kullanıldığını buraya not düşelim. C.K.
“Ultimate Care II Excerpt Three”
19 Rihanna – Anti
(Roc Nation)
Rihanna çok iyi single’lar ve fena olmayan albümlerden oluşan diskografisini, şu ana kadarki en iyi albümü olan ANTi‘yle taçlandırdı. İyi vokal performansları, iyi prodüksiyon ve iyi konuk üçlüsünün doğru bir birleşimi. B.Ç.
“Same Ol’ Mistakes”
18 Radiohead – A Moon Shaped Pool
(XL Recordings)
Yaz ortası kucaklara düşen A Moon Shaped Pool ile Radiohead, beklenen bir istikrar ve şaşırtan bir yakınlıkta yoluna devam ediyor. Uzun zamandır şekillenmekte olan bu parçalar, akustik dokunuşlar, ince piyano ve yaylılarla yontularak zahmetsizce yön değiştiren dolgun bir deneyim sunuyor. L.A.
“Burn The Witch”
17 Suuns – Hold/Still
(Secretly Canadian)
İlk albümünden bu yana özellikle prodüksiyon anlamında birçok deney yapan Kanadalı grup, Hold/Still isimli üçüncü stüdyo albümüyle dinleyicinin odağını hiçbir zaman olmadığı kadar üstüne çekiyor. Baştan sona etkileyici anlar ve fikirlerle dolu albümün prodüktörlüğünü Grammy ödüllü John Congleton üstleniyor. C.K.
“Translate”
16 Skepta – Konnichiwa
(Roy Better Know)
2016’da İngiltere’nin en prestijli ödüllerinden Mercury’e layık görülen Konnichiwa, yükselişe geçen grime türü için de oldukça önemli bir albüm. Skepta’yı günümüzün ikon isimlerden biri haline getiren albümün en popülerleşen şarkıları özellikle “Shutdown”, “That’s Not Me”, ve “Ladies Hit Squad” oldu. B.D.
“Shutdown”
15 Babyfather – “BBF” Hosted By DJ Escrow
(Hyperdub)
Dean Blunt’ın alarm ve silah sesleriyle bezediği, şehir anksiyetesini dinleyenin kemiklerine işleten mükemmel albümü… İngiltere başta olmak üzere dünyanın geldiği pislik nasyonalist durumun karşısında sağlam ve birleştirici diliyle 2016’nın önemli rap(?) albümlerinden biri. B.Ç.
“Deep”
14 The Limiñanas – Malamore
(Because Music)
Yer yer Serge Gainsbourg’a yer yer Ennio Morricone’ye selam duran dördüncü The Limiñanas albümü yılın en etkileyici garaj rock kayıtlarından. Parçaları belli temalar ve atmosferik unsurlar üzerine kurgulanmış Malamore, Peter Hook ve Pascal Comelade gibi konuklarıyla parlıyor. C.K.
“Garden Of Love ft. (Peter Hook)”
13 Aziza Brahim – Abbar el Hamada
(Glitterbeat Records)
Abbar el Hamada, Batı Sahara’dan Cezayir mülteci kampları ve Barcelona’ya varan hikâyesiyle Aziza Brahim’in insanlık adına tutkuyla dolu, melodik bir barış talebi. Göçmenlik deneyimleri, hayalinde yatanlar ve çölde hayat bulanlar burada çapraşık gitarlar, zengin ritimler ve Brahim’in çınlayan sesiyle bir araya geliyor. L.A.
“Calles de Dajla”
12 The Dwarfs of East Agouza – Bes
(Nawa Recordings)
Sun City Girls’ten de tanıdığımız Alan Bishop’ın Sam Shalabi ve Maurice Louca ile birlikte oldukça karanlık ama bir o kadar da özgün üretimler yaptığı grubu The Dwarfs of East Agouza, ilk albümünde psikedelik rock, caz ve Afrika müzikleri gibi farklı uçları bir araya getiriyor. B.D.
“Hungry Bears Don’t Dance”
11 Tomaga – The Shape Of The Dance
(Hands In The Dark)
The Oscillation grubunun iki üyesi olan Valentina Magaletti ve Tom Relleen’in 2013 yılında başlattıkları proje Tomaga, The Shape Of The Dance albümüyle ikilinin multi-enstrümantalist kişiliklerini ortaya koyuyor. Karanlık gürültü, drone ve soundscape sevenler için tatmin edici bir albüm. UTR
“A Perspective With No End”
10 Parquet Courts – Human Performance
(Rough Trade)
Her albümünde gürültüyü kullanış biçiminde gözlemlenebilir bir olgunluk gösteren Parquet Courts, beşinci stüdyo albümü Human Performance’la bu yıl en çok dinlediğimiz gruplar arasında yer aldı. “Dust”, “Berlin Got Blurry” ve “One Man No City” gibi parçalar dile dolanıp tüm gün kendini söylettiren vokal melodileriyle öne çıksa da grubun yüksek tansiyonunu albümün tamamına organik bir şekilde yayabilmiş olması, muhtemelen Human Performance’ın en etkileyici yanı. C.K.
“Dust”
9 Yves Tumor – Serpent Music
(PAN)
Mykki Bianco ortaklarından Yves Tumor’un ilk albümü, farklı looplar, alan kayıtları ve bir enstrüman gibi kullanılan vokallerle minimal düzenekler ortaya çıkarıyor. Albüm içinde barındırdığı kayıtları şarkı diye tanımlamayı bile zorunlu kılmayan serbest bir cereyana sahip; buradaki en yüksek arzu, farklı ruh durumlarını müzik formunda yaratmak ve bu atmosferleri aktarmak. Serpent Music’in noise ve ambient sevdasına kulak verince Yves Tumor’un sıklıkla tekrarladığı Throbbing Gristle etkileşimine anlam vermek hiç de güç değil. Anlayacağınız Sean Bowie, Sean L. Bowie, Rahel Ali ya da bizim onu tanıdığımız kişiliğiyle Yves Tumor, yılın en seksi kayıtlarından biriyle karşımızda. E.S.
“The Feeling When You Walk Away”
8 Solange – A Seat At The Table
(Columbia)
Talepkâr olmaktan kaçınan şarkıcılar ve çabasız okunan şarkılar ayrı bir çekiciliğe sahip olabiliyor. Birçoğumuzun bu üçüncü albümü sayesinde yakından tanıdığı Solange Knowles’un müziği de böyle bir yerden kendi R&B ve downtempo girdabını yaratıyor. Albümde gücünü azaltmadan seyreden etkileyici ve kalıcı groove’un özünde yatan mutlak bir dürüstlük ve gerçek bir yakınlık var. Solange’ın kendi yazdığı ve prodüktörlük aşamalarını kendi kontrolünde yürüttüğü siyah ve gururlu olmayı sahiplenen parçalarına kendini keşfetme, iç barışı sağlama ve aidiyeti bulma temaları hâkim. Interview dergisi için ablası Beyonce Knowles’ın kendisiyle yaptığı röportajda kapak görseli olarak özellikle Mona Lisa’yı akla getiren “sert” bir imaj kullandığını anlatan sanatçı, saçlarındaki dalgalara taktığı tokaların da insanı aşağı çeken deneyimlerin hayattaki dönüştürücü gücünü temsil ettiğini anlatıyor. A Seat At The Table’ın sükunetine vurulmak hiç de zor değil. Albümün gizli cevheri ve bizim favorilerimizden “Don’t You Wait”e kulak verdiğinizde Solange’ın sakin çığlığı büyük ihtimal sizi de yakalayacaktır. E.S.
“Don’t You Wait”
7 King Gizzard & Lizard Wizard – Nonagon Infinity
(Heavenly)
Geçtiğimiz nisan ayında yayınlanan sekizinci King Gizzard and the Lizard Wizard albümüne dair detayları Bant Mag. No:49 için Avustralyalı toplulukla konuşmuştuk. Son derece planlı bir süreç içinde gerçekleştirdikleri kayıtları gün yüzüne çıkarmalarıyla birlikte dünyanın dört bir yanından müzikseverlerin dikkatini çeken King Gizzard and the Lizard Wizard, 2016’nın en çok konuşulan gruplarından biri oldu. Psikedelik rock türündeki üretimlerini bu albümle birlikte doğuya has unsurlarla birleştiren grup yıl boyunca “People Vultures”, “Gamma Knife” gibi parçalar için yayınladığı kliplerle de dikkat çekti. Özellikle durmaksızın üretim yapmasıyla nam salan ekibin bir sonraki albümünün de mart ayında geleceği haberini vermekte fayda var. B.D.
“Gamma Knife”
6 The Radio Dept. – Running Out Of Love
(Labrador)
Altı yıl aradan sonra gelen ilk stüdyo albümüyle İsveç’in itibarlı pop grubu The Radio Dept. her zamanki gibi ondan beklenenleri yerine getirmektense heyecan duyduklarının peşinden gidiyor. Yaşam ve değişimin koşulsuz birlikteliğinden alınan ilham, 2000’lere “İsveç’in benzersiz gitar-pop grubu” olarak damgasını vuran grubu şimdiye kadarki en dans odaklı parçalarıyla karşımıza çıkarıyor. 1990’ların anahtar house ve tekno unsurlarına duyulan saygıyı çarpıcı bir zenginlik ve organik bir bütünlük içinde sunan Johan Duncanson ve Martin Carlberg ikilisinin günümüz siyasi ve insani krizlerini merkeze alan albümü, son yıllarda artan bir çeşitlilikle karşımıza çıkan başkaldırı ve dans müziği kombinasyonunu “indie” yüreklere derman bir başyapıtla selamlıyor. E.S.
“Swedish Guns”
5 Nick Cave & The Bad Seeds – Skeleton Tree
(Bad Seed Ltd.)
Açıldığı gibi Nick Cave’in tanıdık tonlamasının rehberliğinde ilerleyen bir şiir olarak akan 16. stüdyo albümü Skeleton Tree, dinleyeni beraberinde karanlığa, ölüme doğru sürüklüyor. Son dokunuşları oğlunun ölümünden sonra gerçekleşen ve stüdyo kapılarını aralayan One More Time with Feeling belgeseliyle bir arada yayınlanan bu albümde ilk defa hikâyeleri, karakterleri bir kenara bırakmış, anlatıma olan inancını yitirmiş, dizginleri elden bırakmış bir Nick Cave’le baş başayız. Yalın bir deneysellikte, dağınık bir çizelgede arkadan haykıran ve çalkalanan Bad Seed’ler ise parçaları synth’lerle örülü bir duvar içerisinde sarmalıyor. Son anlarında Danimarkalı soprano Else Torp’un da ortaya çıkışıyla gün yüzü gören Skeleton Tree, en umut dolu anında, buruk bir nefesle noktalanıyor. L.A.
“Skeleton Tree”
4 A Tribe Called Quest – We Got It From Here, Thank You For Your Service
(Epic)
Birçok beklenmedik geri dönüş hikâyesine tanık olduğumuz 2016 yılının en özel kayıtlarından biri, 1990’ların kült hip hop grubu A Tribe Called Quest’ten geldi. Grup üyelerinden Phife Dawg’un ölümünden aylar sonra tam 18 yıllık sessizliğini bozan A Tribe Called Quest, her dinleyişte başka bir detaya kendinizi kaptırabileceğiniz bir başyapıtla geri döndü. We Got It From Here, Thank You For Service isimli albüm, verdiği mesajlarla olduğu kadar sunduğu zengin ses dünyasıyla da son yılların –belki de tüm zamanların– en “zengin” hip hop kayıtlarından biri. Farklı dönemlerden birçok konuk müzisyenin de yer aldığı albümde Can, Black Sabbath ve Elton John gibi isimlerden alınmış sample’larla karşılaşmak mümkün. Q-Tip, bunun son A Tribe Called Quest albümü olduğunu söylüyor. We Got It From Here… belki de ekibin destansı yolculuğu için tasarlanmış en doğru veda albümü… C.K.
“We The People”
İllüstrasyon: Aksel Ceylan
3 BADBADNOTGOOD – IV
(Innovative Leisure)
Günümüzün en üretken gruplarından biri olan BADBADNOTGOOD, kısa süre içerisinde yayınladığı dördüncü albümünde hem şarkı yazımı hem prodüksiyon anlamında ne denli olgunlaştığını gözler önüne seriyor. Kanadalı grubun progresif ya da deneysel caz gibi kalıplaşmış tabirlerle tanımlanmaya çalışılan müziğinin aslında bunlardan çok daha fazlasını içerdiğini belki de en net şekilde kanıtlayan IV, kimi zaman çok sade fikirler üzerine inşa edilmiş kimi zaman da fazlasıyla girift detaylarla bezeli parçalardan oluşuyor. Kaytranada, Sam Herring ve Colin Stetson gibi isimlerle yapılmış ve adeta hepsi farklı birer albümün parçasıymış gibi tınlayan düetler, söz konusu albümün ses paletini zenginleştiriyor. BADBADNOTGOOD, bugüne kadar yayınladığı en etkileyici albüme imza atarken bundan sonra yapacakları için de şimdiden merak uyandırıyor. C.K.
“Speaking Gently”
2 David Bowie – Blackstar
(Columbia Records)
2016 müzik tarihine tek bir olayla geçecek olsa, David Bowie’nin Blackstar’la hem müzik dünyasına hem de üzerinde yaşadığımız dünyaya sarsıcı vedasıyla geçer. Bowie’nin avangart bir yaklaşımla serbest caz, rock, folk, drum’n’bass ve popun özgün bir füzyonunu sunduğu albümü yayınladıktan iki gün sonra gelen ölüm haberi kâbus gibiydi. Yaşadığımız şokun ardından albümü tekrar tekrar dinlediğimizde, Blackstar’ın simgelerle dolu sofistike girizgahları ve deneysel ruhunun, Bowie’nin yaşama veda ederken bile öncülüğü bırakmadığının kanıtı olduğunu görüyoruz. Donny McCaslin alt-caz dörtlüsü ile kaydettiği Blackstar, rock yıldızını yeryüzünden göğe taşıyan eklektik yapısı ve kusursuz prodüksiyonuyla sadece 2016’nın değil, müzik tarihinin de unutulmayacak bir veda albümü. Çünkü herkes, “Yukarıya bak, cennetteyim / Görülemeyen yaralarım, çalınamayan bir dramım var” dediğinde ne kastettiğini çözmeye çalışırken, o kendi ölümünü bir sanat eserine dönüştürerek, simsiyah ve en ışıltılı yıldız şeklinde gökyüzündeki yerini hızla aldı. Z.K.
“Lazarus”
1 ANOHNI – Hopelessness
(Secretly Canadian)
Anohni, kendi deyişiyle Antony and the Johnsons projesinin safiyetini taşımayan “Umutsuzluk” isimli ilk solo albümünde bir hayli yüklü politik şarkılarla elektronik tınıları kucaklayarak günümüze ait protest müziği eşsiz bir üslupla tanımladı. İnsansız hava araçları, Obama yönetimi, Guantanamo Bay işkenceleri ya da insan türünün dünyayı yok etmedeki kararlılığını haykıran parçalar 2016’yı sarmalamış duygulardan biri olan umutsuzluğu elden geçirirken derinlik ve sarsıntı şiddetinden asla ödün vermeyen bir kıyamet tarifi yapıyor. Pusha T, Lil Wayne, Drake, Kanye West ve daha nice isimle çalışmış prodüktör ve DJ Hudson Mohawk’ın Oneothrix Point Never ile birlikte Anohni’nin vokali ve anlatımıyla bir akış oluşturacak müzik bütünleri kurgulamada çıkardığı iş ise tam anlamıyla kusursuz. 5 Aralık’ta temsilî hükümetten medet ummanın yıpratıcı deneyimini açıkça aktaran “Obama” parçasını albümün beşinci single’ı olarak paylaşan Anohni, parçanın klibiyle birlikte Obama’ya Trump hükümeti devreye girmeden Chelsea Manning’i serbest bırakmasını talep eden bir de mektup yayınlamıştı. Yaşadığımız tüm ülkelere, temsil edilmediğimiz tüm hükümetlere gelsin… E.S.
“Drone Bomb Me”
*100 albümlük listenin tamamı www.bantmag.com’da.
